Co jest anaforę, i jakie to ma polegać?

W chrześcijaństwie istnieje wiele koncepcji, że zwykły człowiek jest bardzo trudno zrozumieć. Więc próbuje dowiedzieć się, co anaforę, wiele osób myli go z podobną wymowę słowa „wyklęty”. Ale to zupełnie różne słowa, które różnią się w korzeniu i znaczenia. Więc, co jest anaforę? Jakie są jego funkcje?

Co jest anaforę?

Termin ten odnosi się do szczególnego rodzaju modlitwy, które wciąż mają nazwę „eucharystyczny”. Od greckiego „anaforze” oznacza „ofiarę”. W rzeczywistości, ta część liturgii chrześcijan, co ma miejsce w postępowaniu głównym. Ona jest jednym z najstarszych i najważniejszych spośród innych modlitw. Podczas anaforze odbyło przeistoczenie lub prelozhenie wino i chleb w Ciało i Krew Chrystusa.

Główną częścią anaforze

Zrozumieć, co jest możliwe tylko wtedy, gdy anaforę zrozumieć jego ogólny. Dlaczego ogóle? Ponieważ ma wiele chrześcijańskich obrzędów liturgicznych. Ale w tym samym czasie, w każdym z nich można zidentyfikować części wspólnych.

Pierwsza część – jest dialog wprowadzający, który składa się z okrzykami kapłana, a także reakcje ludzi. Druga część – Wstęp, czyli wprowadzenie – to początkowa modlitwa, która sama w sobie zawiera, dzięki Bogu i uwielbienia. Zazwyczaj jest to odwrotna do Ojca-Boga i zwykle poprzedza Sanctus przez świętego i anielskiego serwisowe pamięć. Sanctus jest trzecią częścią, która jest hymn „Święty, Święty …”. „Sutanovlenie i wywiad” – czwarta część anaforze – wspomnienie Ostatniej Wieczerzy, w którym Chrystus wymawiane taynoustanovitelnye słowa i wspomnienia ekonomię zbawienia. Część piąta – epiklezie – to wezwanie z darów Ducha Świętego, czy innych modlitw, które zawiera wniosek, że dary zostały uświęcone. Wstawiennictwo jest kolejnym etapem anaforze. To recytowali modlitwy, wstawiennictwa za wszystkich zmarłych i żywych, Kościoła i całego świata. Jednocześnie przypomniał Dziewicy i wszystkich świętych.

Rodzaje anaforze w chrześcijańskiej i inne nabożeństwa

Doxology jest ostatnią częścią uwielbienia. To właśnie anaforę, a co to jest. Różne Anafora może zawierać inną kolejność tych części. Na przykład, powszechnie oznaczane literą Wstęp P Sanctus – S wywiad – Epiklesis – E i Intercessia – J, a następnie inny anaforę można podzielić na te o wzorze:

• Aleksandryjski czy koptyjski – PJSAE.
• Ormianin – PSAEJ.
• Chaldejski (East syryjski) – PSAJE.
• Roman anaforę można wydzielić w dwóch wersjach – PSEJAJ i PSEJAEJ. Pierwszy zawiera dwa wstawiennictwa, a drugi – a nawet drugi, który był zaangażowany epiklezie. Jednak, aby dać lepsze definicja mogłaby anaforę forum.

Trochę historii

Najwcześniejsze Anafory naukowcy odnoszą się do II-III wieku, chociaż nie ma spekulacji, że już był używany przez pierwszych chrześcijan czcić. Po pierwsze, jej słowa nie były rejestrowane, ale ostatecznie wybrano najlepsze anafory. W liturgii łacińskiej rozwinięte, oprócz tradycyjnego rzymskiego anaforze, także drugiego z tradycji Hipolit Rzymski, zachodniego i syryjskiego anaforze św Vasiliya Velikogo. Zachodnie anaforę mają większą zmienność, która zależy od uroczystości, dzień tygodnia i inne czynniki. Ponieważ definicja anaforę ma tylko wspólne cechy.