Analiza „Nie strzelaj w białe łabędzie” Borys Wasiliew

Borys Wasiliew stał się rzecznikiem moralności prawosławnej w literaturze radzieckiej. Jego stanowisko wyraził nie deklaratywnie, jak zrobiłeś świętych ojców w swoich przypowieściach. Przykłady nestyazhatelskogo stosunek do życia bohaterów pisarza rosyjskiego, nie dydaktyczny moralizatorskiej – nawet pozytywne znaki nie są idealne. Ale niosą sprawiedliwego życia. Ta myśl prowadzi najprostszą analizę. „Nie strzelaj w białe łabędzie” – jedno z dzieł, które ilustrują ortodoksyjną ideę w pracach Wasiliew.

o autorze

Urodzony rosyjski pisarz ziemi w Smoleńsku, w 1924 roku. Jego rodzice byli arystokraci, jego ojciec – oficer, który służył w Imperial a następnie Armii Czerwonej. Kiedy zaczęła się wojna, Borys Wasiliew ochotnika do przodu, służył w bataliony niszczycieli, to spadochroniarze. Po wstrząśnienia studiował w Akademii Wojskowej, testowane nowe wzory zbroję. W 1954 roku zdał sobie sprawę, że jego powołanie – literatura, wycofał się z wojska i zaczął pisać, tylko pierwszy scenariusz. Występ „funkcjonariusza” – pierwsza próba na piśmie – był zbyt śmiałe jak na swoje czasy i została zakazana. Jednak nie były tak okrutne, jak nie tak dawno temu celne: autor-żołnierz opuścił żadnej szansy. Po filmach „następny lot” i „Długi dzień” był długi, prawie dziesięć lat pauza, a następnie obraz z „Oficerów” podbił serca publiczności. Kocham go dzisiaj.

Długo twórczy przestój był ciężko zarobione pisarza niż on (scenariusz KVNov, kroniki, i tak dalej. P.), lecz nigdy zagotować garnek, i był wierny swoim zasadom życia. Najbardziej uderzające stron prozy swego wojskowego był spektakl „zaświta Oto Cicho …”. Życie spokojny poświęcona jest historii „Nie strzelaj w białe łabędzie”. Analiza produktu sugeruje wspólną linię ideologiczną, przenikające całą pracę tego niezwykłego autora.

protagonista

Egor Polushkin romantyczny charakter. We wsi, z praktycznego życia, jest to jasny znak nieruchomość nie jest ceniony. Wydaje się, że jest to sprzeczne z użyteczność i irracjonalne pragnienie piękna napisał swoją pracę Wasiliew ( „Nie strzelaj w białe łabędzie”). Bardziej szczegółowa analiza sugeruje jednak, celem głębszego autora artystycznego jest. Egor nie tylko romantyczne – jest on w przeciwieństwie do pieniędzy karczowania. On mierzi zysku za wszelką cenę, a to jest widoczne we wszystkich swoich działaniach. Te często mogą czuć się głupkowaty, ale w rzeczywistości, ta osoba nie może wykonać pracę bez inwestowania w całym to jego duszy. Analiza historii „Nie strzelaj w białe łabędzie” wyraźnie wskazuje, że przed nami – utalentowanego człowieka, różni się od innych pragnienie, aby być kreatywnym. Wyrażenie priorytet na rzecz Jegor całkiem naturalne, bo wygląda jak człowiek „nie z tego świata.” Na cokolwiek podjął, wszyscy starają się zrobić na swój sposób poza pole i piękne. Zamiast numer identyfikacyjny na łodziach – małych zwierząt i kwiatów. Teraz każda jednostka pływająca można odróżnić, ale w ten sposób oznakowania swoich przełożonych nie podoba, i wszystkie obrazy zamawiane do malowania. Nazwa Jegor „Bedonostsem” on naprawdę dosyć kłopotów.

krewni Egor

Żona Polushkina niezwykłe imię – Haritinoy (taka nazwa nazwali ją podczas chrztu). Wszystko byłoby nic, jeśli nie jest to konieczne w codziennej rozmowie używać skróconej formie. Źli sąsiedzi nazywają ją Harey i siostra wolą używać psevdozagranichnoe „Tina”. Kobieta nie jest zły, ale mój mąż nie rozumie, a nawet postanowił rozstać się z nim. Później jednak zdaje sobie sprawę, ze każda osoba mieszka w pobliżu.

