wojennego. Funkcje. Reżim wojskowy w ZSRR

Reżim stanu wojennego w Federacji Rosyjskiej przewiduje ograniczenia organizacji praw, urzędników i obywateli, umieszczając na nich dodatkowe obowiązki. Jednocześnie działalność władz państwowych i lokalnych, zgodnie ze specjalnie ustalonymi procedurami. Reżim wojskowy przeznaczony jest do generowania warunki ekonomiczne, prawne i organizacyjne. Warunki te z kolei powinno przyczynić się do odparcia lub zapobieżenia agresji.

Stan wojenny jest jednym z narzędzi, które mogą ograniczać prawa. Państwo może również zadeklarować mobilizację, terytorialnej i obrony cywilnej.

Stan wojenny zapewnia obywatelom możliwość korzystania z wszystkich wolności i praw ustanowionych przez Konstytucję Federacji Rosyjskiej, z wyjątkiem tych, które są ograniczone przez federalnych ustaw konstytucyjnych i innych części kraju. Populacja zobowiązani do przestrzegania wymagań zawartych w tych przepisach.

Należy zauważyć, że sytuacja militarna jako instytucji prawnej ma korzenie rozciągające wystarczająco głęboko w historii. Obchodzone jest w prawie rosyjskim oraz w przepisach wielu obcych mocarstw. Specjalne, wyjątkowe akty, które można zawiesić na pewien obszar w czasach niebezpieczeństwa obowiązującymi przepisami i przyznania uprawnienia nadzwyczajne pewien organ wykonawczy, miały wielkie znaczenie w starożytnym Rzymie.

W przedrewolucyjnej Rosji wojenny został ustawiony na terenach granicznych z rzekomych niebezpieczeństw inwazji na terytorium kraju agresorów lub innych uprawnień terytoriów, w przypadku zagrożenia wewnętrznego.

W okresie od 1941 do 1945 roku sytuacja nadzwyczajna w ZSRR zostało uregulowane dekretem Prezydium. Ta ustawa, uchwalona w 1941 roku, 21 czerwca, obsługiwany tylko w czasie wojny. Zgodnie z rozporządzeniem, założono, że w obszarach, które są w stanie wojennym, funkcja wszystkich organów władzy państwowej w bronionego obszaru, w celu zapewnienia bezpieczeństwa narodowego i porządku publicznego należała do rad wojskowych armii i frontów, okręgów wojskowych. W miejscach, gdzie te były nieobecne, uprawnienia przeniesiony do najwyższego dowództwa związków wojskowych.

Władze wojskowe miał prawo do podejmowania decyzji wiążących dla każdego obywatela. Z ich niezgodności z przewidywanej kary w postaci odpowiedzialności administracyjnej. Nieposłuszeństwo rozkazy i zarządzenia władz wojskowych był uważany za przestępstwo. Nieposłuszeństwo w obszarach, które były w warunkach awaryjnych, oznacza to odpowiedzialność karną. Kary ustawić zgodnie z prawami wojny. Zgodnie z przyjętymi zasadami, wszelkie kwestie odnoszące się do tych zbrodni, przeniesiono do Trybunału. Na tych samych decyzji i orzeczeń nie były poddane kasacji i może być odwołany jedynie w celu nadzoru.

Stan wojenny w ZSRR w 1941 roku, w dniu 30 czerwca, został przyjęty dekretem Prezydium powstawania bonów (Komisja Obrony Narodowej). Komitet ten był rzeczywiście najwyższy urząd w państwie. Cała populacja, jak również Komsomołu, partia, władze wojskowe były zobowiązane do wykonywania poleceń i decyzji bonów.

Najważniejsze sektory gospodarki krajowej instytucie prowadzone działalność autoryzowane przez bonów. Oni (komisarze) mają nieograniczone prawo i odpowiedzialność za dokładne wykonanie zleceń Komitetu.

Należy zauważyć, że obecnie prawo państwa, mają tendencję do przywierania do pracy humanitarnej w tworzeniu polityki i prawodawstwa. Absolutnym priorytetem praw i wolności obywateli ustalonych i zabezpieczonych przez Konstytucję Federacji Rosyjskiej.