Streszczenie: "Nauka nienawiści" Michaił Szolokow.

Czy lubisz czytać streszczenie? "Nauka o nienawiści" (Sholokhov M.) zostanie przedstawiona w formie skróconej dla szybkiego zapoznania się. Po pierwsze zapoznaj się z autorem pracy.

O autorze

Michaił Szolokow jest rosyjskim i radzieckim pisarzem. Jego najsłynniejszą pracą jest Quiet Don. Pisarz jest nawet laureatem Nagrody Nobla za działalność literacką. Jednak do tej historii ("Nauka o nienawiści") krytycy jego pracy zareagowali dość zimno. Ich zdaniem jest znacznie gorsza niż wcześniejsze prace pisemne. Niektórzy nawet wierzą, że to nie on napisał "Cichy przepływ Don", ponieważ taka różnica w sylabie po prostu niespodziankach. Nawiasem mówiąc, Szolokow nie wyszedł na wyższy poziom wyżej wspomnianego dzieła więcej niż raz, co także spycha pewne myśli.

Streszczenie: "Nauka nienawiści" (Sholokhov M.)

Każda istota ma własne przeznaczenie. Również żołnierze w wojnie mają własne przeznaczenie, ale co to będzie, nikt nie wie.

Opowieść jest prowadzona w imieniu osoby, która dotarła do przodu. Rozpoczyna rozmowę z Wiktorem Gerasimowem, porucznikiem. Był wysokim, pochylonym i zbyt wzruszonym ramieniem. Jego twarz wyrażała całkowity spokój, a nawet beznamiętność. To była ostatnia walka. Podczas rozmowy narrator zauważył, że porucznik reaguje nieco bolesnie na wściekłych Niemców, którzy przechodzą przez niego: jego oczy spalają przechodniów. Narrator nie rozumie tej reakcji Wiktora, ale nie można go zapytać. Po pewnym czasie dowiaduje się, że sam Garezimow został pojmany przez Niemców i doświadczał tam wielu rozbuchanych rzeczy. Potem Victor nie boi się śmierci i wygląda z przyjemnością na ciele zmarłych wrogów. Tymczasem obaj interlokutorzy będą mieli jeszcze dwa spotkania.

Historia Gerasimova

Jaka jest historia "Nauki Nędzy" (Sholokow)? Podsumowanie mówi nam, że Victor urodził się w rodzinie robotników. Od młodości pracował jako mechanik w dużej fabryce, która znajdowała się na pustyni – na Syberii. Pomimo ciężkiej pracy, Gerasimov stworzył rodzinę: miał kochającą żonę i dwoje dzieci. Mieszkali polubownie i pokojowo, bo czas był ciężki, a na pewno dopiero wtedy, gdy relacje zostaną wyjaśnione. Z nimi mieszkali ojciec Wiktora, który stanął niepełnosprawny.

Wojna

"Nauka nienawiści" (Sholokhov), krótka treść, którą rozważamy, mówi nam, że Victor został pokazany wojnie z patriotyczną postawą. Żona i stary ojciec nieustannie przypominali mu o odważnych i prawdziwych sprawach, które zamierzał osiągnąć. Nawet lokalny sekretarz okręgowej komisji partii, który milczał i zamknięty, zdołał powiedzieć kilka dobrych słów do Gerasimova na drodze.

W lecie 1941 roku Victor uczestniczył w bitwach. Już podczas pierwszej bitwy, Rosjanie wygrał i zdobyli około 15 Niemców. Gerasimov pamięta, jak bardzo przestraszyli się, bledni i milczeli: z buntowniczego ducha nic nie pozostało w nich. Po pewnym czasie żołnierze zaczęli potajemnie traktować Niemców papirusem, tytoniem i czajnikiem kapusty. Jeden człowiek zerknął na niego, bo wiedział, co robią Niemcy za linią frontu. Wkrótce Victor Gerasimov dowiedział się o tym. Podsumowanie opowieści "Nauka nienawiści" Sholokowa ciągle przeraża, widziane za linią frontu.

Niemcy

Kiedy Rosjanie kontynuowali ofensywę, dowiedzieli się, co się dzieje za linią. Byli zszokowani ciałami kobiet, dzieci, spalonymi na ziemię. Wielu z nich zostało brutalnie zamordowanych: ludzie byli po prostu oszołomieni. Przede wszystkim 11-latka zgwałcona dziewczyna wpadła w pamięć. Przypomniała mu o piątej klasie córki. To spojrzenie odcisnęło się w głowie Gerasimova przez długi czas. Wkrótce żołnierze zdali sobie sprawę, że nie walczą z ludźmi, ale z bestiami, którzy byli głodni dla krwi i przemocy. Potem zobaczyli miejsce egzekucji armii armii czerwonej, a to jeszcze bardziej ich uderzyło. Żołnierze porównywali pokaz na widok sklepu rzeźniczego. Części ciała wisiały na drzewach, skóra wielu ludzi została oszukana. Z tego wszystkiego żołnierze zostali brutalnie sami, i kiedykolwiek w ich sercach osiedliła się spalona nienawiść.

Jesienią w jednym z bitew Garezimow został ranny, ale zostawił do walki. Kiedy został zraniony ponownie, wpadł w niewolę niemiecką. Obudził się na środku pola i zobaczył, że zbliżają się jego wrogowie. Nie chcąc umierać leżąc, wstał, zbierając ostatnie siły. Niemcy patrzyli na niego i szydzili z niego, śmiejąc się głośno. Potem wszyscy więźniowie znaleźli się pod rządką: Victor odkrył tylko parę facetów z jego towarzystwa. Swarthy i wszyscy, podobnie jak Żydzi, strzelali bezpośrednio na miejsce. Reszta została wzięta do niemieckiej części. Gerasimov ledwo chodził, był strasznie spragniony. Kilkakrotnie chciał uciec, ale były to nieudane próby. Zdał sobie sprawę, że stracił dużo krwi i nie mógł kontrolować swojego ciała. Jednak przeklinał się każdą minutą za to, że nie próbował uciec.

Jak Michaił Szolokow ("Nauka Nędzy") zakończy swoją historię? Podsumowanie dobiega końca, gdy Victor Gerasimov ucieka z niewoli. Życie pod nadzorem wroga było mu bardzo trudne, ale nie zrezygnował z nadziei ucieczki. Czy historia opowiada o ucieczce? "Nauka nienawiści" (Sholokhov M.) kończy się tym, że Wiktor uderza strażnika łopatą w głowę i ucieka. Spędza noc w lesie i idzie tam, gdzie spojrzą oczy, ale wkrótce partyzanci odnajdują go i ratują życie żołnierza. To kończy podsumowanie. "Nauka nienawiści" (Sholokhov M.) – opowieść, ale przekazuje atmosferę gniewu i gniewu bardziej niż realistycznie.