Alexander Panchenko: biografia i zdjęcia

Jeden z najbardziej znanych filologów 20. wieku jest Alexander Panchenko. Publikacje i jego książka jest aktywnie cytowane w pracach naukowych. Naukowiec pozostawił bogate dziedzictwo, które nie posiada jeszcze zrozumieć nowe pokolenia. Alexander Panchenko – filolog, którego głównym obszarem zainteresowania był 17 wieku. Jednak to nie jest ograniczone do badania tej epoki. Akademik Alexander Panchenko zainteresowany w kulturze rosyjskiej i historii jako całości, jej rozwoju. Znajduje to odzwierciedlenie w jego twórczości.

Alexander Panchenko urodziła się w Leningradzie w 1937 roku. Jego rodzice byli krytycy literaccy, którzy pracowali w Domu Puszkina. Dlatego od dzieciństwa znał tradycji i atmosfery Filologicznym Petersburgu Alexander Panchenko. Moskwa – miasto bogate ze znanymi naukowcami, ale Petersburg dał nam wiele utalentowanych naukowców. Jeden z nich został później Alexander.

okres szkolenia

Przyszły naukowiec w 1953 roku został wpisany student na Uniwersytecie w Leningradzie. W tej szkole studiował również filologię rosyjską i bogemistiku. Aleksander Michajłowicz szczęście do nauczycieli i profesorów Wydziału Filologicznego. Musiał wysłuchać wykładów wybitnych naukowców jako I. P. Eremin, V. Ya. Proppa, B. V. Tomashevsky, P. N. Berkov. W 1954 Dmitriy Siergiejewicz Lihachev, który w tym czasie pracował w Domu Puszkina (led sektor Starego literatury rosyjskiej), zaproponował Aleksander Michajłowicz zrobić Mediewiści. Ta ustalona jego dalsze losy zawodowe.

W 1958 roku Alexander Panchenko absolwentem Uniwersytetu Karola w Pradze, znajduje się, gdzie kontynuował naukę bogemistiki. Jednocześnie stał się absolwentem Uniwersytetu w Leningradzie. Następnie Aleksander kontynuował studia u Puszkina Dom podyplomowych. Tu pracował aż do śmierci Alexander Panchenko. Zdjęcia Puszkin Dom przedstawiony powyżej.

Obronił pracę

W 1964 roku Alexander obronił pracę. Jej tematem – „czesko-rosyjskie stosunki literackie 17.”. Specyfika tej pracy polega na tym, że Alexander Panchenko do rozwiązywania problemów akademickich adresowany 17 wieku. Od tamtej pory rosyjska literatura z 17 wieku – toczenia, kryzys, okres przejściowy – stał się głównym zainteresowaniem naukowym Aleksandra Michajłowicza. Ten wiek jest naprawdę interesujące, ponieważ w dużej mierze zależy rozwój rosyjskiej kultury i historii w kolejnych latach.

rozprawa doktorska

W 1972 Panchenko doktorat, którego tematem – „Rosyjska poezja sylabiczna 17 wieku”. Monografia ta była wielkim wydarzeniem w nauce rosyjskiej. To jest nie tylko przyciąga nowością materialnej i akademickiej dokładności stosowanego podejścia Panchenko, ale także innowacji metodologicznej naukowca.

Na krajowym krytyki literackiej, gdy już trwała długą dyskusję na temat baroku Słowiańskiej, w tym w języku rosyjskim. Panchenko monografia wniosła znaczący wkład do rozwiązania tego problemu. Naukowiec nie jest wykorzystywany w analizie standardów zachodnioeuropejskich estetycznej myśli i poetyckiej twórczości rosyjskich poetów.

Koncepcja rozwoju literatury rosyjskiej 17 wieku

Panchenko próbował znaleźć inną formułę, aby określić kierunek pierwszego literatury rosyjskiej. W tym celu opracował koncepcję rozwoju literatury rosyjskiej w 17 wieku, Alexander Panchenko. Naukowe poglądy to zaprezentowano im później w rozdziałach „Historia literatury rosyjskiej”, wydanej w 1980 roku. Koncepcja ta zyskała wielką popularność wraz z wydaniem w tym samym roku, podręcznika „Historia literatury rosyjskiej 10-17 wieków.” Zmieniano Lihacheva D.S.

Prace poświęcone dawnej rosyjskiej głupstwo

Inne ważne dzieła Aleksandra, na którym pracował w latach 1970 – to jest jego praca, poświęcona głupoty Starego rosyjskim. Zostały one zawarte w książce „komiks świata starożytnej Rusi, opublikowanym we współpracy z Panchenko Lichaczew w 1976 roku. Aleksander zauważył, że uczył się fenomenologii, a nie historię głupoty. Podejście, które kiedyś – metody syntezy dla studiowania literatury starożytnej poetycki Rosji i metod badania różnych nietradycyjnych gatunków i form. Oba te trendy Panchenko produktywnie wykorzystane w badaniu głupoty, pisząc jeden z najwybitniejszych pracy kulturalnej w historii kraju.

Zadanie realizowane przez Aleksandra, było to, że rzekomo jasnych i ugruntowanych pojęć dostrzec istotę tego zjawiska, a następnie istotę ruchu kulturalnego w historii naszego kraju. Stąd Panchenko uwagę na takie rzeczy jak bezwładności w reprezentacji starożytnego człowieka lub phraseologisms „wioski Potiomkin”. Wystawiając swój pierwotny sens, uczony zauważył, że późno liberalny historyczna interpretacja tych słów i fraz zasłonięte swoje prawdziwe znaczenie i sens zjawisk historycznych, do których dane te wypowiedzi.

