Chlorek amonu. Zastosowanie, przechowywanie i odbiór

Chlorek amonu w opakowaniach do stosowania technicznego (techniczny chlorek amonu) na zewnątrz jest produktem sproszkowanym, możliwe są opcje dostawy w postaci granulek. Kolor żółty lub różowy, kolor różni się w zależności od marki używanego produktu. Doskonale rozpuszcza się w amoniaku i wodzie, smakuje słony, nie pachnie.

Inżynieria mechaniczna i metalurgia metali nieżelaznych, chemiczna i elektrotechniczna, drzewna i drzewna, medyczne i wiele innych branż stosują chlorek amonowy w swoich procesach technologicznych. Chlorek amonu znalazł szerokie zastosowanie w rolnictwie jako nawozy azotowe, metalurgia wykorzystuje je w procesie wytrawiania metalu. Krajowe tekstylia utraciły jasność tkanek, jeśli odmówi używania tego związku. Chlorek amonu znalazł zastosowanie w produkcji suchych baterii, doskonale radzi sobie z cyną stalową ze strumieniem (ZnCl2). Jako środek medyczny stosuje się w lekach przepisanych na obrzęki, których natura jest związana z pracą serca, a także NH4Cl zwiększa działanie niektórych leków moczopędnych. Produkcja niektórych lakierów i klejów opiera się na zastosowaniu chlorku amonu w utwardzaczach.

Przechowywanie i magazynowanie NH4Cl w magazynach zakłada pakowanie tej substancji w papierowe wielowarstwowe woreczki lub torby z polietylenu. Ich masa, co do zasady, nie przekracza 25 kg. Możliwe jest również użycie miękkich jednorazowych specjalistycznych pojemników.

Do przewozu chlorku amonu można stosować wiele pojazdów typu zamkniętego (z wyjątkiem powietrza). Korzystanie z miękkich specjalistycznych pojemników pozwala na transport za pomocą taboru otwartego typu bez przeładunku na trasie.

Pomieszczenia, w których ma być przechowywany chlorek amonu powinny zapewnić, że wilgoć nie dotrze do niego. Obszar magazynowania musi być najpierw czyszczony z wystających przedmiotów o ostrych krawędziach, które mogą uszkodzić powłokę worków. W jednorazowych specjalistycznych pojemnikach substancja może być przechowywana nawet na otwartych przestrzeniach.

Podczas produkcji sody produkt uboczny to chlorek amonu. Przygotowanie tej substancji odbywa się przez odparowanie ługu macierzystego. Niezależną reakcją syntezy NH4Cl jest oddziaływanie amoniaku z kwasem chlorowodorowym.

Badanie właściwości NH4Cl w warunkach laboratoryjnych wymaga wiarygodnych metod określania jego obecności. Jakość jakościowa reakcji na chlorek amonu determinuje zasadniczo kation NH4 + amonowy.

Jeśli podczas kontaktu soli z zasadą z lekkim nagrzaniem, uwalnia się amoniak, można z całą pewnością stwierdzić obecność w początkowym roztworze kationu NH4 +. Para amoniaku plamia papier wilgotny lakmus testowy, doprowadzony do prądu zwolnionego gazu, w kolorze niebieskim.

Ustalić drugi składnik NH4Cl, anion chlorkowy, działając na roztwór testowy srebrem. W wyniku reakcji pojawienie się białego kiepskiego osadu wskazuje na osadzanie się chlorku srebra. Dodanie tiosiarczanu sodu lub amoniaku do roztworu z osadem spowoduje jego rozpuszczenie.

Nawet w podręczniku z dziedziny chemii nieorganicznej w szkolnictwie średnim można znaleźć wiele dostępnych eksperymentów w celu wyodrębnienia składników chlorku amonu, co wskazuje na względne bezpieczeństwo tej substancji dla ludzi.

Lecz schludność przy obsłudze jest konieczna, ponieważ dostanie się na skórę lub w oczy, może powodować podrażnienie. Niebezpieczeństwo może powodować toksyczny toksyczny gazowy amoniak (dotyczy czwartej klasy zagrożenia), nawet małe stężenia powodują podrażnienie oczu śluzowych i górnych dróg oddechowych, wysokie stężenie prowadzi do ekscytującego działania na centralny układ nerwowy.