Chicxulub – krater na półwyspie Jukatan: rozmiar, pochodzenie, historia odkrycia

Wielu z nas słyszało o meteorytu Tunguska. Jednocześnie, niewiele osób wie o jego brata, spadł na Ziemię w czasach starożytnych. Chicxulub – krater powstały po upadku meteorytu 65 mln lat temu. Jego pojawienie się na świecie doprowadziło do poważnych konsekwencji, które miały wpływ na całą planetę jako całość.

Gdzie jest krater Chicxulub?

Znajduje się on na terenie północno-zachodniej części półwyspu Jukatan, a także na dnie Zatoki Meksykańskiej. Krater Chicxulub 180 km średnicy twierdzi, że największy meteoryt krater na Ziemi. Część z nich jest na ziemi, a druga część pod wodami Zatoki.

Historia odkrycia

Odkrycie krateru była przypadkowa. Ponieważ ma ogromny rozmiar, to jego istnienie nie jest nawet wyobrazić. Naukowcy odkryli, że przez przypadek w 1978 roku podczas Zatoki Geophysical Research. ekspedycja badawcza została zorganizowana przez firmę „PEMEX” (pełny tytuł „Mexican Petroleum”). Wcześniej było to trudne zadanie – znaleźć złoża ropy naftowej na dnie zatoki. Geophysics Glen Penfielda Antonio Camargo w studiach znaleźć zaskakująco symetryczny semidesyatikilometrovuyu łuku pod wodą. Ze względu na mapie grawitacyjnego, naukowcy odkryli kontynuację łuku na Jukatan (Meksyk), w pobliżu miejscowości Chicxulub.

Nazwa wsi przekłada z języka Majów jako „demon kleszczy.” Nazwa ta związana jest z bezprecedensową liczbę owadów w tym regionie od dłuższego czasu. Że analiza Jukatanu na mapie (grawitacyjne) mogą uczynić wiele założeń.

Potwierdzenie naukowe hipotezy

Po zamknięciu wyniki łuku tworzą okrąg, którego średnica wynosi 180 km. Jeden z badaczy nazwanych Penfielda kiedyś zasugerował, że jest to krater uderzeniowy, który pojawił się w wyniku uderzenia meteorytu.

Jego teoria była słuszna, co zostało potwierdzone przez niektórych faktów. Wewnątrz krateru została odkryta grawitację anomalia. Ponadto, naukowcy próbki „szok kwarcu” stwierdzono po uduszono strukturę cząsteczkową i szklistych tektyty. Takie materiały mogą być utworzone tylko w bardzo wysokim ciśnieniem i temperaturą. Co Chikskulub – krater, który nie ma sobie równych na świecie, to nie ma wątpliwości, ale potrzebne niezbity dowód na potwierdzenie założeń. I zostały one uznane.

Naukowo potwierdzić hipotezę udało profesor Wydziału Uniwersytetu w Calgary Hildebrant w 1980 roku dzięki badaniu składu chemicznego skał i terenowe obrazowania satelitarnego szczegółowy Peninsula.

Konsekwencje meteorytu

Uważa się, że Chiksulub – krater powstały po meteoryt, którego średnica wynosi nie mniej niż dziesięć kilometrów. Obliczenia naukowców pokazują, że meteoryt poruszał pod niewielkim kątem od południowego wschodu. Jego prędkość wynosiła 30 km na sekundę.

Spadek ogromną kosmiczną do Ziemi ciało wystąpiło około 65 milionów lat temu. Naukowcy sugerują, że to zdarzenie miało miejsce tuż przy kolei paleogona i kredy. Skutki były katastrofalne skutki i miał największy wpływ na dalszy rozwój życia na Ziemi. W wyniku zderzenia meteorytu z powierzchnią ziemi tworzą największy krater na świecie.

Według naukowców, zdolność oddziaływania przekraczającej kilka milionów razy siłę bomby atomowej zrzuconej na Hiroszimę. W wyniku uderzenia tworzą największy krater na świecie, otoczony przez grzbiet, którego wysokość wynosiła kilka tysięcy metrów. Ale wkrótce grzbiet załamał z powodu trzęsienia ziemi i innych przemian geologicznych sprowokowanych przez uderzenia meteorytu. Według naukowców, tsunami zaczął od bardzo trudne. Przypuszczalnie wysokość fal jest 50-100 metrów. Fale udał się do kontynentu, niszcząc wszystko na swojej drodze.

