Nowoczesne non-fiction, co to jest: jednorazowa lub czytając poważna literatura?

Kiedy „rozerwać” romans i ekscytujące kryminały, chłodzenie powieść mistyczne i fantastyczna historia nudzić, przychodzi czas literackiego non-fiction. Jakim gatunkiem, którego popularność, według danych Publishers, wzrasta każdego roku? Jakie są jej cechy i dla kogo to jest interesujące? Postaramy się odpowiedzieć na wszystkie pytania zawarte w tym artykule.

literatura Gatunek: co to jest?

Najczęstszą klasyfikację wszystkich literaturze – dzielenie go na literatury a reszta – non-naukowej (nie-naukowej). W pracach takich jak powieści, opowiadań, dramatów, opowiadań, przypisywanych w literaturze, jest zobowiązany mieć postacie fikcyjne i wynalazł historię. Są poetyckie i prozaiczne. Z kolei wszystkie artystyczne dzieła literackie są podzielone na kategorie, takie jak proza intelektualnej i gatunku fikcji.

W przeciwieństwie do fikcji, literatura faktu nie wykorzystuje fikcyjne historie, działek i znaków i jest reprezentowana przez:

• podręczniki;
• słowniki;
• encyklopedie;
• monografie;
• dziennikarstwo;
• biografie;
• pamiętniki i inne formy.

Co jest non-fiction?

Spójrzmy na definicję non-fiction, co to jest. Jak już wspomniano, w tej literatury nie jest fikcyjne zdarzenia i fakty, jak to jest artystyczny i dziennikarskie gatunek literacki , w którym autor przez pryzmat jego estetycznej, etycznej i ukształtowanej percepcji, udokumentowane i realne konto faktów to postacie i wydarzenia. Od tej literatury, czyli sztuką słowa, pisarz używa organizację kompozycyjny tekstu i obrazów z różnych metod ujawniania przedstawionych w pracy. Tak więc, non-fiction – dzieło literackie, jest przywiązany do konkretnych i rzeczywistych faktów życia.

Kiedy nie było non-fiction?

Większość źródeł czasu, pojawienie się terminu „non-fiction” i pierwszego produktu przypadającego na ten gatunek był rok 1965, kiedy został opublikowany w książce „Z zimną krwią” Trumana Capote. O tym, kiedy nowy termin, nie będziemy spierać, ale tutaj, jak są one nazywane dzisiaj, podróży lub notatki podróży (takie jak Radiszczewa „Podróż z Petersburga do Moskwy”, „Fregata” Pallada „” Goncharov lub Gertsenovskie „Moja przeszłość i myśli”) powstały na długo przed II połowie XX wieku. Oto tylko odczytywanie ich, nie mieliśmy pojęcia, że jest to najlepsze rosyjskie książek non-fiction!

Nie będziemy argumentować i wywołać kilka nowoczesnych klasyków gatunku. Przede wszystkim należy wspomnieć, Stephen Hawking, jeden z najbardziej znanych współczesnych fizyków teoretycznych. Poprzez jego książek z gatunku science non-fiction większość Ziemian dowiedział się o czarnych dziur i ich właściwości.

Capote „z zimną krwią morderstwo” jest uważane za klasyczne powieść historia. Tomas Vulf z rewelacyjnej drugiej połowie ubiegłego wieku, książki, badania «The Electric Kool-Aid Acid Test» i «Kandy-Kolored Tangerine-Flake Streamline niemowląt» stworzył nowy kierunek badań i literatury faktu doświadczalnego.

Rodzaje non-fiction

Odpowiadając na pytanie, non-fiction – co to jest, ważne jest, aby pamiętać jej wieloaspektowy, jak to jest nie tylko wiele popularnonaukowych i odniesienia książek, ale również obejmuje i opisy krajów i miast, notatki, opinie, dziennikarstwa i esejów. Prace tego gatunku są zabawne mówić o dość skomplikowanych rzeczy, takich jak w ZSRR serii książkowej „Eureka” został wydany ponad 300 książek, w przystępny i ciekawy opowiedzieć o różnych nauk i ich historii. Inne, takie jak na przykład książka „Szkło” N. Katchalov lub „Lekarstwo na nudę, albo historia lodów” Bogdanow, mogą być przeznaczone na badania naukowe z najbardziej zwykłych i znanych nam rzeczy.

Położony na skrzyżowaniu dziennikarstwa i literatury gatunku non-fiction ma kilka klasyfikacji, ale będziemy patrzeć na tego, który jest powszechnie stosowany w wydawniczej „kuchni”:

• biographies i wspomnienia;
• Kroniki dokumentalnych;
• esej;
• Uwagi podróży (podróży);
• krytyka;
• badania;
• podręczniki;
• Poradniki;
• słowniki;
• encyklopedie;
• dokumentacja techniczna.

Najnowsze trendy są wydawnictwa elektroniczne non-fiction, co pozwala szybko uzyskać interesujące informacje.

Cechy gatunku

Mamy już dotknął jednak nieco powierzchowne, zwłaszcza gatunku non-fiction. Co to jest? Pokrótce wymienić główne cechy:

– nieobecność fikcyjnych opowieści i postaci;

– opowieść o wydarzeniach przechodzi osobisty światopogląd autora;

– stosowanie różnych technik artystycznych i dramatyczne;

– „scena po scenie”, opierając się na zasadzie dzieł dramatycznych kompozycji

Kim jest ten problem?

W czasach sowieckich, został wydany dużo non-fiction i fantastyki tytułów, wspomnień i biografii. Wystarczy przypomnieć taką wspaniałą serię książek jak ZHZL – „Życie niezwykłych ludzi” (wydana przez „Młody Strażnik”), „Historia nauki i techniki”, „stronice historii naszej ojczyzny”, „Biblioteka” Quantum „(opublikowanego przez” Science „). Tu i teraz trudno nazwać każdy poważny rosyjski wydawnictwo, non-fiction nie zostanie opublikowany. Jeden z liderów rosyjskiego rynku „faktycznej” literatury – wydawnictwa „UFO” – publikuje książki z gatunku żywej historii, grupując je w serii „kultury życia codziennego” i „Eksmo” serii twarz „Biografie wielka. Nieoczekiwany kąt „” Wyznania – XXI wieku „” Kobiety w Silver Age ", „AST-Press” Wydawnictwo publikuje serii „Nauka i Pokój” samouczki „Języki bez granic”, Wydawnictwo „field Kuchkovo” publikuje wspomnienia, a firma „Kolibri” – seria „rzeczy samej w sobie”, czyli rozmowa książka o najprostszych rzeczach takie jak sól i inne. „Ajax-press” publikuje serię przewodników „Instrukcji użytkowania”.