Rudyard Kipling: biografia i twórczość

Naprawdę utalentowany człowiek powinien być utalentowany we wszystkim. Potwierdzeniem tych słów – Dzhozef Redyard Kiplinga. Biografia tego człowieka, w szczególności fakt otrzymania nagrody Nobla w wieku czterdziestu dwóch – dowodem. Pisarz, poeta i pisarz kochał ludzi i natury, interesuje się wszystkim, dużo czytania. Był odważny, zawsze było jasne, pozycja społeczna i polityczna. Uważał, że istnieje „szlachetny strach”, które powinny być wspólne dla wszystkich ludzi – za los drugiego człowieka. Jako Brytyjczyk na edukację, zawsze myślał o Indiach, który znał język, swój drugi dom.

Co działa rozsławione przez Rudyarda Kiplinga?

Jak wiadomo, brytyjski poezja – jeden z najbogatszych w świecie talent, Dzhordzh Gordon Byron, Uilyam Shekspir, Metyu Arnold, Charlotte Bronte. Dlatego, orientacyjny zakres brytyjskiego społeczeństwa, aby spróbować słynnego radia BBC, aby wymienić swoje ulubione wiersze. Championship (i przez znaczny margines!) Należał do Kiplinga „przykazań”. Jednak przynajmniej wiadomo jeszcze jako pisarz. Kipling Kreatywność jest różnorodny. Wśród najbardziej niezwykłe z jego dzieł – „The Jungle Book” powieści „Kim” oraz zbiór opowiadań

Malownicze linie tego pisarza. Rzeczywiście, „Księga Dżungli” można słusznie nazwać wiersze prozy. Tak pisał nasze klasyki Turgieniew i Gogol, ale, oczywiście, od Rosji. Mozaika z 15 opowiadań, „Księga dżungli” składa się z opowieści o Mowgli, który jednoczy 8 z nich i inne opowieści o obdarzonych cechami ludzkimi indyjskich zwierząt, o dzielnej mangusta Rikki-Tikki-Tavi, kot, który chodzi sam-na-sam. Kipling historia chłopca Mowgli, wychowywany stado wilków, jego konfrontacja okrutny tygrys Sherhanu wielokrotnie pojawiają się w kreskówkach i znany wszystkim dzieciom.

dzieciństwo pisarza

Narracja słynnej Indii Kiplinga. Jego biografia zaczyna się w Bombaju, gdzie urodził się w 1936 roku. W Indiach spędził swoje dzieciństwo. Kraj znał i kochał. Najsilniejszy, najbardziej żywe wrażenia z dzieciństwa syna rektora szkoły Bombay sztuki związanej z bajki Indian niania-zwierzęcia (chłopiec był świadomy i stanie mówić w języku hindi).

W wieku sześciu lat, został wysłany do Anglii w prywatnym pokład – pokazuje biografię Kiplinga. Dla dzieci, które są używane w celu zwolnienia życia kolonialnego był często trudno przyzwyczaić się do wiercenia w pensjonacie. Nie był faworytem do emerytury gospodyni. Wspomnienia z niesprawiedliwości i okrucieństwa, z którym pisarz czynienia w młodości, później wprowadzono w opowiadaniu „czarna owca”.

młodzież

Ojciec początkowo wierzył, że był to oficer powinien być młody Kipling. Biografia pokazuje, że chłopcy z trzynastu lat został przyjęty do Szkoły Devon (w rzeczywistości – analog naszej Suworowa), który jest odskocznią dla przyszłych oficerów, którzy chcą wjechać na słynną akademię wojskową. Chłopięcy „pływak”, siniaki i „mini-bitwa” z łobuzami, koledzy – wszystko to powinno mieć miejsce w drużynie męskiej, zanim się uznania „jego”. Józef kochał szkołę i usługi. Ten okres swojego życia opowiada bajki „badylasty & ^Co.” Tam pokazał swój talent pisarza. Jednocześnie, słaby wzrok nie tracić nadziei na karierę wojskową. Ojciec przypomniał 17-letni młody człowiek w Indiach, gdzie znalazł miejsce w gazecie „cywilnych i wojskowych” dla niego.

