Niemieckie imperium

18 stycznia 1871 nowy stan, zwany Cesarstwo Niemieckie powstała na mapie Europy. Ojcowie założyciele edukacji publicznej jest uważany za wielką osobowość, znany w historii jako groźną nazwą „żelaznego kanclerza” – Otto von Bismarcka i Wilhelma I Hohenzollerna. Cesarstwo Niemieckie trwał do 9 listopada 1918 roku, po którym monarchia w wyniku rewolucji listopadowej został obalony. To przeszedł do historii jako stan, w którym moc i jasno określonej strategii rozwoju.

Cesarstwo Niemieckie – to nazwa zaczęli używać rosyjskich historyków w XIX wieku. Druga Rzesza, Imperial Niemcy – występuje w literaturze jest znacznie mniej powszechne. To przyczyniło się do powstania następujących znaczących wydarzeń historycznych:

upadek Związku Niemieckiego (1866);
Wojna między Niemcami a Danią (1864);
Wojna między stanami, takimi jak Austria i Prusy (1866);
Wojna między Prusami a Francją (1870-1871gg.);
utworzenie Związek Północnoniemiecki (1866-1871gg.).

W 1879 roku pruski Korol Vilgelm ja, wraz z kanclerz Otto von Bismarck wypowiedział wojnę Francji, aby osłabić gospodarkę i wpłynąć na sytuację polityczną w kraju. W wyniku operacji wojskowych, postanowili zjednoczyć Niemcy. Związek Północnoniemiecki, który został stworzony do tego celu, wygrał miażdżące zwycięstwo nad Francuzami, aw styczniu 1871 roku w Wersalu, ogłoszono, że powstanie Cesarstwa Niemieckiego odbyło. nowa strona w historii świata od teraz. Stowarzyszenie nie zaczął się tylko do krajów Związku Niemieckiego, ale również inne stany, które zostały uznane za przystąpienie do imperium najbardziej odpowiedni dla siebie. Bawaria i inne grunty południe Niemiec stała się częścią Cesarstwa Niemieckiego.

Austria kategorycznie odmówił zawierać w swoim składzie. Pod koniec wojny francusko-pruskiej, Francja zapłacił ogromną karę (pięć miliardów franków), więc powstanie Cesarstwa Niemieckiego nie zaczynać od zera. Ze względu na tak poważnej inwestycji finansowych , że Moc była w stanie stworzyć swoją własną gospodarkę. Kierowany nominalnie stał Kaiser (króla) Wilhelm I, ale rzeczywista kontrola imperium przejął kanclerz Otto von Bismarck. Członkowskie, które nie były częścią Związek Północnoniemiecki, przymusowo podporządkowane Prus, więc utworzenie cesarstwa niemieckiego nie można nazwać dobrowolne stowarzyszenie. Składał się z dwudziestu dwóch niemieckich monarchii i miasta Brema, Lubeka i Hamburg, które w tym czasie były wolne.

Po przyjęciu konstytucji w kwietniu 1871 Cesarstwo Niemieckie uzyskała status państwa federalnego, a król pruski otrzymał tytuł cesarza. Przez cały czas swojego istnienia cieszył się ten tytuł trzech monarchów. To Wilhelm I, który był u władzy od 1871 do 1888 roku Fryderyka III, który pozostał w mocy tylko 99 dni i Wilhelma II (1888/18 gg.). Ostatni cesarz, po obaleniu monarchii uciekł do Holandii, gdzie zmarł w 1941 roku.

Cesarstwo Niemieckie przyczynił się do powstania narodowego stowarzyszenia Niemców i Niemiec początku kapitalizacji. Ale po imperium został stworzony, jego polityka reakcyjna stała się bardzo niebezpieczna dla wszystkich narodów Europy, a może i całego świata. Cesarstwo Niemieckie zaczęła intensywnie rozwijać swoją potęgę militarną i siłę dyktować swoje warunki na stanowisko. To było w tym czasie rozpoczął powstanie nacjonalizmu, który następnie doprowadził do dwóch wojen światowych, różnych krwawej rewolucji i milionów ofiar, zamordowanych ludzi. Wraz z utworzeniem Cesarstwa Niemieckiego w duszach ludzi z narodu niemieckiego rozliczane narodowej idei światowej dominacji swojego kraju i wyższości Niemców nad innymi narodami.