Czym jest grawerowanie? Rocznik wina (foto)

Czym jest grawerowanie? Kwestia ta jest przedmiotem zainteresowania wielu. W niektórych dźwięczny obce słowo kojarzy się z obrazem biblijnej historii na płycie metalowej lub kamiennej, inni uważają, że jest to po prostu rysunek, rzeźbione z nożem na stole.

Niemniej jednak pytanie: „Co drukuje?” – nie można odpowiedzieć jednoznacznie, jak technologia grafiki są dość skomplikowane. Ale można powiedzieć z całą pewnością. Grawerowanie – jest to specjalny rodzaj grafiki, która ma swoje własne wybitnych artystów i wytrawny mistrz.

sprzęt do grawerowania

Sztuka malowania nie pociąga za sobą żadnych środków technicznych, oprócz zestawu artystycznej palety i pędzle, sztalugi. Kolejna rzecz – druki wymagające szkolenia multi-technicznego w wielu seriach próbnych. Ale dlaczego jest to konieczne? Czy nie łatwiej narysować obrazek i nie tracić czasu i energii na jej wielu kopiach. Tym bardziej, że prawdziwa sztuka nie znosi powtórzeń. Ale tutaj, zasada ta nie działa. Efekt grawerowania leży w jego niezwykła, rysunek wdzięki struktury.

Uzyskane Sposób drukowania grafiki o nazwie „print”. Jednak print – wydruk z dowolnego oryginalnego i drukowanie – z nadrukiem grawerowane płytki nazębnej. Czym jest grawerowanie z punktu widzenia technologii produkcji? Prosta manipulacja podczas którego należy wcisnąć w arkuszu papieru do płyty, która została uprzednio stosowanej farby. Arkusz ten jest następnie starannie oddzielone od płyty – i jest gotowa do drukowania.

Metalu i drewna

reprodukcje nie jest w formie drukowanej, jak iw produkcji oryginału, który następnie można dokonać dowolną liczbę kopii. Im silniejsze jest materiał z budowy „pokładzie”, tym więcej wrażeń będą dostępne. Ryciny są dwojakiego rodzaju: druk wysokiej i wklęsłego. Pierwsza metoda jest oryginalny wgłębienie artystyczny zwierciadła w taki sposób, że barwnik przeniesiona na papier z zewnętrznej powierzchni wzór cięcia. Druga metoda zapewnia, że farba przechodzi na kartce papieru z wgłębieniami napełnił ją na „pokładzie”.

Sztuka pochodzi w 15 wieku, od tego wielokrotnie modyfikowane. Deski grawerowania pierwotnie wykonany z blachy miedziane jak najbardziej miękkiego metalu. Później było xylographic technologia, na której płyta została wycięta z litego drewna. Metoda ta jest mniej czasochłonny, poza tym jest możliwe tworzenie wielu wydruków kolorowych. W tym celu trzeba było zrobić kilka płyt z innym rozmieszczeniem elementów rysunkowych. Arkusz był stosowany do każdej płyty na przemian z pośrednim suszeniem, przy czym obraz kolorowy otrzymano.

rocznik wina

Drukuje stało się powszechne w 15 wieku. Najcenniejsze druki zostały utworzone w tym samym czasie, w warsztatach niemieckiego artysty Martina Schongauera i Albrehta Dyurera. My nie odbiegają od nich Włochów Andrea Mantegna i Antonio Pollaiuolo.

W 16 wieku print sztuka została powszechnie uznana w Europie grawerowanie została podniesiona do poziomu sztuki wysokiej, głównie dzięki arcydzieła Dürera, takie jak „The Four Horsemen of the Apocalypse”, „Coat of arms of Death”, „Melancholia”.

