Kto napisał Pinocchio? Bajka dla dzieci lub utalentowany oszustwo

Kto napisał "Pinocchio"? Na to pytanie odpowiada większość czytelników wszystkich wieków mieszkających w przestrzeni postrasońskiej. "Złoty Klucz lub Przygody Pinokio" to pełny tytuł opowieści autorstwa radzieckiej klasyki Alexei Tolstoy, opartej na baśniowej opowieści Carlo Collodi "Przygody Pinocchio".

Od chwili powstania baśni Tolstoy zaczęły się spory – co to jest, tłumaczenie, retelling, tłumaczenie, przetwarzanie literackie? Nawet w emigracji w latach 1923-24 Alexei postanowił przetłumaczyć bajkę Collodiego, ale inne jego idee i plany go schwytały, a losy osobistego przeznaczenia zostały zabrane z książki dla dzieci. Pinocchio Tolstoy powraca dziesięć lat później. Czas już się zmienił, okoliczności życia uległy zmianie – wrócił do Rosji.

Tołstoj po prostu cierpi na zawał serca i poświęcił trochę czasu na ciężką pracę nad powieścią-trylogią "Walking through the agony". Zadziwiające jest to, że zaczyna się od dokładnego śledzenia linii fabuły źródła, ale stopniowo odchodzi od niego coraz dalej, więc czy był to ten, kto napisał Pinokio czy był zmodyfikowany Pinokio, można argumentować, że uczeni literackie robią to. Pisarz nie chciał, aby jego opowieść moralizowała, podobnie jak w Collodi. Aleksiej Nikolaewicz sam sobie przypomniał, że początkowo próbował przetłumaczyć włoski, ale okazało się to nudne. Popchnął go do radykalnej zmiany tej historii S. Ya Marshak. Książka ukończona w 1936 roku.

I sprawia, że Tolstoy Pinocchio i jego przyjaciele zupełnie inaczej niż bohaterowie bajek o Pinocchio. Autor chciał, aby czytelnicy czuli się duchem zabawy, gier, adwenturyzmu. Muszę powiedzieć, że to się powiedzie. W ten sposób pojawiają się fabuły, które opierają się na starych płótnach, tajemniczych, ukrytych pod nim kluczach, złocistym kluczem, którego bohaterowie szukają, pojawiają się, a które powinny otworzyć tajemnicze drzwi.

Nie można powiedzieć, że w opowieści nie ma moralnego maksimum. Tego, który napisał Pinocchio, nie był im obcy. Dlatego drewniany chłopiec jest nauczany przez krykieta żyjący w komnacie papieża Carlo (bezużyteczna!), A dziewczynka Malvina, która ponadto zamyka winnego bohatera w szafie. I jak każdy chłopak, drewniany mały człowiek stara się zrobić wszystko na swój sposób. I uczy się tylko z jego błędów. W ten sposób dostaje się do szpiegów oszustów – lis Alice i kot Basilio – chcący wkrótce wzbogacić. Słynne pole cudów w kraju Fools, prawdopodobnie najbardziej znana metafora bajki, choć nie jedyna, sam Złoty klucz również jest warta czegoś!

Linia narracyjna Karabas-Barabas, wyzysk lalek, chcący znaleźć tajne drzwi, prowadzi naszych bohaterów do tych tajnych drzwi, za którym jest nowy teatr marionetkowy Molniya. W ciągu dnia uczą się lalki, aw wieczornych grach gra.

Popularność spadła na Tolstoy niewiarygodne. Dzieci nawet nie myślą, kto napisał Pinokio, czytał książkę z przyjemnością, a 148 razy został wydrukowany tylko w ZSRR, został przetłumaczony na wiele języków świata, wielokrotnie fotografował. Pierwsza wersja ekranowa została wydana w 1939 roku, dyrektorem filmu był A. Ptushko.

Bajka Tolstoy jest również interesująca dla dorosłych. Mistrzowski stylista i wyśmiewacz, autor odnosi się do Fonvizinsky'ego "Niekompletne" (lekcja Pinocchio, zadanie z jabłkami), dyktando, które bohater pisze, to paleta Fet: "Róża padła na łapę Azory", na obraz Karabasa-Barabasa zobaczyć parodię czegoś Nemirovich-Danchenko, potem Meyerhold, i fakt, że Piero został odpisany od A. Bloka, wielu krytyków literackich odnosi się.

Szczęście radzieckie dzieciństwo przeszło z toffi "Złotego Kluata" i sody "Pinocchio", a teraz będzie nazwane promowaną marką.

I nadal dzieci i rodzice czytają i opowiadają bajkę, która uczy się dobrze, bez żmudnego wychowania.