Budowa muru berlińskiego: dlaczego tak się stało

Budowa muru berlińskiego był symbolem nie tylko podziału narodu niemieckiego – zdarzenie oznaczone materializację o „żelaznej kurtyny” na kontynencie i na całym świecie. Ściana stała się widoczna granica pomiędzy dwoma przeciwległymi światowych systemów: Słupy wojskowe, drutu kolczastego, wieże strażnicze i innych istotnych cech zimnej wojny.

Budowa muru berlińskiego: globalny symbol podziału

Fundacja w swej konstrukcji położono na końcowym etapie II wojny światowej. Sam fakt, że siły sojusznicze – Związek Radziecki z jednej strony, a USA z Wielkiej Brytanii – z drugiej udał się do Niemiec w tym samym czasie, został wyświęcony wznoszenie muru berlińskiego w przyszłości. Niemcy po podpisaniu kapitulacji poddano separacji w tak zwanych strefach okupacyjnych, już podzielony między oznaczonych sojuszników i Francji. W rzeczywistości, miasto Berlin został pocięty na trzy części. Po tym wszystkim, pomimo sojuszu, zbudowana na opozycji do reżimu nazistowskiego (co było po prostu niemożliwe, aby żyć razem), kierownictwo radzieckie stosunki z krajami zachodnimi nie były wcale różowo. Te sprzeczności są w jakiś sposób musiał pływać po zwycięstwie. Wzajemna nieufność i jednoczesne występowanie w Niemczech doprowadziły do tego, że kraj został podzielony na cztery strefy, każda z zwycięzców w ich własny sposób, aby kontrolować proces powojennej odzysku i denazyfikacji. I sprzeczności nie długo czekać. Już w marcu 1946 roku, Winston Churchill otwarcie o sytuacji w swoim słynnym przemówieniu w Fulton. Budowa muru berlińskiego, jak to było

Różne pomysły niedawnych sojuszników na temat odbudowy powojennych Niemczech, określane radykalną różnicę procesów na wschodzie i zachodzie kraju. Na przykład, w radzieckiej strefie bardzo fundamentalnie leczonego procesu denazyfikacji, czyli identyfikację i usunięcie z urzędu lub sądu wydającego (jeśli to konieczne) osoby barwione sobie udział w zbrodniach reżimu Hitlera. Na Zachodzie, bardziej ceniony kwalifikacji personelu, więc byli przestępcy często spokojnie kontynuować współpracę z organami „przemalowane” własnego stanowiska. Oczywiście, różnice były w tych przypadkach system polityczny i gospodarczy, który zbudowany Socjalistów i kapitalistów. Oba systemy starał się nałożyć na swoich terytoriach kontrolowanych marionetką rząd. Nic więc dziwnego, że bardzo szybko dojrzewa wzajemnych roszczeń i pytania, które doprowadziły do dwóch kolejnych Berlin kryzysu 1948 i 1961 roku. W wyniku pierwszego kryzysu powstała dwa wzajemnie niezależne stany: Wschód i RFN. W wyniku drugiego kryzysu berlińskiego w ogóle sprawę budowy muru berlińskiego.

1961 był pierwszym ultimatum Chruszczowa do władz amerykańskich, zgodnie z którym nakaz powinien natychmiastowego wycofania swoich wojsk z Berlina Zachodniego. Rada to już dawno zostało zrobione, pozostawiając jednak przyjazne rządu socjalistycznego. Jednak w przypadku wycofania sił USA sprawiły, że cała Berlinie może być na terenie NRD. Po serii nieudanych negocjacji, oraz fakt, że Niemcy masowo migrowały ze wschodniej części miasta na zachodzie, spowodowane radzieckie kierownictwo podnieść kwestię dosłownym obudowy. Budowa muru berlińskiego w 1961 roku oznaczała ostateczny podział kraju, mocno przywiązane do przywrócenia nadziei ostatecznego wyniku zimnej wojny w swej łaski. I tak się stało: ściana trwał aż do czasu, gdy obóz socjalistyczny poważnie załamał się pod naporem ciśnienia zewnętrznego i wewnętrznych sprzeczności. Niszczenie muru berlińskiego w listopadzie 1989 roku.