Siostro, Maritsa, zainicjowany rodzina Polushkina przeniósł się do wsi, gdzie jej mąż dostał się znakomitą lokalizacją leśnika. Fedor Ipatovich Buryanov – ważna osoba, rozkład drewna zależy od niego, a on nie zapomina o swoich własnych interesów. Obraz pieniędzy grubber przyniósł mu w twarz Borys Wasiliew ( „Nie strzelaj w białe łabędzie”). Analiza jego osobowości prowadzi do przygnębiającego wniosku, że coś takiego jak sumienie, nie jest znana. Bezlitośnie wykorzystuje brother-: buduje solidne dom dla niego w zamian za dom-wraku. Las skradziony "Big Boss".

synowie

W Polushkina rośnie syn Kola, który pasuje do definicji „chistoglazy”. Facet wyglądał jak jego ojciec, ale jego luki w nim silne poczucie empatii. Chłopiec pokazuje twórcze skłonności: pisze wiersze, że ojciec wykorzystuje dyskretną kampanię na szacunku dla przyrody. Całkowitym przeciwieństwem niego – „spadkobierca” Buryanova Vovk, nigdy nie cierpi na współczuciu, starając się wyrwać swoje zyski i często płacze od zadanych obrażeń, rzeczywiste i urojone. Analiza powieści „Nie strzelaj w białe łabędzie”, jeśli chodzi o ciągłość pokoleń, jest jednoznaczne, nie należy spodziewać się „konflikt pomiędzy ojców i dzieci”. Jednak występuje w Kolka i Jegor, ale ze względu na fakt, że bohater raz pił nadwyżek i zachowywał się niegodnie. Syn jest tak szczery, że nie boi się wyrażać swoje poglądy na temat sytuacji, za co otrzymuje go w szyję. Vovk takiego czynu wyraźnie nie jest w stanie. On jest bardzo ryzykowny, a nawet – bezskutecznie – próbują sprzedać szczeniaka, co dzieje się utopić.

Koledzy i przełożeni

Polushkin obcy otoczony przez ludzi, którzy nie rozumieją go i nieważne – na to jest sugerowane przez najbardziej prostej analizy. „Nie strzelaj w białe łabędzie” – historię walki z przebiegłą mądrość, chciwości z bezinteresowności, tępym praktyczności z pragnieniem piękna. Oprócz wspomnianego łobuzerskim Buryanova, w tej historii są Phil i Crock – „druzyaki” -shabashniki, oni są gotowi pić z głównym bohaterem, ale równie żywy zebrali dla niego kiedy Egor poruszony współczuciem, zapobiega drapieżnych warunkach, narażonych na nauczyciela wiejskiego dla ubogiej Naprawa domu. Karp, służył jako szef stacji łodzi, to odnosi się do Polushkina tolerowane, ale do pewnej granicy, aż przechodzi granice utworzone w jego umyśle „istotną wyczerpanie”. Innymi słowy, osoba on poglądach.

konflikt

Bez konfliktu nie ma działki, oraz, oczywiście, okazało się, że pozostaje tylko przeprowadzić jego analizę. „Nie strzelaj w białe łabędzie” – tytuł opowiadania, a nie tylko być dowcipny wspomniało, że piękne białe ptaki. Mają one stać się symbolem dobrych szydzili że chciał doprowadzić ludzi do bohatera. Aby powrócić Lebyazhya Lake jego piękne mieszkańców, kupuje ptaki. Jego przeciwnicy, nawet więcej, wróg nie przyjść w lepszym wykorzystaniu ich głowy, z wyjątkiem gastronomii. Oni zacięty ryby zabić łabędzie i nie zatrzymują się na wyeliminowaniu taką pustkę ich zdaniem przeszkody jako „pewnego rodzaju” Polushkin. Ten „spychacz” psychologia znajduje wyraz w poprzednim konflikcie, wybuchł z powodu spalonego mrowisko, w którym Jegor zachował się niegodnie.

nadzieja

Istnieją dwie ważne postacie, które doprowadziły do jego powieści B. Wasiljew ( „Nie strzelaj w białe łabędzie”). Analiza obrazów Jurij Pietrowicz Chuvalova i nauczyciela wiejskiego Nona Jurevny wskazuje na wysoką integralność obu znaków. Każdy z nich szczerze zaangażowany w działalność, spotykają, a między wiązanej relacji. Nie rozwija się bez problemów, ale w Conca zakończyć wszystkie końce szczęśliwie. Charakterystycznie, Yuri i sobie równych rozwija znajomość z Egor. On służy jako probierz, chociaż człowiek nie jest skłonny do konfrontacji, ale wręcz przeciwnie, ukazuje prawdziwie chrześcijańską pokorę w opozycji do zła. Wizerunki dwóch młodych ludzi żyjących w zgodzie z własnymi duszami i światem zewnętrznym, stworzyć radosny tło, bez którego produkt końcowy będzie wyglądał zbyt pesymistyczny.

finał

Jegor znowu działał nieracjonalnie w konflikcie i iść sama przed pijanymi i gwałtownych kłusowników (nie był zdolny do jakiejkolwiek analizy sytuacyjnej). „Nie strzelaj w białe łabędzie” – tytuł zaproszenia, z którym autor odnosi się do wszystkich ludzi, ostrzegając ich przed okrucieństwem. Ze swej miłości do pięknej bohaterki zapłacił życiem. Przed śmiercią, w szpitalnym łóżku, on wybacza Fedor Ipatovicha, śmieszne najbliższych, „znosić” z butelką drogiego koniaku francuskiego. Detektyw mordercy nie dał dobroć. Zemsta nie jest w naturze Polushkina. Zdjęcie poglądowe z Fili, który idzie do grobu, i troszczy się o nią.

Czy Swan Lake ponownie? Przebywał na syna ziemia Kola, kochający całe życie i piękno. Nim wszystkie nadzieje.