Cykl Rankina turbina parowa

Choć postęp technologiczny jest bardzo szybki, często można zobaczyć sytuację, w której zasady stosowane w nowoczesnych zakładach, które zostały odkryte w ubiegłym stuleciu. Na przykład cykl Rankina, który został wynaleziony w 19 wieku, jest stosowany w turbinach parowych i teraz.

Wielki wynalazca

Cykl Rankine'a została odkryta przez szkockiego fizyka i inżyniera, który mieszkał i pracował w XIX wieku. Wynalazek został nazwany na cześć wielkiego naukowca, który był również współzałożycielem termodynamiki technicznej.

William John Rankin urodził się w 1820 roku w Edynburgu, gdzie studiował w Instytucie przez trzy lata. Jednak, aby zakończyć to miejsce naukowiec nie mógł z powodu trudnej sytuacji finansowej. Ale to nie przeszkodziło uzdolniony fizyk wdrożyć szereg przydatnych odkryć. Tak więc, w 1849 roku otrzymał równania termodynamiki, które opisują relacje między energii mechanicznej i cieplnej. Przeprowadzono również budowę teorii silnik parowy i rozwinął podstawowe zasady, które stanowiły podstawę pracy tego urządzenia. Przepisy te stanowią proces, który otrzymał nazwę na cześć naukowca – cykl Rankine'a.

pasemka

Ten cykl pracy jest teoretyczna wyrazem termodynamicznych procesów zachodzących podczas elektrowni parowej w trybie powtarzania. Możemy wyróżnić takie podstawowe operacje zawarte w tym cyklu:

• ciecz paruje pod wysokim ciśnieniem;
• Cząsteczki wody w stan gazowy rozwijają;
• mokrej pary wodnej skrapla się na ściankach naczynia;
• ciśnienie płynu zwiększa się (powrócił do wartości początkowej).

Można zauważyć, że wydajność cieplna tego cyklu jest wprost proporcjonalna do temperatury początkowej. Ponadto, skuteczność tego sposobu jest spowodowany przez ciśnienie i stanu cieplnego wskaźnika w położeniu odniesienia i wylot.

turbina parowa

Ta jednostka to silnik cieplny, w wyniku których energia elektryczna jest wytwarzana. Głównymi składnikami tej instalacji może być przedstawiony w poniższej listy:

• ruchoma część, która składa się z wirnika i łopatki przymocowane do nich;
• stacjonarny człon ma elementy takie jak dyszy i stojana.

Prace instalacyjne można scharakteryzować w ten sposób. Woda w stanie gazowym w wysokiej temperaturze i pod ciśnieniem, doprowadza się do dyszy turbiny. Tutaj, w potencjał prędkości naddźwiękowych transformacji energii do kinetycznego pary, przy czym para napędzany cząstki. To z kolei tworzy strumień gazu, który działa na łopatki turbiny. Obrót tych elementów powoduje, że wirnik do przemieszczenia się, tworząc w ten sposób energię elektryczną. Dalsza kondensacja pary wodnej, i osadza się w specjalnych odbiornika schłodzonej wody z cieczy chwyta się ponownie w wymienniku ciepła. Tak więc, nie jest powtórzenie operacji, to odbywa się cykl Rankine'a.

Zasada ta jest stosowana w systemach w elektrowniach jądrowych, jak to jest stosowane w blokach turbin autonomicznych dla energetyki. Schemat ten jest zdecydowanie najbardziej wydajny i ekonomiczny. Rośliny działające na zasadach Rankine'a dystrybuowane na całym świecie.