Koniec 16 wieku stanowiło przełom w sztuce grawerowania, proste rysunki są w przeszłości, był charakterystyczny, przecinając technologii staje się coraz bardziej skomplikowane, równolegle i kreskowanie można osiągnąć wspaniałe rezultaty w osiąganiu efektu dźwięku i grę światła i cienia. Rysunek nabyte znaki dystynkcji że był impulsem do dalszego doskonalenia technik.

druki rozwoju

Artyści zaczęli stosować trawienie z metalową podstawą i otrzymał technologii wytrawiania, który rozkwitł w pełni obowiązywać dopiero w 17 wieku. Genialny portrecista Rembrandt zaangażowany również wydruki i osiągnąć znaczący sukces w tej dziedzinie. Wykonawca Zhan Kallo całkowicie poświęcił swoje życie sztuce grawerowania i stworzył galerię portretów współczesnych. Klod Lorren zainteresował się tłumaczeniem jego obrazów w rycin. Rubens zorganizował specjalne warsztaty, które powtórzone swoje obrazy.

popularność

W 17 wieku był złoty wiek rozwoju nowych sztuki – rycin i grafik. Lista gatunków, w których utwory artysty, wszystkie rozszerzony. Były to portrety i pejzaże, pasterskie, sceny batalistyczne, martwe natury, zwierzęta i mieszkańcy głębokiego morza. Wielu artystów tego czasu zostali wyróżnieni, aby spróbować swoich sił w sztuce grawerowania. Były całe albumy, zjednoczone tematycznie na scenie i terenów artystycznych. Nagle stało się słynne satyryczne akwafort z Hogarth, Daniela Chodowieckiego serii miniaturowych grafik Francisco Goi.

reprodukcje w Japonii

Japonia, znany ze swojej artystycznej tradycji, nie zniknął. Japońskie drukuje – jest cała warstwa kultury kraju, część jego sztuki narodowej. Opowieść o pierwszych odbitek „ukiyo-e” ma swoje korzenie w 17 wieku. Następnie japoński drzeworyt drukowane w czerni i bieli. Na początku 18 wieku, artystów wprowadziliśmy druk kolorowy i „ukiyo-e” transformacji.

Grawerowanie w Japonii kosztuje tani i odnotowuje stały popyt. Przedstawiają one sceny z życia zwykłych ludzi. Jest to przede wszystkim piękna gejsza (było głównym tematem), po czym podszedł zapaśników sumo, a na trzecim miejscu byli znani aktorzy z teatru kabuki. Po jakimś czasie przyszedł do vogue krajobrazu grawerowania.

Ochrona najcenniejszych przedmiotów

Najsłynniejsze akwaforty, zarówno starych jak i wykonane w ostatnich czasach są usystematyzowane. zdjęcia grawerowania są dostępne opinii publicznej, ma swój własny numer rejestracyjny i, co do zasady, jest zarejestrowany. Ma to zapewnić, że jego wartość artystyczną pozostały nietknięte. Rzadkie przypadki, takie jako arcydzieła Albrehta Dyurera, są pod ochroną UNESCO. Światowej sławy lub szczególnie cenne ryciny, zdjęcia i reprodukcje, które znajdują się w specjalnych katalogów Interpolu, chronione przez służby specjalne.

nowoczesność

Na początku 20 wieku, rozwój grawerowanie jako forma sztuki kontynuowane. W czasach ZSRR, było całe pokolenie utalentowanych artystów, którzy z powodzeniem pracował w dziedzinie rycin i grafik. W tym okresie grawerowanie przeżywał swój kolejny wzrost, rysunek jeszcze bardziej skomplikowany, jego ekspresja doszedł do punktu kulminacyjnego. W 30-tych utworzonych rosyjskiej, a później sowieckiej szkoły grawerowanie, przedstawiony przez utalentowanych artystów, a także ich uczniów. Perspektywa dalszego rozwoju techniki trawienia majaczyły tęczy. Następnie, w latach przedwojennych, grawerowanie stał się plakat, a jego popularność znacznie spadła.

Po II wojnie światowej przez prawie 20 lat, tylko odciski zostały wyprodukowane jako środek tani, ale skuteczny sowieckiej propagandy. Obecnie sztuka grawerowania jest w sytuacji patowej, bez nowych entuzjastów i starszych artystów zaangażowanych w projektach komercyjnych. Chociaż dzisiaj na pytanie o to, co grawerowanie, każdy Rosjanin w stanie dać wyczerpującą odpowiedź. Być może pojawią się nowe rodzaje wydruków w przyszłości, bo sztuka ma zdolność do ożywienia w nowych odsłonach.