Początek pracy pisarza

Mianowicie dziennikarskie ścieżki powstają historie Rudyarda Kiplinga. Jego książka „resortowych notatki,” jest sukcesem. Początkujący pisarz biegle w języku Hindustani, że jest blisko do Indian czytelnika, jest rozumiane i kochane. 34-letni pisarz, znany już w Wielkiej Brytanii, przybywa do Londynu, by „wyrobić”. Tutaj, we współpracy z amerykańskim Wolcott Balestier, wydawca na historii „Naulahka” działa Kipling. Biografia, krótka chronologia jego życia jest najbardziej interesujące w tym okresie. Znalazł prawdziwego przyjaciela i również zakochała się w jego siostrze. Jednak nie długo oni ze sobą współpracować. Po śmierci swojego partnera na tyfus poślubił jego siostrę Caroline. Pisał swój słynny wiersz „Gunga Din» ( "Gunga Din") i "Mandalay".

Okres Vermont kreatywności

Młoda para przeniosła się do Vermont, gdzie jest opublikowana w dwóch tomach „The Jungle Book” oraz zbiór wierszy „Seven Seas”. Tutaj w szczęśliwych rodziców dwie córki pojawiła, a następnie – syna. Tworzy najlepszą powieść Kiplinga – „Kim” indyjskiego chłopca, ragamuffin, poznaje buddyjskiej mądrości i stać się brytyjskim szpiegiem. Po kłótni z krewnymi żony trzydzieści trzy pisarz i jego rodzina przeniosła się do Nowego Jorku. Tutaj, on i córka chora na zapalenie płuc, po którym dziewczyna umiera.

Przeprowadzka do Wielkiej Brytanii

Przez kilka miesięcy pracował w południowoafrykańskiej gazety, a następnie kupić w prywatnym domu w Anglii, w hrabstwie Sussex. Jest aktywnie zaangażowany w życie polityczne, wspierając konserwatystów. Do niego przychodzi wyznanie: Nagrodą Nobla, stopnie honoris causa uniwersytetów brytyjskich i europejskich. Ale znowu żałoba spodziewa pisarza. Na froncie pierwszej wojny światowej zginął jego syn. Pisarz i jego żona poświęcają cały swój czas, aby pomóc ludziom w Czerwonego Krzyża. Omal nie pisać, tak wielki żal. Jednak szybko znajdzie przyjaciela Kipling, który był w stanie „shake it” i obudzić do życia. Zostali … English Korol Georg V. (Ten człowiek był bardzo przyjazny aż do śmierci Kipling.) Biografia pisarza pokazuje, w jaki sposób utrwalać pamięć o jego syna, na piśmie pyatidesyativosmiletnem wiekowej historii „The Irish Guards w Wielkiej wojna ". Trudne było życie tego pisarza, oszczędny triumfuje, niestety, często towarzyszy utrata bliskich. Dręczyć jego żołądka urósł do wrzodu trawiennego. Zmarł z wewnętrznego krwawienia i został pochowany w Opactwie Westminsterskim.

wniosek

Wieloaspektowy kreatywność Kiplinga. Wiemy to dzięki historii jasnym i magiczne dzieci „Księga Dżungli”. Jednak nie jest jego praca, a po drugiej stronie. Genri Dzheyms nazwał go "English Balzac". Powieść „Kim” jest uważana za najlepszą pracę o Indiach w języku angielskim. Kipling był szanowany i ceniony przez dorosłych, szczególnie widoczne podczas Światowej I. Nasz klasyczny Konstantin Simonow zauważyć „męski styl” Kiplinga, jego „surowości żołnierza”, „męski”.

Rzeczywiście, czy niemęski człowiek mógłby powiedzieć, że człowiek nie powinien „stop” i „penetrować„triumfów i porażek duszy, że musi zawsze traktować je”indywidualny".