Skład na pracy "Na dole": innowacja M. Gorky, wizerunek Łukasza

Co człowiek, który znajduje się na dnie życia społecznego? Odpowiedź na to pytanie była podana w jego dramatycznej grze Maxim Gorky. Głębokie procesy na początku XX wieku przyczyniły się do tragicznych zmian w istnieniu wielu ludzi w Rosji. Ale dramat, klasyczna literatura rosyjska i sowiecka, ma przede wszystkim konflikt filozoficzny. Jego głównym tematem jest zderzenie różnych istotnych pozycji. Jak napisać esej na temat pracy "Na dole?" Jaka powinna być analiza tej sztuki?

Historia stworzenia

Maxim Gorky nie od razu znalazł imię w jego grze. Początkowo miał kilka wersji. Wśród nich – "Dno" i "Nochlezhka". Autor wybrał wybór na rzecz wszystkich znanych nazw symbolicznych. Z analizą tytułu należy rozpocząć kompozycję utworu "Na dole". Bohaterami sztuki są ludzie, którzy są na uboczu życia społecznego. Są one odrzucane przez społeczeństwo. Każdy z nich posiada własne prehistoryczne, ale wszystkie są ze sobą połączone dnem. Dno życia i dno duszy, na które znaleźli się z różnych powodów, ale gdzie nie mogli wydostać się.

Skład

Aby napisać esej o pracy "Na dole", powinieneś zwrócić uwagę na fabuły. Środowisko, w którym gra odbywa się w ciemnej, niechlujnej piwnicy. Ma dziwnych, pozbawionych facetów ludzi. Wielu z nich już nie ma nawet nazwisk, tylko pseudonimów. "Nie ma dżentelmenów, jest jeden nagi mężczyzna", jeden z notatek postaci.

Kierownikami piwnicy są Kostylev i jego żona Vasilisa. Na początku pracy między nimi a mieszkańcami tego nędznego domu jest konflikt o charakterze społecznym. Ale w pracy jest, co ciekawe, linia miłosna.

Żona Kostylev mówi Vasi Ash, aby zabiła żonę. Jeśli popełni taką zbrodnię, stanie się pełnoprawną kochanką domu aktorskiego i zdobędzie nową, młodszą żonę. Ale złodziej Vaska przyciąga siostra Vasilisa. Nawet w takiej godnej pożałowania sytuacji ludzie potrafią nienawidzić siebie nawzajem, zazdrosić się, prowadzić plany kupieckie. Jednak nawet ten pomysł nie jest główny w sztuce. Wszakże główną tragedią bohaterów jest ich samotność i niezgoda. Mówią, ale nie rozumieją się nawzajem. Każdy słyszy tylko siebie samego. W samotności człowieka wśród ludzi można napisać esej o pracy "Na dole".

Dyskusje filozoficzne

Pomiędzy postaciami nie ma wzajemnego zrozumienia, chociaż ciągle mówią. Warto zauważyć, że ludzie, którzy nie mają lub nie potrzebują najbardziej, mówią o honorze i sumieniu, o powołaniu osoby w życiu. Opracowanie akcji zaczyna się jednak wraz z pojawieniem się Łukasza – wędrowca, którego przemówienia obudzone w mieszkańcach dokumentacji są słabe. Można tu poświęcić się kompozycji Maxim Gorky "Na dole".

Luke

Los starszego wędrowca nie jest łatwiejszy. On, jak również mieszkańcy domu dokumentacji, odnosi się do tak zwanych byłych ludzi. Ale mimo to nie zapomniał, jak odczuć współczucie, nie stracił swojej miłości i szacunku dla ludzi. A co najważniejsze, każda osoba, którą Luke słyszy i rozumie.

Pociesza śmiertelną kobietę opowiadającą o niebie w niebie. Vaska Peple radzi, aby pojechać na Syberię i zacząć wszystko od białego arkusza. A Nastya, której fantazje w domku są tylko sarkastycznym śmiechem, pociesza słowami: "Jeśli wierzysz, że miałeś prawdziwą miłość, to było … to było".

Wędrowiec filozoficzny wyraŜa mądre momenty, opowiada przypowieści, a w kulminacji przedstawia swoją pozycję na kłamstwie i jego zaletach. Oszukiwanie, jego zdaniem, może pomóc osobie, a czasem nawet ocalić go. "Łukasz – kaznodzieja kłamstw" – może to być tytuł pracy nad utworem "Na dole".

M. Gorky przyznał, że pytania stawiane przed sobą w procesie tworzenia sztuki związane były z takimi pojęciami, jak prawda i współczucie. Czy osoba potrzebuje prawdy i czy może go uratować? Fantastyczne historie Luke nie pomógł mieszkańcom domu dokumentacyjnego. Potrząsnęli nimi, zmusili ich do myślenia i poczucia duchowego podniesienia.

Innowacja autora

Gorky stał się twórcą nowego gatunku sztuki. W tej pracy istnieją cechy, które nie były wcześniej wykorzystywane w dramaturgii. Poprzez przypowieści i powiedzenia Łukasza, humanistyczna idea wyraża Gorky M. esej szkolny o pracy "Na dole" powinien obejmować analizę dialogów. To właśnie na nich jest zbudowane działanie gry, a dzięki niej można zrozumieć stanowisko autora.

Maxim Gorky w tej dramatycznej pracy działał jako kontynuator tradycji Czechowa. Nie rozpoczynał dzielenia bohaterów na pozytywne i negatywne, nie wprowadził głównego bohatera do gry. Cechy te są charakterystyczne dla dramatycznych dzieł Antonia Czechowa.

Usprawiedliwiając kłamcę Pocieszyciela Luke, autor oskarża bohaterów, którzy nie są w stanie stawić mu czoła prawdzie. Nie są zadowoleni z rzeczywistości, ale nawet nie próbują niczego zmieniać. Dlatego kłamstwo staje się jedynym pocieszeniem.