Wulkan Tambora. Wybuch Tambora w 1815 roku

Dwieście lat temu na ziemi był spektakularny naturalny wydarzenie – wybuch Tambora, który wpływa na klimat całej planety i twierdził, dziesiątki tysięcy istnień ludzkich.

Położenie geograficzne wulkanu

Tambora wulkan położony w północnej części indonezyjskiej wyspie Sumbawa, na Półwyspie sängar. Konieczne jest, aby od razu wyjaśnić, że Tambora nie największy wulkan w regionie, Indonezja ma około 400 wulkanów i jest największym z nich, Kerinci, Sumatra wzrasta.

Własna szerokość Półwysep Sangar wynosi 36 km, a długość ma długość 86 km. Wysokość wulkanu Tambora tym samym w kwietniu 1815 osiągnęła 4300 metrów, wybuch wulkanu Tambora w 1815 roku doprowadziło do obniżenia jego wysokości do 2700 metrów bieżących.

Początek erupcji

Po trzech latach, wszystko rośnie aktywność wulkanu Tambora 5 kwietnia 1815 był w pełni obudzony, kiedy nie był pierwszy wybuch, który trwał 33 godzin. Eksplozja wulkanu Tambora wygenerował dymu i popiołu wzrosła kolumnę o wysokości około 33 km. Jednak w pobliżu ludzie nie opuszczają swoje domy, mimo wulkanu w Indonezji, jak już wspomniano, aktywność wulkaniczna nie było niczym niezwykłym.

Warto zauważyć, że więcej niż początkowo obawiali się ludu, który był w oddali. Huk wybuchu wulkanu było słychać na wyspie Jawa w gęsto zaludnionym mieście Yogyakarta. Mieszkańcy zdecydowali, że słyszeli odgłos karabinów. W tym zakresie zostały wprowadzone wojska alarmowych i zaczął biec wzdłuż wybrzeża w poszukiwaniu statków statek w niebezpieczeństwie. Jednak pojawił się następnego dnia, Ash zasugerował prawdziwy powód dla eksplozje usłyszał.

Wulkan Tambora pozostał spokojny stan przez kilka dni, aż do 10 kwietnia. Fakt, że nie doprowadziło to do erupcji lawa wypływająca jest zakleszczony w kraterze, przyczyniając się do wzrostu ciśnienia i prowokując nowe, jeszcze bardziej straszne erupcji, które stało.

10 kwietnia około godziny 10:00 nastąpił nowy wybuch, tym razem w słup dymu i popiołu wzrosła do wysokości około 44 km. Grzmot eksplozji została wysłuchana na wyspie Sumatra. Jednocześnie miejsce erupcji (w Mount Tambora) na mapie w stosunku do Sumatry znajduje się bardzo daleko, w odległości 2500 km.

Według świadków, na siódmej wieczorem tego samego dnia, intensywność wybuchu wzrosła, i przez osiem wieczorem na wyspie padało grad kamieni, którego średnica sięga 20 cm, należy ponownie wlewa popiołów. Przez dziesięć dni na wulkan wznosi się w niebo trzy ogniste kolumny połączone w jedną, a wulkan Tambora przekształcony w masie „płynnym ogniem”. Około siedem rzek lawy zaczęły rozprzestrzeniać się we wszystkich kierunkach wokół wulkanu, niszcząc całą ludność półwyspu sängar. Nawet w morzu lawy rozprzestrzenił się 40 km od wyspy, a charakterystyczny zapach mogą być odczuwalne nawet w Batavia (stara nazwa Dżakarty, stolicy), zlokalizowany w odległości 1300 km.

Koniec erupcji

Po kolejnych dwóch dniach, 12 kwietnia wulkanu Tambora był nadal aktywny. chmura pyłu rozprzestrzeniła się na zachodnim wybrzeżu Jawy i południowego Sulawesi, który znajduje się 900 km od wulkanu. Według mieszkańców, to było niemożliwe, aby zobaczyć świt przed 10 rano, nawet ptak zaczął śpiewać niemal do południa. Skończyło się tylko erupcji, do dnia 15 kwietnia, a prochy nie zostały ustalone do 17 kwietnia. Utworzona po erupcji wulkanu osiągnął usta 6 km średnicy i 600 metrów głębokości.

Ofiary wulkanu Tambora

Szacuje się, że w trakcie erupcji na wyspie zginęło około 11 tysięcy osób, ale liczba ofiar nie była ograniczona. Później, w wyniku głodu i epidemii na wyspie Sumbawa i sąsiedniej wyspy Lombok, zabijając około 50.000 ludzi, jest również przyczyną śmierci był wyższy po erupcji tsunami, którego skutki rozprzestrzeniają się przez setki kilometrów wokół.

Fizyka konsekwencje katastrofy

Gdy Tambora wybuch nastąpiło w roku 1815, zwalniając ilość energii 800 megaton, które mogą być porównane z eksplozji bomb 50000 atomowych jak Hiroshima. Wybuch był osiem razy silniejsza niż znanego erupcji Wezuwiusza, i jest cztery razy silniejsze niż to, co się stało po erupcji Krakatau.

