Chronologiczny stół Iwana Aleksandrowicza Goncharowa. Krótka biografia

Iwan Aleksandrowicz urodził się 18 grudnia 1812 roku. Rodzice Goncharowa byli kupcami. W wieku siedmiu lat chłopiec stracił ojca, ojciec chrzestny podjął naukę, a matka prowadziła gospodarstwo.

Studiuj Goncharova

Pod naciskiem praktycznej matki, Goncharow wyjechał do Moskwy w szkole handlowej. Bardzo wcześnie uświadomił sobie, że pragnie pisać, nie lubił studiowania.

Goncharow prowadzi w szkole prawie osiem nudnych lat, ponieważ jego handel w ogóle go nie interesuje. Wreszcie przekonuje matkę do złożenia petycji w szkole, rzuca ją i w sierpniu 1831 roku wjeżdża na Uniwersytet Moskiewski na Wydziale Literatury. Studiuje tam od trzech lat. Od tej chwili biografia Goncharowa zmienia się z nudnego do twórczego. Poznaje wielu pisarzy. Studiuje na uniwersytecie, jednocześnie Belinsky, Herzen, Ogarev, Lermontov, Turgenev, Aksakov.

Życie Goncharowa po szkole

Goncharow sprzeciwia się jego powrocie do Simbirska, miasta, w którym się urodził. Otrzymuje list od gubernatora i 11 miesięcy pracuje jako jego sekretarz. Następnie wyjeżdża do Petersburga i do Ministerstwa Finansów, do Departamentu Handlu Zagranicznego jako tłumacza. A potem jest bardzo ważne wydarzenie, chronologiczny stół Goncharova zawiera unikalne zjawisko. Jest jednym z nielicznych pisarzy w tym czasie, którzy zdołali przeprowadzić podróż dookoła świata.

W 1852 r. Iwan Aleksandrowicz został mianowany sekretarzem generalnym Putyatyny. I jedzie z nim na podróż przez dwa i pół roku. Potem wylądował na brzegu Morza Okhotsk, a cała Rosja podróżowała lądem. Od pierwszego dnia wyprawy Goncharow prowadzi notatki podróżne. Zostały opublikowane w oddzielnych fragmentach, a następnie opublikuje się kolekcję opowiadań "Frigate Pallada", która nazywa się teraz powieścią.

Tablica chronologiczna Goncharova nie może być kompletna bez wspomnienia o cenzurze pracy.

Goncharow cenzor

Wracając z podróży, Iwan Aleksandrowicz wchodzi do cenzora służbowego. Dla ludzi tego zawodu w tamtym czasie postawa była bardzo nieatrakcyjna, a Goncharow wkrótce opuścił tę pracę. Jednak w 1862 roku powrócił jako redaktor naczelny gazety Severnaya Pochta, ponieważ trzeba było żyć. Po pewnym czasie jest doradcą prasy, a on staje się głównym cenzorem. Silnie stoi na stanowiskach konserwatywnych, popiera fundusze państwowe, z powodu kłótliwych sporów z wieloma rzemiosłami literackimi. W 1867 roku Ivan Aleksandrovich w końcu wycofuje się i kończy pisanie "The Cliff" – jego ostatnią powieść.

Chronologiczny stół Goncharova – powieściopisarza

W 1844 roku, w wieku 30 lat, Iwan Goncharow pojął powieść "Zwykła historia", a trzy lata później został opublikowany w czasopiśmie Sovremennik.

W 1849 r. W marcu "Uśpiony Obłomow" został opublikowany w kolekcji literackiej z ilustracjami. W tym samym roku Goncharow udaje się do Simbirska i poważnie zastanawia się nad powieścią. Dopiero po 10 latach powieść "Obłomow" zostaje opublikowana w "Notatkach Ojczyzny", podzielona na cztery kwestie.

W 1869 roku wydano powieść "The Cliff". Na tym chronologicznym tablicy Goncharow jako pisarz może zostać skończony. To będzie jego ostatnia wielka praca. Potem piszesz tylko "Lepiej późno niż nigdy" – esej wyjaśniający wszystkie jego twórcze sukcesy i porażki, jak i dlaczego napisał.

Biografia Goncharowa była dość skromna, był człowiekiem melancholijnym, zamkniętym. W 1891 r. Zmarł, nie zostawiając żadnego z spadkobierców. Nie był kiedyś ślubny, a całe dziedzictwo literackie trafia do starego wiernego sługi.