Zespół cieśni: przyczyny, leczenie, zapobieganie

Zespół cieśni lub tunel-niedokrwienna neuropatia nazywa się bolesny stan, w którym nerw jest wciśnięta w rodzaju imadle mięśni, ścięgien i kości. Przejawia się ona przede wszystkim, drętwienie i mrowienie w kończynach. Większość zespół cieśni i towarzyszy ból, często bardzo dotkliwe: czasami w celu ułatwienia stan pacjenta wymaga blokadę Novocaine. Wystarczy opisano ponad trzydziestu form tych stanach.

patologie występowanie tunel z różnych przyczyn. Wiele osób ma predyspozycje do niego – wrodzona anatomiczną ciasnoty kanału, który biegnie nerw. Ale jednym z powodów jest niewystarczająca, aby zespół cieśni dała o sobie znać. Przyczyniać się do jej rozwoju chorób, które towarzyszą zmiany ścięgien, kości i tkanek – w szczególności reumatoidalnego zapalenia stawów i chorób wewnątrzwydzielniczych (niedoczynność tarczycy, cukrzyca). Sprawy i płeć pacjenta: zespół cieśni jest znacznie mniej powszechne u mężczyzn niż u kobiet. Często występuje w wyniku urazu – złamania, zwichnięcia, a nawet poważnych obrażeń. Jej wygląd również powodować ten sam rodzaj ruchu, powtarzające się przez dłuższy czas. Czynnik ten, według ekspertów, odegrał wiodącą rolę w rozwoju zespołu cieśni nadgarstka, który jest często nazywany „choroba zawodowa pracowników biurowych.”

Nadgarstka Zespół cieśni, w którym ból koncentruje się w szczotki, jest jednym z najczęściej spotykanych patologii tunelu. Ból, gdy jest on często stosowany w strefie barkowej i może być tak poważne, że pacjent nie może spać w nocy. Ściskając w ten sposób odbywa się w tak zwanym cieśni kanału, przez który nerwu. Dla tych, których praca związana jest z niewielkich ruchów nadgarstka, choroba występuje trzy razy częściej. Kilkaset lat temu w Europie, było nazywane „chorobą”: urzędnicy zmuszeni siedzieć godzinami kopiowania dokumentów, często cierpiał na ból w prawej ręce.

Ważne w leczeniu ostrej fazy każdego zespołu cieśni – stworzenie pacjenta w stanie spoczynku. Aby unieruchomić kończynę stosowane różne urządzenia były tradycyjnie używane traumatologii: opony, opony, szyn. Głównym zadaniem terapii jest uwolnienie kompresji nerwów – na przykład, aby usunąć obrzęk. Jeśli nie rozpoczęły postacie choroby są pokazane terapie: zimna, lub odwrotnie, ciepły, fizjoterapię. Często zabiegi te są wystarczające, aby zespół cieśni przestał przeszkadzać pacjenta.

Zabiegi lecznicze obejmują leczenie przeciwzapalne (ibuprofen, diklofenak), wstrzyknięcie środka znieczulającego z hormonami do naruszenia. Jeśli pacjent ma zespół długo i stopniowego tunelu miejsce, leczenie może być chirurgicznie: przeprowadzono tzw rewizja (release) nerw. Działanie pacjentowi z diagnozą „zespół cieśni nadgarstka” w czasie krótszym niż pół godziny. Jest to bardzo skuteczne i nie jest szkodliwa dla życia pacjenta. W większości przypadków funkcja uszkodzonego nerwu po to jest w pełni odrestaurowany i zespół objawów tunel nie powrócił.

Jako profilaktyka zespołami tunel umiarkowane ćwiczenia są zalecane w celu ułatwienia relaksu. Ważne jest również, aby utrzymać właściwą formę i silnika stereotypu: monitorować postawę, aby poruszać się płynnie, bez gwałtownych ruchów. W celu uniknięcia Zespół cieśni nadgarstka jest konieczne, aby prawidłowo wyposażyć stanowisko pracy – tak, że w czasie pracy miał okazję odpocząć nadgarstek. Krzesło powinno być wygodne, ergonomiczne oparcie z podłokietnikami. Ważne jest, że kąt między ramieniem a przedramieniem było około 90 stopni – z ręka będzie oparty na łokciu, a nie na nadgarstku. Co 40-60 minut trzeba zrobić sobie przerwę od pracy, aby rozciągnąć swoje ręce: wstrząsnąć i przetoczyć je ścisnąć-rozewrzeć palcami. Przestrzegając tych prostych zasad, aby uniknąć wystąpienia zespołu cieśni nadgarstka jest całkiem realne.