Konstytucja Włoch: historia stworzenia i ogólny opis

W 1947 r. Przyjęto włoską konstytucję. Oczywiście, od tego czasu uległa częściowej zmianie – w ostatnich latach wprowadzono piętnaście poprawek. Niemniej jednak przepisy ogólne pozostają takie same. Jeśli chodzi o obecną Konstytucję, składa się ona z dwóch części i dwunastu podstawowych zasad.

Konstytucja Włoch: fakty historyczne

Nie jest tajemnicą, że kraj został ogłoszony republiką w ubiegłym wieku, ale prawo konstytucyjne Włoch zostało opracowane przez kilka poprzednich stuleci. Wszystko zaczęło się od przyjęcia tak zwanego "statusu Alberta" w 1848 r. Na terytorium Królestwa Sardynii. Już w 1870 r., Po całkowitym zjednoczeniu wszystkich ziem włoskich, "Status" stał się pierwszą konstytucją kraju.

Oczywiście kraj nadal posiadał monarchię konstytucyjną. Niemniej jednak pierwsza Konstytucja Włoch wprowadziła pewne kierunki demokratyczne w rozwoju kraju. Ewolucja formy rządu została przerwana w 1922 r., Kiedy to został wprowadzony totalitarny reżim faszyzmu, a Benito Mussolini stał się szefem państwa .

Już w grudniu 1925 r. Przyjęto nową ustawę, która ustanowiła system jednopartyjny w kraju, a Duce (szef partii) reprezentował wyłącznie gałąź władzy wykonawczej. W 1943 r. Włochy, które wspierały Japonię i Niemcy, zostały pokonane w II wojnie światowej. Stało się to warunek zniesienia faszystowskiego reżimu.

W 1946 r. Odbyło się referendum. Jego wyniki wykazały chęć populacji do wyeliminowania totalitaryzmu, a więc zgromadzenia Zgromadzenia Ustawodawczego, w którym postanowiono ogłosić kraj republiką, która miała miejsce 18 czerwca 1946 r.

Nowa konstytucja Włoch w 1947 r. Została przyjęta na Zgromadzeniu większością głosów. Stało się to w życie cztery dni później, 1 stycznia 1948 r. I chociaż od tamtego czasu uległy pewnym zmianom, wspólne cechy pozostały takie same.

Konstytucja Włoch: charakterystyka ogólna

W rzeczywistości ten dokument polityczny i prawny zawiera wiele reguł, w tym zasad społecznych i prawnych, przepisów prawnych i postaw filozoficznych. Jak wspomniano wcześniej, Konstytucja Włoch składa się z kilku części:

• Część wprowadzająca "Podstawowe zasady", zawierająca 12 artykułów;
• Główna część "Prawa i obowiązki obywateli";
• Główna część "Republika Republiki";
• Zamówienia przejściowe i końcowe.

Zgodnie z tym dokumentem, wszystkie moc dzielą się na trzy standardowe oddziały:

• Uprawnienia do władzy ustawodawczej należy wyłącznie do członków Parlamentu, a także do rad regionalnych, ale tylko w zakresie ich kompetencji;
• Władza sądownicza należy do Trybunału Konstytucyjnego i sądownictwa;
• Władzą wykonawczą jest prerogatywa prezydenta, a także ministrów.

Przy okazji, Konstytucja Włoch opisuje szczególne podejście do Kościoła Katolickiego: nie zapominaj, że tutaj znajduje się stan Watykanu. Już w 1929 r. Między Włochami a Watykanem zawarte zostały porozumienia i traktat (części porozumień laterańskich), zgodnie z którymi Watykan ma prawo do częściowej suwerenności. Ponadto katolicyzm został wyznaczony jako tradycyjna religia Włoch. Ciekawe, że wraz z tym Konstytucja Włoch oddziela państwo od kościoła i szanuje zasadę równości wszystkich wyznań.