Środek nerwem właściwości i rodzaje

Układ nerwowy odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu integralności organizmu, jak również jego regulację. Procesy te są prowadzone anatomicznym i fizjologicznym kompleks, łącznie z CNS (ośrodkowy układ nerwowy). On ma swoją nazwę – centrum nerwów. Właściwości, które Charakteryzuje: okluzji środkowej środka, stopień transformacji. Będą i kilka innych zostać zbadane w tym artykule.

Koncepcja centrum nerwów i jego właściwości

Wcześniej zidentyfikowano główne funkcje układu nerwowego – integracji. Jest to możliwe ze względu na strukturę mózgu i rdzeniu kręgowym. Przykładowo, ośrodek oddechowy nerwów, którego właściwości – unerwienie układu oddechowego (wdechu i wydechu). Znajduje się w czwartej komorze w siatkowego (rdzeń przedłużony). Według badań przeprowadzonych przez B.D. Mislavskogo składa się z umieszczonych symetrycznie względem części odpowiedzialnych za wdechu i wydechu.

W górnej strefie pnevmotaksichesky Pons oddzielono, która reguluje wymienione uprzednio części i struktur mózgu odpowiedzialnych za ruch oddechowych. Zatem, ogólne właściwości ośrodków nerwowych zapewnienia regulacji funkcji fizjologicznych organizmu: aktywność sercowo-naczyniową, wydalania, oddychanie i trawienie.

Teoria dynamicznego lokalizacji funkcji I. P. Pavlova

Zgodnie z koncepcją naukowca, raczej proste działania odruchowe są w korze i rdzeniu kręgowym strefie stacjonarnej. Skomplikowane procesy, takie jak pamięć, język, myślenie, związane z pewnych obszarów mózgu i są wynikiem integracyjnych funkcji wielu jego obszarach. Fizjologiczne właściwości ośrodków nerwowych i powodują powstawanie podstawowych procesów aktywności wyższej nerwowego. W neurologii z anatomicznego punktu widzenia części centralnego układu nerwowego, składający się z elementów doprowadzających i odprowadzających neuronów, które stały się znane jako ośrodków nerwowych. Są one uważane za rosyjskiego naukowca P.K. Anohin tworzą układy funkcjonalne (neurony asocjacyjnych, które wykonują podobne funkcje i które można znaleźć w różnych częściach ośrodkowego układu nerwowego).

napromieniowanie wzbudzenia

Studiując podstawowe właściwości ośrodków nerwowych w postaci propagacji stop dwoma głównymi procesami, które występują w tkance nerwowej – wzbudzenie i hamowania. Nazywa się naświetlanie. Jeśli siła bodźca i okres ważności dużych impulsów nerwowych rozchodzą neurocytes-kolce, a także neurony. Łączą doprowadzających i odprowadzających z neurocytes, powodując ciągłość łuk odruchowy.

Rozważmy inhibicji (jako własność ośrodków nerwowych) w sposób bardziej szczegółowy. siatkowego mózgu zapewnia zarówno promieniowania i innych właściwości ośrodków nerwowych. Fizjologia wyjaśnia powody ograniczenia lub zapobiegania rozprzestrzenianiu się pobudzenia. Na przykład, obecność synaps hamujących i neurocytes. Struktury te mają ważne funkcje ochronne, zmniejszając tym samym ryzyko przesterowania mięśni szkieletowych w stanie poruszać się w stan kurczowego.

Po rozpatrzeniu promieniowania wzbudzającego, konieczne jest, aby przywołać następującą funkcję impulsu nerwowego. Porusza się tylko przez dośrodkowa do neuronu odśrodkowej (dla dvuhneyronnoy Reflex łuku). Jeśli odruch jest bardziej skomplikowane, mózgu lub rdzenia kręgowego interneuronów powstają – wstawiony komórek nerwowych. Biorą emocje doprowadzających neurocyte a następnie przekazuje go do silnika komórek nerwowych. W synapsach bioelektrycznych jednokierunkowych impulsów podczas ich przemieszczania z pierwszego presynaptycznych membrany komórki nerwowej, dalej w szczelinie synaptycznej, a z niej – w postsynaptycznym membraną innego neurocyte.

Sumowanie impulsów nerwowych

W dalszym ciągu badać właściwości ośrodków nerwowych. Fizjologia głównego mózgu i rdzenia kręgowego, jest najważniejszym i kompleks gałęzią medycyny, studiując przewodzenie pobudzenia poprzez zbiór neuronów, które wykonują wspólne funkcje. Ich właściwości – sumowanie może być czasowej lub przestrzennej. W obu przypadkach, słabych impulsów nerwowych wywołane bodźcami podprogowe dodano (zsumowane). Prowadzi to do obfitego uwalnianie cząsteczek neuroprzekaźnika acetylocholiny lub innego, który generuje potencjału czynnościowego w neurocytes.

stopa transformacji

Termin ten odnosi się zmianę częstotliwości wzbudzenia, który przechodzi przez kompleksy neuronów ośrodkowego układu nerwowego. Wśród sposobów, które charakteryzują właściwości ośrodków nerwowych – impulsów stopień transformacji, które mogą pojawić się w wyniku rozkładu wzbudzenia kilku neuronów długich procesów, które tworzą miejsce styku w jednej komórki (transformacja polepszającego). Jeśli jest tylko jeden neuron w potencjału czynnościowego w wyniku sumowania pobudzenia potencjału postsynaptycznej – Dyskusja o obniżenie stopy transformacji.

