zamek Łuck, lub zamek of Westminster: Opis, historia, ciekawostki

Westminster Zamek od dawna jest znakiem rozpoznawczym starożytnego Łucku. Jej ściany są stale przypominał o sobie i mieszkańców i turystów do odwiedzenia tego wspaniałego gruntów. to jest często nazywany zamek Łuck. Wizerunek tego arcydzieła architektury można znaleźć na każdym kroku – od zabawnych magnesów ze słowem „Luck” z logo różnych organizacji i przedsiębiorstw handlowych.

urodzony trzy książęta

zamek Łuck, lub zamek Westminsteru, których ujawnienie jest dostępny we wszystkich przewodnikach Wołynia, ma starożytne pochodzenie. Po raz pierwszy nazwa zamku pojawił się pod koniec XIX w kronikach. W tym czasie ludzie starsi zapamiętać nazwę starożytnych budowli – Witold zamku. Jego budowa była związana z legendarnym imię Witolda, który bardziej niż kiedyś były gospodarstwa litewski gruntami.

Pierwotnie budynek ten został wykonany z drewna. Nawet w naszych czasach, archeolodzy odkryli ślady drewnianych budynków, z których najstarszy pochodzi z początku XII wieku. Niestety, nie wiemy dokładnie rok założenia zamku w Łucku, ale w 1100 roku był znany i wymienione w starożytnych pismach średniowiecznych kupców i podróżnych. Nazwiska architektów i budowniczych warownych budowli zostały utracone w głąb czasu i pozostawały nieznane dla przyszłych badaczy. W dużej mierze zamek Łuck w stylu nawiązującym do zamków Europy Zachodniej w tym czasie, na przykład: zamek w Czersku, który znajduje się w województwie mazowieckim, można uznać za wzmocnienie brat Łuck. Pojawienie się tych budynków ma wiele wspólnego, i to jest całkiem możliwe, że oba budynki zostały zbudowane na tym samym projekcie.

wejście wieża

Ze względu na zawodność zamku często drewnem, a w rezultacie zdecydowano się wzmocnić mury ceglane. W połowie XIV wieku został już zbudowany część wieży, która obecnie nosi nazwę przychodzące, a większość murów miejskich. Udział w budowie tego fortyfikacji wziął linijkę Galicji-Wołyńskiego księstwa Lyubart Gediminovich. Co ciekawe, wieża wejście do zamku Łucku nosi ślady zakończenia. Po zakończeniu książę zdecydował, że wysokość wieży głównej nie jest wystarczające, aby obserwować otoczenie lub prowadzenia działań wojennych. Rozkazał, aby zakończyć wieżę na kilka metrów w górę. Ale wysokość starych budynków mogą być łatwo zidentyfikowane przez zęby. Otaczają wieży ściany wejściu do Łucku zamek księcia Westminsteru (v x B). Poza przychodzących w zamku są dwie kolejne wieże – Styrovaya i Swidrygajłow.

Budowę zamku kontynuował po śmierci Westminster. Vytautas – nowy Prince of Galicji i Wołynia Łuck stworzył piękną południową stolicę Wielkiego Księstwa Litewskiego. To pod jego rządami miasto rozkwitło pełnią życia, a Łuck zamek uzyskał swój nowoczesny kształt. W śmierci Witolda doszedł do władzy, jego brat Svidrigaylo która zakończyła odbudowę. A zamek stał się podobny do tego widzimy teraz. To przez te trzy skale książęta Łucku przetrwała do dnia dzisiejszego.

Kościół Ioanna Bogoslova

Wołyń Łuck zamek był sercem i jego centrum administracyjne, religijne i polityczne. Niewiele osób wie, że dziedzińcu zamku została wykorzystana jako miejsce kary, aw ścianach budynku dawnej sądu pracował. Jest też długo działał prawosławna katedra z nich. Ioanna Bogoslova, pozostałości, które mogą być widoczne podczas wizyty w lochu Łuck zamek. Jest to pierwszy kościół chrześcijański na Wołyniu i najstarszy budynek kamień w Łucku, zakonserwowane, niestety, tylko częściowo. Ściany świątyni zbudowano cokołów – tzw płaski i szeroki kawał materiału kamienista, który jest często używany do budowy kościołów i świątyń w Rusi Kijowskiej i Bizancjum.

Zapomniany przez wieki pod ziemią zamek Łuck zachować wiele tajemnic. Po raz pierwszy badacze przeniknął do ich głębokości pod koniec XIX wieku. Można je podzielić na dwie części – na cmentarzu kościoła I. Teologa i złożone szerokie korytarze. Być może jest w tym cmentarza znajduje się grób legendarnego Westminster – założyciel zamku. Turyści mogą kontrolować niektóre korytarze z eksponatów. Reszta kościoła jest zamknięty dla zwiedzających.

ciekawostki

Self-Galicja-Wołyń księstwo istniał przed 1452 roku. Po śmierci Svidrigaylo kluczy od Łucku zamku i wszystkich księstwa jako całości, został przekazany do naczelnika miasta, Pan Nemyria. Od tego momentu księstwo utraciła niepodległość, a jego władcy są wasalami króla Litwy, Polski, a potem Rosji.

W XVI wieku zamek Łuck stał na drodze licznych najazdów tatarskich. Już w 1508 r obwarowany zamek Westminsteru była w stanie skutecznie powstrzymać Tatarów – wysokie mury twierdzy bronionej przez piechoty kapitana Lukasha Moravtsa.

W połowie XVI wieku zamek stracił swój status rezydencji książęcej, ale zachowała swoje znaczenie w hierarchii administracyjnej. Głównym struktura twierdzy stoczni był dom Pana, która była zamieszkana przez przedstawicieli kościoła. Wieże piwnice służyły jako więzienie i skazany na śmierć czeka na cenę płaconą na Rynku lub Plac Zamkowy miasta.

Zniszczenie i odrodzenie

W 1795 Łuck stał się częścią Imperium Rosyjskiego. Łuck zamek stracił swoje wartości administracyjnej i stopniowo zaczęły zanikać. W XIX wieku władze miasta nawet wydał specjalny dekret pozwalający kamień wziąć na własne potrzeby. Fakt, że twierdza nie została całkowicie zniszczona, po raz kolejny świadczy o rzetelności budowniczych Lyuberta – murowane był tak silny, że rozbierać mur było prawie niemożliwe. W 1885 roku, widok starego zamku uległa zmianie, a nawet stał się znany jako dziedzictwa historycznego. Żyjąc przez dwie wojny, Łuck zamek zaczął stopniowo rosnąć, a głównym prace konserwatorskie przeprowadzono w drugiej połowie XX wieku.

Zamek dzisiaj

Obecnie Łuck Castle – to jest wielki kompleks muzeum, które obejmuje okres od XIII wieku do chwili obecnej. Regularnie odbywają się maskarady, konferencje i turnieje podczas turnieju. Główną atrakcją miasta Łucka jest otwarty dla turystów i gości. Dla zwiedzających istnieją różne programy rozrywkowe i edukacyjne, z których można dowiedzieć się ciekawych faktów o życiu zamku przez setki lat. Zwiedzając ten widok będzie interesująca dla osób w każdym wieku i narodowości.