Wybuch Tambora podniesiony, 160 kilometrów sześciennych stałej grubości popiołu zawartymi w tej wyspy 3 metry. Marynarze, którzy wyruszyli w podróż w czasie, kilka lat spotkała na swej drodze z wyspy pumeks, który osiągnął stopę pięciu kilometrów.

Niesamowite ilości popiołu i siarki gazów osiągnie stratosferę, dochodząc do wysokości ponad 40 km. Popiół pokryte słońce od wszystkich żywych istot, są w odległości 600 km wokół wulkanu. I na całym świecie nie było mgiełka pomarańczowy kolor i krwistoczerwone słońca.

„Rok bez lata”

Miliony ton dwutlenku siarki emitowanego podczas erupcji, w tym samym roku 1815 osiągnęły Ekwador, aw następnym roku z powodu zmian klimatycznych w Europie, zjawisko to nazwano wtedy „rok bez lata”.

W wielu krajach europejskich, a następnie spadł brązowy czerwonawy, a nawet śnieg w Alpach szwajcarskich w lecie prawie co tydzień nie było śniegu i średnia temperatura w Europie był niższy o 2-4 stopni. To samo zaobserwowano spadek temperatury w Ameryce.

Na całym świecie, słabe zbiory doprowadziły do wzrostu cen żywności i głodu, które wraz z epidemią pochłonął 200 000 istnień ludzkich.

Charakterystyka porównawcza erupcji

Erupcja wulkanu Tambora spotkało (1815), był wyjątkowy w historii ludzkości, przyznano mu kategorię (siódmy z ośmiu możliwych) w skali zagrożeń wulkanicznych. Naukowcy byli w stanie ustalić, że w ciągu ostatnich 10000 lat widzieliśmy cztery takie wykwity. Przed wulkanu Tambora w podobny katastrofy doszło w 1257 roku na pobliskiej wyspie Lombok, w miejscu krateru wulkanu jest teraz znajduje się jezioro Segara Anak obszar 11 kilometrów kwadratowych (patrz zdjęcie).

Pierwsza wizyta po erupcji wulkanu

Pierwszy podróżnik, zszedł na wyspie ze wspaniałym wulkanu Tambora brakowało pierwszym trymestrze, stał szwajcarski botanik Genrih Tsollinger, który kierował zespołem naukowców do badania utworzone w wyniku katastrof naturalnych ekosystemów. Stało się to w 1847 roku, a później podpisał 32 lat po wybuchu. Jednakże, ponieważ krater wciąż pali rośnie, a postęp na zamarzniętą skorupą naukowców dostał pod jej winy w jeszcze gorącego popiołu wulkanicznego.

Ale naukowcy zauważyli pojawienie się nowego życia na Ziemi Incinerate gdzie miejsca już zaczyna się obracać roślin zielonych liści. A nawet na wysokości ponad 2 tys. Metrów krzewów roślin iglastych (Casuarinas, bluszcz-like) zostały znalezione.

Jak pokazano w dalszej obserwacji i 1896 na zboczach wulkanu zamieszkałego przez 56 gatunków ptaków, przy czym jedna z nich (lophozosterops dohertyi) po raz pierwszy odkryta tam.

Skutki erupcji na temat sztuki i nauki

Historycy sztuki hipotezę, że to niezwykle ponury manifestacja w przyrodzie, spowodowany przez wybuch indonezyjskiego wulkanu inspirowany słynną brytyjską pejzażysta Dzhozefa Mallord William Turner. Jego obrazy często zdobią ponury, szary dokręcone słońca słaby.

Jednak najbardziej znanym było stworzenie Meri Shelli „Frankenstein”, który został poczęty właśnie, że lato w 1816 roku, gdy była jeszcze panną młodą Persi Shelli wraz z młodej słynny Lord Byron przebywał nad brzegiem Jeziora Genewskiego. To była zła pogoda i nieustanne deszcze inspirowane ideą Byrona, a on zaproponował, aby każdy z satelitów, aby przyjść i powiedzieć straszną historię. Mary wymyślił dokładnie historia Frankensteina, który był podstawą jej książki, napisanej dwa lata później.

Sam Lord Byron też pod wpływem środowiska napisał słynny wiersz „Zaciemnienie”, które zostało przetłumaczone wierszy Lermontowa z nim: „Widziałem sen, który nie był tylko sen. Jasne słońce zgasło … „Wszystkie prace, które zostały impregnowane beznadziejności, dovlevshey tym roku nad naturą.

W ten łańcuch inspiracji nie zostanie przerwany, „Mrok”, poemat został odczytany lekarza Byrona Dzhonom Polidori, którzy pod jej wrażeniem pisał swoją powieść „Wampir”.

Znany kolęda „Silent Night» (Stille Nacht) został napisany na wersetach niemieckiego księdza Yozefa Mora, którą składają się w tym samym roku 1816 i deszczowej, która otworzyła nowy romantyczny gatunek.

To zaskakujące, ale słabe zbiory i wysokie ceny jęczmienia inspirowane Karla Dreza, niemiecki wynalazca, budować pojazdy, które mogą zastąpić konia. Więc wymyślił prototyp nowoczesnego roweru, a to nazwisko Dresen wszedł w naszym codziennym życiu słowo „wózek”.