Konwergencja i dywergencja wzbudzenia

Są one powiązane ze sobą procesy, które charakteryzują właściwości ośrodków nerwowych. Odruch koordynacja aktywności ze względu na fakt, że neurony jednocześnie odbiera impulsy z różnych receptorów analizatorów: wizualne, węchowe i skóry, mięśni czułości. W komórkach nerwowych, są analizowane i podsumowano w bioelektrycznych potencjałów. Te z kolei przenoszone do innych części układu siatkowego mózgu. Ten ważny proces nazywany jest konwergencja.

Jednak każdy neuron odbiera impulsy nie tylko z innych komórek, ale również form synaps z sąsiednimi neurocytes. To zjawisko dywergencji. Obie właściwości zapewniają rozprzestrzenianie się pobudzenia w OUN. W ten sposób, całość nerwu mózgu i rdzenia kręgowego komórek, które wykonują funkcje wspólne – jest centrum dowodzenia o własnościach, które są pod uwagę. Zapewnia regulację wszystkich narządów i układów w organizmie człowieka.

aktywność biały

Właściwości fizjologiczne ośrodków nerwowych, z których jedna, to jest odnosi się do spontanicznego tworzenia A Tło elektrycznych impulsów neuronów, na przykład, układu trawiennego lub środka, ze względu na szczególne cechy struktury samej tkanki nerwowej. Jest on zdolny do samodzielnego wytwarzania procesów bioelektrycznych pobudzenia, nawet w przypadku braku odpowiedniego bodźca. Wynika to z rozproszenia i zbieżność pobudzenia omawiane wcześniej, neurocytes odbierania impulsów z ośrodków nerwowych wzbudzonych postsynaptyczne Stosunki samym siatkowego mózgu.

spontaniczna aktywność może być spowodowana acetylocholiną mikrodawkach wchodzących neuronu ze szczeliny synaptycznej. Konwergencja rozbieżność aktywność tła i inne właściwości ośrodka nerwowego i ich właściwości zależą bezpośrednio od poziomu metabolizmu w neurocytes i w gleju.

Rodzaje podsumowanie wzbudzenia

Zostały one uwzględnione w pracach I. M. Sechenova, który udowodnił, że może wywołać odruch kilka słaby (podprogowych) bodźców, które dość często są w centrum nerwów. Właściwości jej komórek, mianowicie centralnej ulgi i okluzji i będą rozpatrywane przez nas dalej.

Przy jednoczesnej stymulacji dośrodkowych przetwarza odpowiedź jest większa niż suma arytmetyczna bodźców siły działającej na każde z tych włókien. Ta właściwość jest znana jako centrum ulgi. Jeżeli substancje drażniące działanie pessimal, niezależnie od ich siły i częstotliwości, powoduje zmniejszenie odpowiedzi – jest niedrożność. Jest odwrotnością sumowaniu mienia wzbudzenia i zmniejsza siłę impulsów nerwowych. Tak więc, właściwości ośrodków nerwowych – centralny ulga okluzji – zależy od struktury synaptycznej urządzenia składa się z progu (środkowej) linii oraz podprogowej (obwodowych) obręczy.

Zmęczenie w tkance nerwowej jej roli

Fizjologia ośrodków nerwowych, definicja, rodzaje i właściwości już wcześniej studiował i kompleksy związane w neuronach byłby niepełny, gdybyśmy nie uważali takiego jak zmęczenie. ośrodków nerwowych zmuszone do przechodzenia przez siebie ciągłą serię impulsów, zapewniając właściwości odruchowe centralnego układu nerwowego. W wyniku intensywnych metabolicznych procesach prowadzonych w korpusie neuronów i komórek glejowych w nie akumulacji toksycznych odpadów metabolicznych. Pogorszenia dopływu krwi do kompleksów nerwów powoduje również zmniejszenie ich aktywności w wyniku niedoboru tlenu i glukozy. Jego wkład w rozwój zmęczenia robią ośrodki nerwowe umieścić także kontakty komórkowych – synaps, które szybko ograniczyć uwalnianie neuroprzekaźników w szczelinie synaptycznej.

Geneza ośrodków nerwowych

Kompleksy neurocytes umieszczone w centralnym układzie nerwowym i koordynacyjną rolę w aktywności w organizmie ulegają zmianom anatomicznym i fizjologicznym. Są one wyjaśnione przez rosnącą złożoność funkcji fizjologicznych i psychologicznych, które występują w trakcie życia człowieka. Najważniejsze zmiany wpływające na charakterystykę wiek właściwości ośrodków nerwowych, widzimy w rozwoju takich ważnych procesów jak Dwunożność, mowy i myślenia, które odróżniają Homo sapiens od innych członków grupy ssaków. Na przykład, tworzenie mowy występuje w ciągu pierwszych trzech lat życia. Będąc złożonego konglomeratu odruchów warunkowych, to tworzy się w oparciu o bodźce postrzeganych proprioceptors mięśnie języka, warg i strun głosowych krtani i mięśni oddechowych. Pod koniec trzeciego roku życia dziecka wszyscy spotykają się w układzie funkcjonalnym, który obejmuje skorupę ziemi leżącej u podstawy gorsze zakrętu czołowego. To zostało nazwane Ośrodek Broki.

W kształtowaniu aktywności mowy jest zaangażowany i obszar najwyższej zakrętu skroniowego (ośrodek Wernickego). Podniecenie z zakończeń nerwowych aparatu mowy wchodzi silnik, wizualne i słuchowe centra kory mózgowej, gdzie tworzone są ośrodki mowy.