Odbicie światła. Prawo odbicia światła. Całkowite odbicie światła

Niektóre prawa fizyki trudno sobie wyobrazić bez korzystania z pomocy wizualnych. Powyższe nie ma zastosowania do wszystkich zwykłego światła padającego na różnych obiektach. Więc na granicy oddzielającej dwa nośniki, nastąpiła zmiana w kierunku promieni świetlnych, jeśli limit ten jest znacznie większa niż długość fali. Kiedy to odzwierciedlenie występuje gdy część swojej energii z powrotem do pierwszego czynnika światło. Jeśli część promieni przenikać do innego środowiska, to jest ich załamania. W fizyce, przepływ światła incydentu energii na granicy między dwoma różnymi mediami, zwany incydent, ale ten, który wraca z nią w pierwszym środowisku – odbicie. To względne położenie tych promieni określa prawa odbicia i załamania światła.

warunki

Kąt pomiędzy wiązki padającej oraz linii prostopadłej do powierzchni styku dwóch nośników, odzyskany strumień do punktu padania energia świetlna jest nazywany kątem padania. Jest to kolejny ważny wskaźnik. Ten kąt odbicia. Występuje między promieniem odbitym a prostopadłą linią, zmniejszenie do punktu padania. Światło może rozprzestrzeniać się bardzo proste w jednorodnym ośrodku. Różne media w różny sposób absorbują i odbijają światło emisji. Wartość współczynnika odbicia dalej scharakteryzowania odbicia materiału. To pokazuje, jak wiele promieniowania świetlnego doprowadzone do energii powierzchniowej podłoża będzie taki, który zabierze ją od odbitego promieniowania. Stosunek ten zależy od szeregu czynników, wśród najważniejszych należą kąt padania i składu promieniowania. Całkowite odbicie światła pojawia się, gdy uderza w przedmiot lub substancję o powierzchni odbijającej. Na przykład, to się dzieje, gdy promienie uderzył na cienkiej warstewki ciekłej rtęci i srebra osadzonego na szkle. Całkowite odbicie światła w praktyce występuje dość często.

prawa

Prawa odbicia i załamania światła zostały sformułowane przez Euklidesa jeszcze w III wieku. BC. e. Wszystkie z nich zostały ustalone doświadczalnie i łatwo potwierdzone czysto geometrycznym zasadą Huygensa. Według tej dowolnego punktu medium, do którego przychodzi perturbacji reprezentuje źródło fal średnich.

Pierwsze prawo odbicia światła: zdarzenia i belki odblaskowego linii prostopadłej do granicy nośnika odzyskuje się w punkcie padania wiązki światła są ustawione w jednej płaszczyźnie. Na płaskiej powierzchni odbijającej fali, powierzchnia fali, które są w paski.

Kolejna ustawa stwierdza, że kąt odbicia jest równy kątowi padania światła. To dlatego, że mają one wzajemnie prostopadłych kierunkach. W oparciu o zasadę równości trójkątów wynika, że kąt padania jest równy kątowi odbicia. Łatwo udowodnić, że leżą one w tej samej płaszczyźnie prostopadłej do linii, odzyskiwana przez interfejs mediów w punkcie padania. Te ważne prawo posiadać na odwrotnej światła. Ze względu na odwracalności rozmnożeniowego energia wiązki wzdłuż ścieżki refleksji, zostaną odzwierciedlone na ścieżce incydentu.

Właściwości ciał odzwierciedlające

Zdecydowana większość obiektów odzwierciedlają tylko wiązkę światła padającego na nich. Jednak nie są one źródłem światła. Dobrze oświetlony ciało są wyraźnie widoczne ze wszystkich stron, ponieważ promieniowanie odbite od powierzchni i rozproszone w różnych kierunkach. Zjawisko to jest nazywane rozproszonym (rozproszonego) refleksji. Występuje, gdy światło na każdym szorstkiej powierzchni. W celu określenia ścieżki wiązki odbitej od korpusu w jej płaszczyźnie padania jest przeprowadzane w odniesieniu do powierzchni. Następnie, w odniesieniu do budynku to kąty padania i odbicia.

rozproszone odbicia

Tylko dzięki istnieniu rozproszonego (diffuse) odbicie energii świetlnej, rozróżniamy przedmiotów, które nie są zdolne do emitowania światła. Każde ciało będzie całkowicie niewidoczny dla nas, jeżeli rozproszenie promieni będzie wynosić zero.

