System solarny. Pozorny ruch ciał niebieskich: prawa ruchu planet

Od czasów starożytnych, ludzkość zainteresowanych pozornego ruchu ciał niebieskich: słońce, księżyc i gwiazdy. Trudno sobie wyobrazić wielkość wszechświata. Nasz własny system solarny wydaje się zbyt duży, rozciąganie ponad cztery biliony mil od słońca. Tymczasem słońce – to tylko jedna setna miliarda innych gwiazd, które tworzą galaktyki Drogi Mlecznej.

Droga Mleczna

Sam Galaxy reprezentuje przytłaczającą koła, który obraca się z gazu, pyłu i ponad 200 miliardów gwiazd. Pomiędzy nimi rozciąga biliony mil pustej przestrzeni. Słońce została ustalona na obrzeżach galaktyki, przypominający spiralę: w górnej części Drogi Mlecznej wygląda jak gigantyczny obracającego burzy gwiazd. W porównaniu z rozmiarami galaktyki, układ słoneczny jest bardzo niskie. Jeśli wyobrazimy sobie, że wielkość Drogi Mlecznej z Europy, system solarny nie jest większe od orzecha włoskiego.

System solarny

Słońce i planety 9 – Satelity są rozproszone w jednym kierunku od centrum galaktyki. Jak planety krąży wokół swojej gwiazdy, podobnie jak gwiazdy krążą wokół galaktyki.

Sun zajmuje około 200 milionów lat, przy prędkości 588,000 mil na godzinę w celu zapewnienia pełnego obrotu wokół tej galaktycznej karuzeli. Nic specjalnego, nasze Słońce nie różni się od innych gwiazd, oprócz tego, że ma księżyc, planety zwanej Ziemią, życia. Wokół Słońca w ich orbitach obracać planety i mniejsze ciała niebieskie, które nazywane są asteroidy.

Pierwsze obserwacje gwiazd

Człowiek ogląda pozorny ruch ciał niebieskich i zjawisk kosmicznych mieć co najmniej 10.000 lat. Pierwszy wpis w annałach ciał niebieskich pojawił się w starożytnym Egipcie i Sumerze. Egipcjanie byli w stanie odróżnić w niebie są trzy rodzaje ciał: „gwiazdy z ich ogony” gwiazdy, planety i Następnie stwierdzono, że ciała niebieskie: Saturn, Jowisz, Mars, Wenus, Merkurego i, oczywiście, słońce i księżyc. Widoczna ruchu ciał niebieskich – uważa się, z ruchu ziemi przedmiotów względem układu współrzędnych, bez dobowego obrotu. Obecnie ruch ciał niebieskich – ich ruch w przestrzeni, określa działania na siły organizmu.

Galaxy widoczne

Patrząc na nocnym niebie można zobaczyć naszego najbliższego sąsiada – galaktyki Andromeda – w formie spirali. Droga Mleczna, pomimo swojej wielkości, jest tylko jednym z 100 miliardów galaktyk w kosmosie. Bez użycia teleskopu można zobaczyć trzy z naszej galaktyce i. Dwa z nich są nazywane Duży i Mały Obłok Magellana. Zostały one po raz pierwszy zobaczyć w południowych wodach w 1519 ekspedycji portugalskiego odkrywcy Magellana. Te małe galaktyki okrąża Drogę Mleczną, więc to nasz najbliższy sąsiad kosmiczny.

Trzeci galaktyka jest widoczna z Ziemi, Andromedy, odległej od nas o 2 miliony lat świetlnych. Oznacza to, że światło gwiazd przechodzi Andromeda miliony lat, aby zbliżyć się do Ziemi. Tak więc rozważamy tę galaktykę za to, co było 2 miliony lat temu.

Oprócz tych trzech galaktyk w nocy można zobaczyć część Drogi Mlecznej, reprezentowana przez wiele gwiazd. Według starożytnych Greków ta grupa gwiazd – mleko z piersi bogini Hery, stąd nazwa.

