Czym jest klasycyzm: spojrzenie na historię

Klasycyzm – estetyczny i artystyczny kierunek w sztuce Europy 17-19 wieków. Okres ten pokazał światu wiele utalentowanych pisarzy, którzy wnieśli znaczący wkład w rozwój sztuki: literatura, malarstwo, rzeźba, muzyka i architektura. Pierwsze klasyczne tendencje pojawiły się we Francji, gdy odnowione zainteresowanie ludzi w dawnych czasach i dla ideałów czasu.

klasyczne cechy

Główne cechy tej tendencji ma swoje korzenie w starożytności. Myślenie autorzy mieli kierunek artystyczny i tendencję do przejrzystego, całościowego wypowiedzi, jak i prostoty środków graficznych, równowaga i spójność wypowiedzi. Dlatego możemy powiedzieć, że ludzkie myślenie klasycznego racjonalnego wyidealizowany.

Jeśli mówimy o tym, co jest związane klasycyzm starożytności, ważne jest, aby pamiętać, że podobieństwo leży w formie, która jednak nie mogła odpowiedzieć na standardach, które zostały przyjęte w świecie starożytnym. sztuka classic wyróżnia się od innych w pierwszej kolejności szacunku dla starych wartości i ich zdolność do wyświetlania, nawet jeśli są one nieaktualne.

Charakterystyczną cechą klasycyzmu – ontologiczne rozumienie piękna. Tu jest ponadczasowy, a zatem wieczne, a także wiele uwagi poświęcono prawom harmonii.

Psychologicznie klasycyzm ze względu na fakt, że w skomplikowanych okresów historycznych mają charakter przejściowy i niosąc wiele nowych ludzi ma tendencję do odnoszą się do faktu, że konsekwentnie, na przykład do przeszłości. Jednocześnie, odnajduje wsparcie: Grecy są przykładem racjonalizmu w myśli, dali ludzkość ukończonych pojęcia przestrzeni i czasu, i wiele innych wydarzeń w jego życiu, a uczynił to w sposób prosty i przystępny sposób. Złożony i ozdobny i myśli to samo z ich konstrukcji nie oznacza jasność i konkretność, że ludzkość musiał gwałtownie zmieniającym się świecie. Dlatego starożytności odgrywał ważną rolę w tworzeniu klasycyzmu.

Klasyczne romantyczne idee, tak wielu jest zdania, że są one nierozłączne. A jednak mają znaczne różnice: Romantyzm bardziej oderwane od rzeczywistości w swoich ideałów i sposobu ich wyświetlania niż klasycyzmu.

Czym jest klasycyzm? Próbował wyjaśnić B. Tatarkiewicz z kilkoma zasadami, które z kolei były początkowo określonych teoretyk LB Alberti:

Beauty – obiektywną właściwością obiektów rzeczywistych.
Beauty – jest kolejność poprawna kompozycja, która jest szacowana inteligencję.
Od sztuki do nauki, to znaczy, że musi mieć racjonalne dyscypliny.
Obraz utworzony w kierunku klasycznego może być prawdziwe, ale według schematu przedstawiono starożytności.

Czym jest klasycyzm w malarstwie

Główną cechą tego nurtu w sztuce przejawia się w stosunku do prac artysty: jego uczucia, wyrażone za pomocą malarstwa, są przedmiotem norm estetycznych i logiki.

Wśród wybitnych przedstawicieli mogą być identyfikowane przez N. Prus, który malowany mitologicznych tematów. Szczególną uwagę przyciągane precyzyjnego geometrycznego kompozycji i subtelne połączenie kolorów. Również K. Lorraine: choć tematyką jego obrazów i innych dzieł N. Prusy (krajobrazy dzielnic miasta), ale także racjonalności w wykonywaniu przyprawione on zharmonizować je świetle zachodzącego słońca.

Czym jest klasycyzm w architekturze i rzeźbie

Od starożytnego klasycyzm w wykonywanej pracy jako model, autorzy obliczu kontrowersji podczas rzeźbienia: model przedstawiony nagi, ale teraz było niemoralne w starożytnej Grecji. Artyści wyszedł z skomplikowanej sytuacji przez: stanowiły one prawdziwych ludzi na obraz starożytnych bogów. Podczas panowania Napoleona zaczął majstrować modelu rzeźbiarze, który nosił togi.

Klasycyzm w Rosji urodził się znacznie później, ale jednak to nie przeszkodziło, aby pojawić się w tym kraju, a utalentowani autorzy pracujący według swoich pomysłów: Boris Orłowski, Fiedot Szubin, Ivan Martos, Michał Kozłowski.

Architektura miała również na celu odtworzenie formy nieodłączne w starożytności. Prostota, surowość i klarowność monumentalności i logiczne – główne cechy.

Czym jest klasycyzm w literaturze

Głównym osiągnięciem klasycyzmu że gatunki literackie zostały podzielone na grupy hierarchicznych: wśród nich charakteryzują się wysokim (epickiej, tragedia, Ody) i niskiej (bajka, komedii i satyry).

W literaturze przedstawione ścisły wymóg spełniają cech rodzajowych w produkcie.