Duchy ognia w mitologii

Ogień … Fascynująca taniec z jego językiem, pełne uroku i tajemniczości, zrodził wiele legend i mitów, które są bezpośrednio związane z wystąpieniem katastrofy, a także sił, które kontrolują go na naszej planecie. Jeśli weźmiemy pod uwagę mitologii różnych ludów, możliwe jest prześledzenie nić wiodącą do boskiego pochodzenia ognia. Moc i nieskończoną moc, zamknięta w elemencie, nie pozostaje w umysłach ludzi przestrzeń dla powstania idei, które mogliby uzyskać iskrę, z której urodził się płomień. Panteony bogów pewno miał bóstwo, które kontroluje niebezpiecznego elementu, a duchy ognia znajdują się w wielu legendach. Załóżmy, że są one napisane w różnych językach, ale mają wspólną ideologię.

Spirits of Fire – rodzaj duchów naturalnych lub naturze. W większości przypadków ta forma stworzeń, które emitują ciepło. Jeśli wierzyć legendzie, z rękami zaczął pożarów i pożary, ale mimo to, nie nosić tylko zniszczenie funkcji, ale również do aktualizacji środowiska. Przez naturalnych istot są duchy ognia, wody, ziemi i powietrza.

salamandra

Salamandry – w tradycji duchów ognia średniowieczu, które chronią element i jest jej uosobieniem. Przebywania na otwartym ogniu, w każdym z jego przejawów. Zwykle przedstawiane jako małe jaszczurki. Byli ludzie, którzy uważali, salamandra nie tylko w duchu, ale także niektóre niezwykła substancja ognia.

Legendy mówią, że, wbrew naturze umysłu, jego ciało pozostaje zawsze chłodny, pozwalając mu trochę czasu, aby ugasić ogień. Jeśli w domu nie było salamandra (zazwyczaj tak się dzieje w płomieniach kominka lub pieca) nie oznacza nic złego. Jednak szczęście i nie należy się spodziewać. Jeśli jakiś stwór jest narażona na przeznaczeniu człowieka, popychając go w wir awarii lub nadając błogosławieństwo, salamandra jest uważany za neutralny spirytus. Czasami nazywa duch alchemicznego ognia.

feniks

Phoenix (od łacińskiego Phoenix) – ptak wspomniano w mitach wielu ludów zdolność do spalania się, a następnie odzyskać. Większość legendy feniks często określane jako kultem słońca. Zazwyczaj przedstawiany jako orła w ognistym czerwonym upierzeniu przeplatane złotem. Wyczuwając podejście do śmierci, ptak spala się, przybywając na gnieździe, i powstaje z popiołów powstaje pisklę. W niektórych interpretacji opowieści z popiołów wznosi się dorosłemu Phoenix. Co do zasady, w mitach wspomnieć, że tego ptaka – jedyny przedstawiciel rodzaju. Jeśli weźmiemy pod uwagę feniks jako metaforę, jest symbolem nieśmiertelności, odnowienia, po pewnym cyklu.

W chrześcijaństwie, ptak symbolizuje zmartwychwstanie, zwycięstwo życia nieśmiertelnego, niezachwianej wiary i trwałości. Ptak – symbol Jezusa Chrystusa. Jednym z najwcześniejszego okresu chrześcijaństwa kolorowym części obrazu feniks na nagrobkach, gdzie pełnił funkcję triumfu życia nad śmiercią, na zmartwychwstanie. Starożytny Rus były ich odpowiedniki Feniksa, duchy ognia: Finist i Firebird.

Kagutsuchi

Kiedy kagutsuchi rodzi, matka obzhog ogień Izanami, dlaczego umarła. Bóg Ojciec Izanagi, ulegając rozpaczy, pozbawiony Syn legendarnych broni Ame ale Ohabari głowy, po czym szczątki kagutsuchi podzielonych na 8 równych części. Spośród nich 8 urodziły się później wulkanów. Krew bóstwa ognia, kapanie z ostrza Ame-no Ohabari zrodził wielu bogów, które obejmują Vatatsumi, bóg morza, jak również Kuraokami, który miał władzę nad deszczem.

Duchy ognia w japońskiej mitologii są ważne. Kagutsuchi japoński czczą jako boga ognia i kowalstwa. Wierzący czcić Go w świątyni Akiba, Odaka i Atago, ponieważ podstawą jest główną świątynią kultu bóstwa. Kagutsuchi przed kultem miał ogromny wpływ. Ludzie strzeżcie się gniewu bóstwa, stale przyniósł prezenty dla niego i modlił się, wierząc, że ponieważ będą one chronić dom i rodzinę z pożaru. Do tej pory te rytuały są prawie wyczerpane, ale ludzie zachował tradycję świętować początek roku wypoczynkowego Hee Matsuri, w momencie wystąpienia z których ludzie religijni prowadzenia pochodnie do domu, podpalony przez ogień kapłana z ołtarza w świątyni.

Hefajstos

Duchy ognia w mitologii greckiej są dość powszechne. Starożytni Grecy czcili jako boga Hefajstosa pożaru, a także patron rzemiosła kowalskiego. Wierzono, że żaden kowal nie mógł prześcignąć go w umiejętności. Kiedy Hera urodziła Hefajstosa, widziała, że był chory i słaby dziecko, dodatkowo, utykając na obu nogach. Bogini była przerażona i natychmiast zdementowane syna, zrzucając go ze szczytu Olimpu. Jednak dziecko zmarło. Tetyda, bogini morza, wychować dziecko, zastępując go jest jego własna matka. Hefajstos mieszkała na dnie morza, gdzie nauczył się podrobić. Później dowiedział się o swoich prawdziwych rodziców i wysłał prezent Hery złotym tronie, związany z niewidzialnych więzów ją tak szybko, jak usiadła na nim. W zamian za jej uwolnienie, dostał prawo wybrać sobie żonę, miejsce na Olimpie i zaczęły wkraczać do panteonu bogów.

Ragor

Ragor – ognisty falcon symbolizuje uczciwą walkę i szanować całość. Jest to alegoria uczciwości i rzetelności. Ragor – metaforyczny obraz, który chciał być kłamstwo i oszustwo, obłuda i fałsz. To on był na banerze Światosław Igorevich, kiedy był w jego kampanii zrównane wzmianki Chazarów i ich zdradzieckich działań. Niektórzy błędnie uważają jego boga słowiańskiego pożaru. Jedynymi duchy ognia w mitologii Słowian, który można nazwać bogowie – to Semargl i Ingle.

Loki

Loki – nordyckiego boga przebiegłości i był uważany za bóstwo ognia, syn Lauwo giganta Farbauti. On jest biegły w sztuce magicznej zmiany obrazu, który ciągle używa przyjść z pomocą bogów lub ich skrzywdzić. Posiada wysoki, piękny, atrakcyjny wygląd i śmiały charakter, ale charakter podstępny i zły. Brał udział w tworzeniu pierwszych ludzi. Loki służy jako królowej Hel rodzica Underworld, straszny smok Ermungada i wilk Fenris. U osób mitologicznych Loki działa jako pochłaniacza-porywacza, którego bronią jest spryt i podstęp. Działa on dobrowolnie lub wymuszone, czasami korzystają bogów, aw drugiej – im szkody.