Siła grawitacji: charakterystyka i znaczenie praktyczne

XVI – XVII wieku, wielu słusznie nazywany jednym z najwspanialszych okresów w historii fizyki. To właśnie w tym czasie były w dużej mierze fundamenty, bez których dalszy rozwój tej nauki byłyby po prostu nie do pomyślenia. Kopernik, Galileusz, Kepler świetną robotę do powiedzenia na temat fizyki jako nauki, która może odpowiedzieć na niemal każde pytanie. Sama w całej serii odkryć wartości prawa grawitacji, ostateczne brzmienie, które jest własnością wybitny angielski naukowiec Izaak Newton.

Główną wartością pracy naukowców nie jest w odkryciu siły grawitacji – obecność tej wielkości przed Newton powiedział, a Galileusz i Kepler, i że on był pierwszym, aby udowodnić, że świat i dzielić pracę w przestrzeni kosmicznej siła oddziaływania między ciałem.

Newton potwierdzone w praktyce i teoretycznie uzasadnione przez fakt, że absolutnie wszystkie ciała we wszechświecie, w tym te, które są na ziemi, współdziałają ze sobą. Interakcja ta została nazwana grawitacji, natomiast proces powszechnego ciążenia – grawitacja.
Ta interakcja zachodzi między organami ponieważ istnieje specjalna, w przeciwieństwie do innego rodzaju materii, która w nauce nazywa się pole grawitacyjne. To pole istnieje i działa całkowicie wokół dowolnego obiektu, bez ochrony przed nim nie istnieje, ponieważ nie ma nic na temat jak każdy zdolność do wnikania w materiał.

Siła ciężkości, definicja i sformułowanie co dało Isaak Nyuton, jest wprost proporcjonalna do iloczynu masy ciał interakcji, a odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości obiektów mezhduetimi. Według Newton, potwierdza niezbicie praktycznych badań, siła ciężkości jest w następujący sposób:

F = mm / R2.

Należy specjalnej wartości stałej grawitacji G, która jest w przybliżeniu równa 6,67 * 10-11 (N * m2) / KG2.

Siła ciężkości z których ciała są przyciągane do Ziemi, jest szczególnym przypadkiem prawa Newtona nazywa grawitacja. W tym przypadku, stała grawitacyjna i masa samej Ziemi może być zaniedbana, więc grawitacja znalezienia formuła będzie:

F = mg.

Tutaj g – nie tylko przyspieszenie swobodnego spadania, wartości numerycznej, która jest w przybliżeniu równa 9,8 m / s2.

Prawo Newtona wyjaśnia nie tylko procesy, które odbywają się bezpośrednio na ziemi, on dostarcza odpowiedzi na wiele pytań związanych z urządzeniem w całym Układzie Słonecznym. W szczególności, siła grawitacji między ciał niebieskich ma decydujący wpływ na ruch planet na orbitach. Teoretyczny opis tego ruchu została jeszcze podana przez Keplera, ale badanie było możliwe dopiero po Newton sformułował swoje słynne prawo.

Sam Newton związane zjawisko grawitacji ziemskiej i pozaziemskiej za pomocą prostego przykładu: przy wystrzeliwaniu z jądrem armaty nie lecieć prosto, aw łukowatym torze. W tym przypadku, zwiększając ładunek prochu i masę jądra będzie ostatnim lecieć dalej i dalej. Wreszcie, jeśli założymy, że jest możliwe, aby uzyskać tyle prochu i skonstruowanie armaty do rdzenia poleciał na całym świecie, że wykonując ten ruch, to nie zatrzyma się i będzie kontynuować swoją okrągłą (eliptyczny) ruch, odwrócił się do sztucznego satelity Ziemi. W wyniku tego, siła ciężkości jest w tej samej natury i na ziemi, a w przestrzeni kosmicznej.