Sposób obejmuje reakcję rozwoju nauki przeciwnych procesach – integracja i różnicowanie. Integracja jest sumą wiedzy. Zróżnicowanie Nauk – jest dostarczanie nowych dyscyplin.
jeden lub drugi proces dominuje na każdym etapie rozwoju. Zróżnicowanie Nauk była częstsza w fazie tworzenia, narodziny wiedzy. Obecnie dominującym procesem integracji.
Zróżnicowanie Nauk, jest konwersja niektórych „podstaw” wiedzy w niezależnej, autonomicznej dyscypliny, rozpoczęła się na przełomie 16 i 17 wieku. W tym czasie filozofia jest pojedynczym wcześniejsza wiedza na początku podzielony na dwóch kierunkach. Dlatego, aby stworzyć własną filozofię i naukę. W tym przypadku, ten ostatni jest całościowe system wiedzy, instytucji społecznych i edukacji religijnej. Wraz z tym zróżnicowanie odbyły Sciences i filozofii. W ten sposób utworzona dialektyce etyki, ontologię i inne obszary. Wiedza naukowa jest podzielona na odrębne nauki, które z kolei dzieli się na dyscyplinach. W ramach tego systemu, miejsce zajmowane priorytet mechanika klasyczna „Newtona”, są ściśle związane z matematyki od samego początku jego istnienia.
W późniejszym okresie, różnicowanie nauki wciąż rośnie. Proces ten był napędzany przez potrzeby produkcji i wewnętrznej potrzeby tworzenia wiedzy publicznej. W rezultacie, zaczęli aktywnie rozwijać granicy nauki.
Po biologów zagłębiając się w życie, zrozumiał, że w transformacji komórek, maja wielkie znaczenie zapoczątkowanych procesów chemicznych pogłębionej analizy tych procesów. Więc biochemia. Potrzeba do badania procesów fizycznych w organizmach żywych wywołał rozwój biofizyki. Podobnie utworzone fizyki chemicznej, chemii fizycznej, geochemię i inne obszary. Dyscyplina wstał i na granicy trzech nauk. Tak więc, na przykład, utworzone Biogeochemia.
Przydział nowych dyscyplin jest naturalną konsekwencją intensywnego złożoności i zwiększenie wiedzy. To nieuchronnie powstaje podział i specjalizację pracy, różnicowanie kształcenia. Należy zauważyć, że podział pracy naukowej ma zarówno pozytywne, jak i negatywne cechy. Pozytywnym aspektem jest możliwość bardziej pogłębionej analizy zjawisk. Co więcej, wzrost i produktywność naukowców. Negatywna cecha jest zawężenie horyzontów naukowych.
Wraz z procesu przydzielania nowe dziedziny i nastąpiło wzajemne przenikanie, obszary asocjacji. W wyniku integracji usunięte niektóre z pionierskich dziedzinach wiedzy, nie było stowarzyszenie wielu metod. Jak wspomniano powyżej, proces unifikacji jest bardziej charakterystyczne dla współczesnej nauki, w których aktywny rozwój różnych gałęzi naukowych. Obejmują one w szczególności obejmować synergii Cybernetyka i inne.
Rozwój nauki, a tym samym jest dialektyka proces. Towarzyszy rozdzielania niektórych dyscyplinach integracji innych, jest przenikanie się różnych kierunkach, współdziałanie różnych pomysłów i sposobów rozumienia świata.
Łączenie nauki dzisiaj staje się coraz bardziej powszechne. Wynika to głównie z koniecznością rozwiązywania różnych problemów związanych z globalnym charakterze, wywołane przez praktycznych potrzeb. Na przykład, dość trudne zadanie z kosmosu spowodował potrzebę zjednoczenia wysiłków naukowców różnych specjalności. W celu rozwiązania pilnych problemów środowiskowych wymaga ścisłej współpracy między humanistycznych, nauk przyrodniczych i ważne syntezę produkowanego przez ich metod i pomysłów.