Widoczne planety z Ziemią

Planeta – ciało niebieskie krążące wokół Sun. Kiedy widzimy Wenus świeci na niebie, to wynika z faktu, że jest ona oświetlona przez Słońce i uderzeń słońcu. Venus – to Gwiazda Wieczorna lub Morning Star. Ludzie nazywają go inaczej, bo wieczorem i rano jest ona w różnych miejscach.

Jak Wenus obiega Słońce i zmienia swoje położenie. W ciągu dnia jest widoczna ruchu ciał niebieskich. Układ współrzędnych astronomicznych nie tylko pomaga zrozumieć pozycję światła, ale również pozwala być gwiazdowe mapy poruszać się po nocnym niebie na konstelacjach i badać zachowanie ciał niebieskich.

Prawa ruchu planet

Łącząc obserwacje i teorie o ruchu ciał niebieskich, ludzie przyniósł prawom naszej galaktyce. Odkrycia naukowców pomogły rozszyfrować widocznych ruchów ciał niebieskich. Prawa ruchu planet, otwarty Johannes Kepler, były jednymi z pierwszych ustaw astronomicznych.

Niemiecki matematyk i astronom, był pionierem tego tematu. Kepler studiował dzieło Kopernika obliczone orbity dla najlepszej formie wyjaśniając pozorny ruch ciał niebieskich – elipsy, i przyniósł prawa ruchu planet, znanych w świecie naukowym jako prawa Keplera. Dwa z nich charakteryzują się przepływem orbicie planety. Czytali w następujący sposób:

1. Wszelkie planeta obraca się elipsy. W jednym z jej ognisk nie jest słoneczny.

2. Każdy z nich porusza się w płaszczyźnie przechodzącej przez środek słońca, z tych samych okresów promienia wektora pomiędzy słońcem i planety kontury równej powierzchni.

Trzecia zasada planetarnych orbit łącza danych w systemie.

Dolne i górne planety

Studiowanie widocznych ruchów ciał niebieskich, fizyka dzieli je na dwie grupy: niższe, które Wenus, Merkury, a na górze – Saturn, Mars, Jowisz, Uran, Neptun i Pluton. Ruch ciał niebieskich w polu odbywa się na różne sposoby. W trakcie ruchu zaobserwowanego planety dolnych partii są zmiany faz jak księżyca. Podczas przesuwania góra planet widać, że przesunięcie fazowe nie posiadają, są one stale odwrócił się do swoich ludzi jasnej strony.

Ziemia wraz z Merkurego, Wenus i Mars, należący do grupy tak zwanych planet wewnętrznych. Robią odwraca wewnętrznych orbitach Sun, w odróżnieniu od dużych planet, które krążą orbity zewnętrzne. Na przykład, Merkury, który jest 20 razy mniejszy niż Ziemia obiega Słońce po orbicie wewnętrznej.

Komety i meteoryty

To obraca się wokół Słońca wyjątkiem planety miliardy lodowych bloków składających się z solidnej mrożonych gazu, małych kamieni i pyłu – Comet, która jest wypełniona układu słonecznego. Pozorny ruch ciał niebieskich reprezentowanych przez komety można zobaczyć tylko wtedy, gdy zbliżają się do słońca. Wtedy ich ogon zaczyna się palić i blask na niebie.

Najbardziej znanym z nich – Kometa Halleya. Co 76 lat, ona wychodzi z jej orbity i bliżej słońca. W tym czasie można zaobserwować z Ziemi. Nawet w nocnym niebie można kontemplować meteorytów w postaci gwiazd latania – to skupiska materii poruszać się po wszechświecie z wielką prędkością. Kiedy dotrą do pola grawitacyjnego Ziemi, niemal zawsze spalić. Ze względu na ekstremalne szybkości i tarcia z meteorytów osłonowymi ziem powietrza ogrzewa się i rozpada się na mniejsze cząstki. Proces spalania można obserwować na nocnym niebie w postaci paska świetlnego.

Program szkolenia na astronomii opisuje pozorny ruch ciał niebieskich. 11 klasa jest już obeznany z prawem, na której znajduje się kompleks ruch planet, zmiany faz księżyca i zaćmień prawa.