Dyfuzyjny energii światła nie powoduje dyskomfortu człowieka w oczach. Wynika to z faktu, że nie wszystkie światła wraca do pierwotnego środowiska. Więc śnieg odbija około 85% promieniowania z białego papieru – 75%, oraz z czarnego zamszu – tylko 0,5%. Gdy światło jest odbijane w różnych szorstkie powierzchnie belek są skierowane losowo w stosunku do siebie. W zależności od stopnia, w jakim powierzchnie odbijają promienie świetlne zwane są matowe lub lustro. Mimo to, te pojęcia są względne. To samo powierzchnia może być lustrzana i matowa w różnym długościom fal padającego światła. Powierzchni, równomiernie rozprasza promienie w różnych kierunkach, to jest uważany za całkowicie matowy. Chociaż charakter tych obiektów jest niewiele, to jest bardzo blisko do nieszkliwione porcelany, śnieg, papier rysunek.

lustrzane odbicie

Lustrzane odbicie wiązki światła różni się od innych rodzajów w tym, że belki spadek energii na gładkiej powierzchni pod pewnym kątem jest odzwierciedlone tylko w jednym kierunku. Zjawisko to jest znane wszystkim, którzy kiedyś cieszył lusterka promienie światła. W tym przypadku jest to powierzchnia odbijająca. Do tej kategorii należą, i inne organy. Lustro (odbijającej) powierzchnie obejmują wszystkie optycznie gładkich przedmiotów, jeśli wymiary niejednorodności i chropowatości na nich są mniejsze niż 1 mikrometr (nie przekracza wielkość długości fali światła). Dla wszystkich takich powierzchniach obowiązują prawa odbicia światła.

Odbicie światła od różnych powierzchni mirroring

Sztuka często wykorzystuje zakrzywione zwierciadło o powierzchni odbijającej lusterka (kuliste). Takie obiekty są podmioty mające kształt odcinka kuli. Równoległość promieni w przypadku odbicia światła od tych powierzchni jest bardzo zakłócony. W tym przypadku istnieją dwa rodzaje luster:

• wklęsłe – odbijają światło od wewnętrznej powierzchni odcinka kuli, zwane zbierania, od równoległych wiązek światła po odbiciu przez nie, są zebrane w jednym miejscu;

• wypukły – odbija światło od powierzchni zewnętrznej, równoległe belki rozproszone na boki, wypukłe lusterko jest tak zwany rozrzut.

Opcje odbicie promieni świetlnych

Padającej wiązki prawie równolegle do powierzchni, tylko trochę ją dotyka, a następnie odbija się bardzo kąt rozwarty. Następnie kontynuuje ścieżkę w bardzo niskiej trajektorii położonej najwyżej na powierzchnię. Padająca wiązka prawie pionowo odbite pod kątem ostrym. Kierunek wiązki odbitej jest już blisko do ścieżki padającej wiązki, która w pełni zgodny z prawami fizyki.

załamanie światła

Odbicie jest ściśle związane z innymi zjawiskami optyki geometrycznej, takich jak załamania i całkowitego wewnętrznego odbicia. Często zdarza się, światło przechodzi przez granicę między dwoma mediami. Załamania światła jest zmiana kierunku promieniowania optycznego. To ma miejsce, gdy przechodzi ona z jednego ośrodka do drugiego. Załamanie światła ma dwa wzory:

• wiązki przechodzące przez przegrody między nośniku, znajduje się w płaszczyźnie, która przechodzi przez prostopadłą do powierzchni i padającej wiązki;

• kąt padania i załamania są połączone.

Załamanie zawsze towarzyszy odbiciem światła. Ilość energii odbijana i załamane wiązek promieni jest energia padająca wiązka. Ich względna intensywność zależy od polaryzacji światła w wiązce padającej oraz kąta padania. Na prawach załamania urządzenie oparte wielu urządzeń optycznych światła.