Globalne oziębienie planety

Fala uderzeniowa obszedł kilka razy wokół całej Ziemi. Dzięki wysokiej temperaturze, powoduje poważne pożarów. W różnych regionach planety zintensyfikowane wulkanizm i inne procesy tektoniczne. Liczne wulkany i spalanie dużych obszarów leśnych, doprowadziły do tego, że ogromna ilość gazów uwalnianych do atmosfery, pyłu, popiołu i sadzy. Trudno to sobie wyobrazić, ale podniósł cząstkę zwany proces wulkanicznej zimy. To wynika z faktu, że większość energii słonecznej odbitego od atmosfery, w wyniku czego następuje globalne chłodzenia.

Jak zmiany klimatyczne, wraz z innymi poważnymi konsekwencjami strajku druzgocący wpływ na świat żywego planecie. Rośliny nie tyle światła do fotosyntezy, co skutkuje spadkiem w atmosferze tlenu. Zniknięcie dużej części pokrycia terenu Ziemi doprowadziła do śmierci zwierząt, które nie mają wystarczająco dużo jedzenia. To właśnie te wydarzenia doprowadziły do wyginięcia dinozaurów.

Wymieranie na granicy kredy i paleogenu

Upadek meteorytu jest obecnie uważana za najbardziej istotny powód masowego zniszczenia wszelkiego życia w okresie kredy, paleogenu. Wersja wyginięcie żywych nastąpiło jeszcze przed Chicxulub (krater) została otwarta. Oraz przyczyny, które spowodowały ochłodzenie klimatu mogła się tylko domyślać.

Naukowcy odkryli wysoki poziom irydu (bardzo rzadki element) w osadach, których wiek wynosi około 65 milionów lat. Ciekawostką jest fakt, że wysokie stężenia pierwiastka stwierdzono nie tylko w Yucatan, ale również w innych miejscach na świecie. Dlatego eksperci twierdzą, że najprawdopodobniej był deszcz meteorytów.

Na granicy kredy i paleogenu dinozaury wyginęły, latające gady, gady morskie, które od dawna panował w tym okresie. Absolutnie wszystkie ekosystemy zostały zniszczone. W przypadku braku dużych jaszczurki przyspieszył ewolucji ssaków i ptaków, różnorodność gatunków, które znacznie zwiększona.

Według naukowców, to można założyć, że inne masowe wymieranie zostały sprowokowane przez upadek dużych meteorytów. Dostępne szacunki wskazują, że duże ciała niebieskie Ziemia spadać raz na sto milionów lat. Odpowiada to w przybliżeniu w przedziale czasowym między masowe wymieranie.

Co się stało po upadku meteorytu?

Co wydarzyło się w świecie po upadku meteorytu? Według paleontologa Deniela Durda (Instytut Colorado), w minutach i godzinach bujne i kwitnące świata planety zmieniła się w zdewastowanej ziemi. Tysiące mil od miejsca katastrofy meteorytu został całkowicie zniszczony. Strike pochłonął ponad trzech czwartych wszystkich żywych stworzeń i roślin na Ziemi. Najbardziej dotkliwie uderzyć było dinozaury, wszyscy zginęli.

Przez długi czas ludzie nie byli nawet świadomi istnienia krateru. Ale po tym jak stwierdzono, nie było konieczności jego badań, ponieważ naukowcy zgromadził wiele hipotez wymagających weryfikacji pytań i założeń. Jeśli spojrzeć na Jukatanie na mapie, trudno sobie wyobrazić rzeczywisty rozmiar krateru na ziemi. Na północ od niej znajduje się daleko od wybrzeża i 600 metrów od oceanu jest pokryty osadami.

W 2016 roku naukowcy zaczęli wiercenia w obszarze morskiej części krateru, aby usunąć próbek rdzenia. Analiza wydobytych próbek rzucą światło na wydarzenia, które miały miejsce dawno temu.

Zdarzenia, które miały miejsce po katastrofie

asteroida odparowuje ogromną część skorupy ziemskiej. Nad miejscem upadku nieba wzrosła do wraku, świat błysnął pożary i wybuchy wulkanów. To sadza i pył zamknął światło słoneczne i pogrążyła planetę w bardzo długim okresie zimowym mroku.

W kolejnych miesiącach kurz i gruz spadł na powierzchni Ziemi, gęstą warstwę pokrywającą kurz planeta planetoid. To właśnie ta warstwa jest dla paleontologów świadkami kluczowy moment w historii Ziemi.

