Rytuał i ceremonia rosyjskiego tańca

Oprócz faktu, że taniec rosyjski jest częścią sztuki folklorystycznej, posiada także spuściznę tajnej, mistycznej i religijnej wiedzy starożytnych narodów słowiańskich , tkanej oryginalnym rosyjskim charakterem. Są odzwierciedleniem uczuć ludzi, ich sposobu życia, bliskich relacji z otaczającym ich światem, czci ich przodków, czyli wszystkiego, co stanowi duszę ludu.

Taniec rosyjski jest dramatyczny. Odbywa się to jako przemyślana akcja, ponieważ w dawnych czasach była uroczysta i odzwierciedlała świętą postawę wykonawców wobec natury i wydarzeń ich życia. Jego temperament i postać różnią się od kultury tańca innych narodów i polegają na ekspresji prawdziwie istniejącej wiary Bożej.

Nigdy nie powtarzał fikcyjnych opowieści, nie było w nim fałszywych, hiperbolizowanych. Zgodnie z rosyjskimi przekonaniami, aby spojrzeć w przyszłość i przedstawiać mityczne obrazy, nie można zaakceptować, tańca rosyjskiego to emocje, odzwierciedlające doświadczenia codziennego życia, życia codziennego i przeszłych wydarzeń. Czuje rytualną komunię z przyrodą, kult bogów, którzy dali ucztę, wyraz uczucia miłości i smutku.

Zbudowany w dramatyczny sposób tańca ludowego zawsze pełen były silnych i szczerej emocji, przez co stale zaskoczyły widzów. Pierwsze wspomnienia zagrały taniec z niedźwiedziami wykonanymi przez Rosjan na cześć zwycięstwa nad Grekami na początku dziesiątego wieku. Dokument zanotował jego wieloaspektowy charakter, wyrażając odważną i radość zwycięstwa nad wrogiem.

Są tańce, które są smutne, wykonywane podczas porażek i liryczne – podczas rozstania lub spotkania z bliskimi.

Podczas nauki tańca rosyjskiego należy pamiętać, że jest to zawsze uroczyste i rytualne działanie. Wiosną otworzyli cykl obchodów wielbienia duchów rolnictwa, aby uspokoić bogów płodności. W lecie pochwalali Kupali i prosili go o pomoc w dojrzewaniu owoców. Początek żniw był obchodzony w niektórych rytualnych tańcach, a jego koniec był poprzedzony innymi rytuałami.

Wiosną były okrągłe tańce wokół brzozy, które delikatnie wyrzuciły pierwsze kolczyki. Poprosili ją, aby podzieliła się jej mocą wzrostu. W świąteczną letnią noc wokół tutejszych tańców prowadzono okrągłe tańce, śpiewając je śpiewając i tańcząc z zły duch. Po zakończeniu tańca i zbieraniu tych duchów ludzie podeszli do rzeki, zbudowali ogniska i tańcząc wokół nich, skakali przez ogień, aby spalić zebrane zło, a następnie zanurkowali w wodzie, wypierając się z niej, aby utrzymać czystość i ustawić się Dobre siły natury. Po kąpieli poprowadzili już inne okrągłe tańce innymi melodiami.

Niezaprzeczalnym jest, że tańce okrągłe były przodkiem wszelkiego rodzaju choreografii ludowej. Po pierwsze rosyjski taniec tańca obdarzony jest bardzo silną siłą sakralną. Jego rysunek składa hołd Słońcu, pokazuje jego ruch. Po drugie, usuwa osobiste granice, a siła ludzi łączy się. Po trzecie, następuje transfer i rozdzielenie emocji, co zwiększa ogólną energię.

Pomimo tego, że dzisiejsze tańce są rytualistyczne, wciąż uczą się w uroczystościach dla dzieci i rodzin w niezmienionej formie od czasów starożytnych, a wykonywane przez grupy taneczne na scenie światowej, wywołują podziw publiczności.