francuski krajobrazu

W połowie 19 wieku w malarstwie francuskim jest rozwijany narodowego realistyczny krajobraz. pejzażystów nie są szczególnie przyciąga do Paryża z szybkim tempem życia, chcą cieszyć się spokój, spokój i znajduje się w pobliżu stolicy wsi Barbizon koło Fontainebleau las, gdzie i zacząć tworzyć swoje dzieła. Niektórzy artyści w tej wsi mieszkał i pracował tylko w ciepłym sezonie, aw zimie z powrotem do komfortu miejskiego. Ale byli tacy, którzy pozostali w sklepach wsi przez cały rok. Oni zaczęli nazywać – Barbizon (od nazwy miejscowości). Wiele kochał do pracy we wczesnych godzinach porannych, kiedy przyroda budzi się tylko zachowują swoją świeżość. Po, aby czerpać z pracy, poszedł do warsztatów. Tworzenie krajobrazu francuskiego połowie 19 wieku, artyści skupili się na obraz życia wiejskiego, pisanie lasów, rzek, stada krów, koni, zauważając regularności i spokój, integralności człowieka i natury. Odpowiada kolorach: powściągliwy, często monochromatyczny, gdzie brązowy echo, brązowe i zielone odcienie. Ale ważną cechą gamy kolorów artystów były Valory (subtelna różnica z tym samym odcieniu, lekkość).

Jeśli zadać pytanie: „Dlaczego istnieje Barbizon?” – odpowiedź jest oczywista. W malarstwa francuskiego z początku 19 wieku, krajobraz był tłem dla scen i postaci mitologicznych, często zdobione. Barbizon pokazał światu realistyczną francuskiego krajobrazu ojczyzny, gdzie znajdują się najbardziej zwyczajne motywy natury, często z udziałem zwykłych ludzi zaangażowanych w powszechne.

Założyciel i mózg szkoły był Pierre -Eten -Teodor Rousseau (1812/67). Jego twórczość poświęca na obraz natury Francji. Jego obrazy są często małe, to krajobrazy – nastrój. Przykładem jest jego praca „Rano w lesie Fontainebleau”. Wcześnie rano, na pierwszym planie rodzaj łuku drzew w środku krów kształtuje skład, wszystko pokryte jest perła srebrny mgle porannej mgle. Na pierwszy rzut oka wszystko jest proste, ale jak wielu wrażeń i myśli.

Więcej pragnie podkreślić pracę artysty Jean-Batista Kamilya Corot, który był blisko do szkoły Barbizon, ale twórczo poszedł swoją drogą. Jest jednym z założycieli szkoły krajowego malarstwa pejzażowego 19 wieku we Francji. Czasami odwiedzał podróży Barbizon. Podczas swego długiego życia twórczego stworzył około trzech tysięcy zdjęć. Jego pejzaże są łatwe do opanowania, jest jeden czas, aby je zobaczyć, a nie należy mylić z krajobrazów innych autorów. Powietrze, puszyste drzewa, jak gdyby w łagodnym mgłę kolorów opartych na subtelnej relacji srebrzyste szarości i perły perłowych kolorach. Najbardziej znanym z jego pracy: „dzwonnica w Argenteuil” „siano”, Szczególnie podziwiam jego krajobrazu „Ville d'Avray.” Delikatne pastelowe odcienie i puszyste drzewa stworzyć specjalną atmosferę wilgotności wcześnie rano, gdzie srebrzyste niebo odzwierciedlenie w jeziorze, a słońce delikatnie oświetla dom. Ten dworek autora, rodzaje obszarów, które pisał przez całe życie.

Powszechnie uznaje artystyczny sposób barbizończyków otrzymanych w 1860 r. Na rok i stanowi jego główny kwitnienia. Okazało się miejscem pielgrzymek Barbizon młodych artystów. Wpływ szkoły Barbizon malarstwa jest bardzo wysoko na dalszy rozwój realistycznego krajobrazu, nie tylko we Francji, ale również w innych krajach świata. Na przykład w Rosji – jest to dzieło artystów, założyciele krajowego lirycznej krajobrazu AK Savrasov (jeden z najbardziej znanych utworów, „The Rooks dotarły”) oraz FA Vasilyeva (jeden z najbardziej popularnych krajobrazu „Mokre Łąki”). W latach siedemdziesiątych XIX wieku nastąpił spadek szkoły Barbizon, dała drogę do innych obszarów obrazu (impresjonizm – tworzenie szkiców na otwartym powietrzu, a następnie ostatecznego zakończenia prac w studio).