blokada kontynentalna

blokada kontynentalna – miara ograniczenia lub zakazu przywozu niektórych towarów.

Od początku 19 wieku rozpoczął poważne zmiany w sektorze gospodarczym w wielu krajach europejskich. Procesy International, która zaczęła rozwijać się od teraz, odegrały rolę w konflikcie, co ostatecznie doprowadziło do pierwszej wojny światowej.

Szczególny wpływ na życie krajach europejskich w tym czasie wywierał silny konfrontacji między Francją i Anglią, zarówno pod względem gospodarczym, a w sferze wojskowo-polityczny.

Sukcesy armii francuskiej w 1805-06 dwuletni. (Jena i Austerlitz) z jednej strony i historycznym bitwy pod Trafalgarem jesienią 1805 na drugiej utworzonej swoistą sytuację. Potwierdzający status "Lady of the Seas", Wielka Brytania stała się przeszkodą dla francuskiej inwazji na Wyspach Brytyjskich. Jednocześnie zwycięstwo Napoleona w bitwie pozbawiony Anglia z jej głównych sojuszników w Europie – Prus, Austrii i Rosji – i, w konsekwencji, możliwość prowadzenia dalszej walki.

W drugiej połowie 18. wieku, głównym handlu zagranicznym partnerem Rosji jest Wielka Brytania. Podczas rewolucyjnego konfliktu, a następnie – napoleońskiej Francji, te dwa mocarstwa (Rosja i Anglia) były rodzajem „naturalnych sojuszników”. Siła zbrojna Rosja popiera działania brytyjskiej floty i dotacji. Ale w trakcie wydarzeń wojny między krajami pokrewnych zaczęły pojawiać się sprzeczności, zarówno polityczne i gospodarcze.

Francja starała się zdominować Europę. Jednak metody, które mogłoby to zostać osiągnięte, zostały radykalnie różni się od wcześniej stosowanych środków dotyczących Anglii.

Głównym celem polityki Napoleona w tym czasie była chęć cios dla brytyjskiej gospodarki. Zatem blokada kontynentalna Anglii powstał. Środek ten jest zabronione przepływ towarów z Wielkiej Brytanii do innych krajów. Jednak blokada kontynentalna może być skuteczne tylko w spójnej prezentacji największych potęg europejskich.

Należy zauważyć, że Wielka Brytania z połowy 19 wieku była kilkakrotnie lepiej rozwinięte gospodarczo, niż w większości krajów. Jednak jego supremacja gospodarczy nie przyczynił się do rozwoju wojskowej i politycznej dominacji na świecie. Brytania miała tylko potężną flotę i siły naziemne nie były dostatecznie rozwinięte. Ponadto, według historyków, Wielkiej Brytanii i nie starają się zdominować czas.

Francja jest, po wypróbowaniu przez prawie dziesięć lat, różne sposoby podbój Wielkiej Brytanii, usiłuje skierować zajęcie przestrzeni europejskiej.

blokada kontynentalna jest bardzo wyraźne odzwierciedlenie idei Napoleona. Francuskich władców starał jak najszybciej zamknąć Europę od Wysp Brytyjskich zaawansowanego przemysłu, hamują rozwój brytyjskiej gospodarki.

W 1810-12 gg. ostry kryzys gospodarczy rozpoczął się w Anglii. Znacznie zmniejszyć eksport, dramatycznie pogarsza sytuację w kraju. Od 1811 do 1813 roku ogrom objęta ruchem luddystycznego, którego głównym celem było zniszczenie baz energetycznych Anglii – krosna.

W 1812 roku Ameryka jest zawarcie sojuszu z Francją przeciwko Wielkiej Brytanii.

Jednak aż do ostatecznego zwycięstwa nad Anglii, Napoleon miał podbić cały kontynent europejski. Dlatego armia francuska była non-stop, wygrywając na jego drodze kraj.

Należy zauważyć, że blokada kontynentalna nie był tylko niszczy gospodarkę Wielkiej Brytanii. Cierpiał z całej Europy, w tym we Francji. Napoleon ustalone taryfy celne pomiędzy krajami europejskimi spowodowało niezadowolenie. W ten sposób Francja uzyskała nowe licznych wrogów.

Miały ogromne znaczenie w tej sytuacji, działania rządu rosyjskiego. Aleksander I pierwszy złamał wszystkie warunki blokady, a następnie zakazała importu dóbr luksusowych z Francji. Napoleon tymczasem podejmuje kampanię na wschodzie, co sugeruje zmusić Rosję do udziału w blokadzie kontynentalnej. Jednak, że jego akcja zakończyła się całkowitym braku imperium francuskiego.