Przyspieszenie ziemskie

Pojęcia wspomnieć przyspieszenie grawitacyjne często towarzyszy przykładach i doświadczeniach z podręczników, na których różne elementy wagowych (zwłaszcza pióra i monety), zostały usunięte z tej samej wysokości. Wydaje się absolutnie jasne, że przedmioty spadają na ziemię w różnych odstępach czasu (pióra więc generalnie nie może spaść). W związku z tym swobodnego spadania ciał nie podlega tylko do jednej konkretnej reguły. Jednak wydaje się oczywiste dopiero teraz, jakiś czas temu, został zobowiązany do przeprowadzenia eksperymentów, aby to potwierdzić. Naukowcy przypuszczać, że w upadku jednostek prowadzących moc, która wpływa na ich ruch i, w konsekwencji, szybkości ruchu pionowego. Następnie przez co najmniej znanych doświadczeń ze szklanych rurek znajdujących się monety i pióra (dla czystości eksperymentu). Powietrze pompowane z rurami, po czym były one mocno zatkane. Jakie było zdziwienie naukowców, a kiedy pióro i monet, mimo oczywiście różnej masie spadają z taką samą prędkością.

To doświadczenie było podstawą nie tylko do stworzenia koncepcji przyspieszenia ziemskiego (USP), ale także na to, że swobodny spadek (czyli ciało spada, co nie ma wpływu jakiekolwiek siły przeciwnej) jest możliwe tylko w próżni. W powietrzu, jednak, kto jest źródłem oporu, wszystkie ciała poruszają się z przyspieszeniem.

Tak więc pojęcie przyspieszenia ziemskiego, aby otrzymać następującą definicję:

• Organy spadające z resztą pod wpływem siły przyciągania Ziemi.

Koncepcja ta została wyróżniona literę greckiego alfabetu g (PVC).

Na podstawie tych doświadczeń, stało się jasne, że USP dokładnie charakterystyczne dla Ziemi, ponieważ wiemy, że nasza planeta jest siła, która przyciąga do powierzchni wszystkich ciał. Nie było jednak kolejne pytanie: jak zmierzyć tę wartość i co to jest równe.

Rozwiązanie pierwsze pytanie stwierdzono dość szybko: Naukowcy ze specjalnym fotografia stałej pozycji ciała podczas upadku w próżni kosmicznej w różnych odstępach czasowych. Okazało się ciekawą rzecz: wszystkie organy w danym miejscu Ziemi spadają z tym samym przyspieszeniem, które jednak kilka różny w zależności od konkretnego miejsca na naszej planecie. Wysokość, z której ciało zaczęło się poruszać, nie ma znaczenia: może to być 10, 100 lub 200 metrów.

Okazało się,: przyspieszenie spadanie swobodne na Ziemi wynosi około 9,8 N / kg. W rzeczywistości takie same, to wartość ta może być w zakresie od 9,78 N do 9,83 kg / N / kg. Ta różnica (choć mały w oczach laika) wyjaśnia, jak kształt Ziemi (co nie jest dokładnie kulisty, ale spłaszczona na biegunach), jak również codziennie obrót Ziemi wokół Słońca. Typowo, wartość średnia zliczeń podjąć – 9,8 N / kg dla dużych ilościach – zaokrąglone do 10 N / kg.

N = 9,8 g / kg

Na tle tych danych wynika, że przyspieszenie ziemskie na innych planetach jest różna od tego na Ziemi. Naukowcy doszli do wniosku, że może być wyrażony za pomocą następującego wzoru:

g = G planeta x m / (R planeta) (2)

W prosty sposób: g (stała grawitacji (6,67 • 10 (-11) m2 / s2 ∙ kg)) jest mnożona przez M – masa planety podzielona przez R – promień do kwadratu planecie. Na przykład, możemy znaleźć przyspieszenie grawitacyjne na Księżycu. Wiedząc, że jego masa wynosi 7.3477 * 10 (22), i której promień kg – 1737.10 km, okazuje się, że USP = 1,62 N / kg. Jak pokazano, przyspieszenia w dwóch planety różnią się bardzo od siebie. W szczególności, w świecie jest prawie 6 razy więcej! Mówiąc najprościej, księżyc zwraca obiekty, które są na powierzchni, z siłą mniej niż 6 razy niż Ziemia. Dlatego astronautów na Księżycu, które widzimy w telewizji, jak stać się łatwiejsze. W rzeczywistości, tracą na wadze (nie masy!). Rezultatem jest zabawne efekty jak skoki kilka metrów, uczucie latania i długimi krokami.