Traktat z Maastricht

Traktat z Maastricht było ogromne znaczenie w kwestii politycznego zjednoczenia państw europejskich. Został podpisany w 1992 roku, 7 lutego w Holandii.

1989/90 były dość trudny okres. Z jednej strony, aby dążyć do zjednoczenia Niemcy krytykowane za niewystarczającą dbałość o interesy sąsiadów. Z drugiej strony, Margaret Thatcher (premier Wielkiej Brytanii) wyraził obawy o ewentualnej niemieckiej hegemonii w Europie Środkowej. W rzeczywistości, po zjednoczeniu w Niemczech mieszka około osiemdziesiąt milionów ludzi. Szef gabinetu brytyjskiego bał się Niemców dominacji nad innymi narodami. Fransua Mitteran (prezydent Francji) był również bardzo zadowolony z powstawaniem dużej stanu na wschodniej granicy kraju. Tak więc, istnieją przesłanki do utworzenia Unii Europejskiej.

Idea zjednoczenia krajów najbardziej aktywnie wspierany Fransua Mitteran i Helmut Kohl (kanclerz Niemiec). W 1992 roku niemiecki kanclerz, aktywnie używany w uzasadnieniu podpisania Traktatu z Maastricht na zjeździe rządzącej Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Helmut Kohl powiedział, że rozwój Europy zależy w dużym stopniu od rozwoju i Niemiec, a Niemcy są w samym środku kontynentu.

Podpisano Traktat z Maastricht przewiduje nie tylko unii państw w sferze politycznej. Miało to stworzyć i unia walutowa. Oznaczało to, że nie tylko stworzą jednolitą europejską gospodarkę, ale także polityki zagranicznej i polityki bezpieczeństwa. Tak więc konieczne stało się ustalenie stanowiska „ministra spraw zagranicznych UE”.

Traktat z Maastricht przewidywał (później) pojedynczego obywatelstwa dla wszystkich osób przebywających w krajach UE. Jeśli chodzi o wewnętrzne kompetencje urządzenia muszą być zgodne z zasadami demokracji.

Należy zauważyć, że decyzja o wprowadzeniu wspólnej waluty „euro” spowodował wiele rządów dość silną reakcję. Obawiali się, że kraje, pozbawiony swoich walut narodowych, oni przyjdą do niestabilności gospodarczej i inflacji.

Jednak w 1996 roku, Niemcy zaproponowała zestaw środków umożliwiających ścisłą dyscyplinę finansową i ma na celu zapobieganie gwałtowny wzrost zadłużenia finansowego. Jak wykazała praktyka następnych latach wszystkie te środki były bardzo skuteczne w utrzymaniu równowagi budżetowej w większości krajów Unii Europejskiej.

Dyskusje na temat nowej umowy były pod wpływem wydarzeń w Europie Wschodniej. Przestał istnieć Związek Radziecki (w 1991 roku). Wiele krajów Europy Wschodniej jeszcze przed ZSRR zaczął ustanowienia demokratycznego rządu w dążeniu do członkostwa w UE jak najszybciej.

wszedł Traktat z Maastricht w życie w 1993 roku, w listopadzie. to nazywa, zgodnie z miasta, które zostało podpisane.

Istnienie Unii Europejskiej jest znany wszystkim. Dziś jest to jeden z kluczowych społecznościach na całym świecie. Trzeba powiedzieć, że niektóre kraje są członkami Unii Europejskiej. Dzisiaj, stany i dwadzieścia siedem w Rumunii, Bułgarii, Estonii, Czech, Słowenii, Słowacji, Polski, Malty, Litwy, Łotwy, Cypru, Węgier, Szwecji, Finlandii, Austrii, Hiszpanii, Portugalii, Grecji, Irlandii, Danii, Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii , Luksemburg, Włochy, Niemcy, Belgia.

Postanowienia Traktatu z Maastricht przewiduje pewną kwotę długu publicznego jakiegokolwiek państwa członkowskiego UE (nie więcej niż 60% PKB), a deficyt budżetowy nie powinien przekraczać 3% PKB. Inflacja nie powinna przekraczać średniej stopy inflacji w trzech krajach o najniższym indeksie nim.