W obszarze Ameryki Północnej do uderzenia meteorytu kwitło bujne lasy z gęstym poszyciu paproci i kwiatów. Klimat w tamtych czasach był znacznie cieplejszy niż obecny. Na biegunach, nie było śniegu, a nie tylko dinozaurów Alaska, ale także na Wyspach Seymurovyh.

Skutki uderzenia meteorytu na Ziemi, naukowcy badali, analizując warstwę kredy, paleogenu, w ponad 300 miejscach na całym świecie. Dało to podstawy do powiedzenia, że zabicie wszystkich mieszkających w pobliżu epicentrum wydarzeń. Przeciwieństwem częścią świata dotkniętych trzęsieniem ziemi, tsunami, brak światła i innych skutków katastrofy.

Te żywe istoty, które nie umierają natychmiast umiera z powodu braku pożywienia i wody, zniszczone przez kwaśne deszcze. Śmierć roślinności doprowadził do śmierci zwierząt roślinożernych, które ucierpiały od mięsożernych lewej bez władzy. Wszystkie linki w łańcuchu zostały naruszone.

Nowe założenia naukowcy

Według naukowców, którzy badali skamieniałości na Ziemi mogli przetrwać tylko najmniejsze istoty (jak szopy, na przykład). Że mieli szansę przetrwać w tych warunkach. Bo jedzą mniej, grać szybciej i łatwiej dostosować.

Skamieniałości sugerują, że w Europie i Ameryce Północnej była bardziej korzystna sytuacja po katastrofie, niż w innych miejscach. Masowe wymieranie – ten podwójny proces. Jeśli na czymś jednej strony zaginął w drugą stronę powinno coś występuje. Tak mówią naukowcy.

Przywracanie Ziemię trwało bardzo długo. Gone są setki, a nawet tysiące lat, zanim zostaną przywrócone ekosystemów. Można przypuszczać, że oceany trwało trzy miliony lat, aby przywrócić normalne życie organizmów.

Po poważnych pożarów w ziemi osiadła paprocie, szybko wypełniania spalone regiony. Te ekosystemy, które uciekły ogień były zamieszkane przez mchy i glony. Obszary najmniej dotknięte dewastacji, stają się miejscami, gdzie aby przeżyć, niektóre gatunki istot żywych. Później one rozłożone na całej planecie. Na przykład, w oceanach rekiny przetrwały, niektóre ryby, krokodyle.

Kompletne zniknięcie dinozaurów otworzyła nowe nisze ekologiczne, które mogłyby podjąć inne stworzenia. W przyszłości migracji ssaków, aby zrobić miejsce spowodowało ich obecnej obfitości na naszej planecie.

Nowe informacje o przeszłości planety

Wiercenie największy krater na świecie, znajduje się w rejonie półwyspu Jukatan i biorąc coraz więcej próbek pozwoli naukowcom uzyskać więcej danych o tym, jak krater powstał, a konsekwencje upadku powstawania nowych warunków klimatycznych. Próbki pobrane z wnętrza krateru, eksperci pozwoli zrozumieć, co się stało z Ziemią po najsilniejszy wpływ i jak dalej przywrócone życie. Naukowcy zainteresowani w zrozumieniu jaki sposób zostanie przywrócony, a pierwszym, który powrócił jak szybko przyszedł ewolucyjną różnorodność form.

Pomimo faktu, że zabija pewne typy i organizmy inne formy życia zaczęła się rozwijać dwukrotnie. Według naukowców, to obraz jest katastrofą na Ziemi może być powtarzany dla całej historii wiele razy. I za każdym razem zginęły wszystkie żyjące rzeczy, a w przyszłości nie jest procesem przywracania. Jest prawdopodobne, że przebieg historii i rozwoju byłaby inna, gdyby 65 milionów lat temu, asteroida padłby na naszej planecie. Eksperci nie wykluczają możliwości, że życie na naszej planecie urodził Dzięki dużej asteroida spada.

Zamiast epilogu

Upadek asteroidy spowodowało silne działanie hydrotermalne Krater Chicxulub, który prawdopodobnie trwał 100.000 lat. Mogła włączyć gipermatofilam i ciepłolubne (To egzotyczne organizmy jednokomórkowe), aby rozwijać się w gorących środowiskach, rozliczanie wewnątrz krateru. Ta hipoteza naukowców, oczywiście, musi być przetestowany. Że skała wiercenie może pomóc rzucić światło na wiele wydarzeń. Dlatego naukowcy twarz wciąż wiele pytań, które wymagają odpowiedzi, badający Chicxulub (krater księżycowy).