„Kultura Rosyjska w przededniu reformy Piotra”

Wynikiem znalezienia naukowca, przeprowadzone przez niego na początku lat 80-tych ubiegłego wieku, stało się książkę pod tytułem „Kultura Rosyjska w przededniu reformy Piotra”, opublikowanej w 1984 roku. Ta praca jest prawdopodobnie najważniejszą pracę Panchenko z 17 wieku w Rosji. Chociaż jego materiał nie ogranicza się do „buntashnym wieku” chronologicznie w centrum uwagi Aleksander Michajłowicz tylko, że czas i na początku następnego stulecia.

Lew Nikołajewicz Tołstoj nazwał panowania Piotra I „jednostka kultury rosyjskiej”. Panchenko pokazała, jak ten węzeł zerwał się wcześniej. Zauważył, że źródła konfliktu w życiu wewnętrznym, spotkałem Piotra, aby znaleźć się w 17 wieku. Exploring zewnętrznie podobne, a różnorodny materiał (wieczność i historię w systemie kulturowym wartości, pisarz i książka, stary koncept śmiechu i zabawy itd. D.) Naukowcy wykorzystali nowe metody analizy zdefiniowane nowe stałe kulturowych, aw szczególności innowacje Awwakum. Alexander przekonująco wykazać, że istnieje kilka punktów orientacyjnych kulturalnych w 17 wieku w Rosji w obecności własnych tradycji. Rzeczywiście, było mnóstwo różnych tradycji kulturowych. Pod Piotra Wygrałem jeden z nich, ale to nie oznacza braku efektywności z drugiej strony, na przykład, staroobrzędowców. Panchenko Uważa się, że wszystkie te kultury, jeśli nie takie same, ale równe. Należy zauważyć, że w wielu dziełach Aleksandra podkreślić równość kultur. W 17 wieku specyfika kultury rosyjskiej było to, że nie współistniały różne warstwy w tym czasie.

Historiozoficznych prace rowerowe

Pod koniec lat 80-tych – początku lat 90-tych ubiegłego wieku, pisał seria historiozoficznej Panchenko działa. Odbicia słynnego naukowca na temat sposobów i początków Rosji były wielkie znaczenie. Wraz z L. N. Gumilevym w 1990 Panchenko napisał książkę „Do świecy nie wychodzić.” Należy zauważyć, że Aleksander zawsze był zainteresowany w starej rosyjskiej kultury rodzimej, którzy byli odpowiedzialni naukowiec odwzajemnić. Niekoniecznie wspólny interes świadczy wspólnych stanowisk. Prezentowane w książce dialog w sprawach państwowych i ważnych z historycznego rozwoju kultury naszego kraju wywołało obawy i przede wszystkim wspólnych tematów.

Postępowanie z ostatnich dekadach jego życia Panchenko

W 1992 roku ukazał się artykuł Aleksandra M. „od specyfiki cywilizacji słowiańskiej”. To może nadać nazwę cyklu prac z ostatnich lat życia naukowca. Ten artykuł odnosi się do cywilizacji rosyjskiej. Panchenko zainteresowany nie tylko problemów zawodowych. Rosyjski cywilizacja, uważa się w różnych epok, od początku do nowoczesnego państwa. Panchenko Aleksandr pisał o takich ważnych punktów jak przyjęciu chrześcijaństwa, Petersburg okresu historii Rosji, rewolucji 1917 roku. Wiele z jego przemówień i artykułów nie są przypadkowo opublikowany w tym czasie w gazetach i czasopismach. Społeczeństwo potrzebuje autorytatywnego rysunek, zdolny ocenić głębię procesów kultury, jak również ich pochodzenie.

Nauczanie cykl transmisji

Przez wiele lat, a jego poglądy na temat kultury narodowej i historii Aleksandra wykładał studentom podczas wykładów. Naukowiec był prof RGPU. Hercen. Jego publiczność w ostatnich latach znacznie wzrosła za pośrednictwem telewizji. Niezależność myślenia, oryginalność myślenia, zainteresowanie naukowca zrozumieć logikę wydarzeń historycznych zyskały zasłużoną powodzenie tych transmisji. serial ma charakter i sens historii Rosji w 1996 roku otrzymał nagrodę państwową.

To nie przypadek, specjalista literatury starożytnej Rosji był interpretatorem rosyjskiej kultury i historii w ogóle. Panchenko Aleksandr Mihaylovich całej swojej kariery zawodowej podkreślał w swoich pracach, które jest ponad 300, że rosyjski proces kulturowy charakteryzuje jedności. Dzięki ich wiedzy Alexander był w stanie spojrzeć na nowego kąta widzenia na najnowszej historii, która została mu objawiona przez innych, nieznanych dotąd aspektów.

śmierć Panchenko

28 maja 2002 zmarł Alexander Panchenko, którego biografia jest oznaczony przez największych osiągnięć w nauce. Przypadek Aleksander Michajłowicz kontynuował jego syn, Aleksandr Aleksandrovich, który również stał się członkiem Domu Puszkina i postanowił poświęcić swoje życie na filologii.