Republika rzymska

Po wydaleniu z autorytarnym i apodyktyczny Tarquinius Superbus w Rzymie ustanowił republikański rząd. (. 509 – 27 pne) Republika Roman odbyła się w dwóch etapach w swojej historii: tak zwane wczesne (509-265 pne.) I późne (264-27 pne). republiką. W chwili jej powstania w Rzymie szybko rozwijać produkcję, co przyczyniło się do poważnych zmian społecznych.

System państwowy starożytnego Rzymu w tym okresie łączy w sobie cechy arystokratyczne i demokratyczne. Przywileje szlachty należały – bogate elitarnych niewolników.

Stojąc w Rzymie byli tylko ci, którzy mieli wolność, rodzinę i obywatelstwo. Cała populacja została podzielona na wolnych i niewolników. Były z kolei stanowiły dla dwóch grup klasowych: szczyt bogatych właścicieli niewolników i małych producentów (rolników i rzemieślników, który sąsiaduje i biedoty miejskiej). Niewolnicy byli własnością państwa lub osób prywatnych.

Republika rzymska zwrócił je do głównego eksploatowanej klasie. Źródła niewolnictwo wzięto jako jeńców wojennych, a także początku ćwiczyć samoprodazha. Moc właścicieli niewolników nie miał żadnych ograniczeń.

Według narodowości cała wolna ludność republiki została podzielona na obywateli i Peregrine (obcokrajowców). Obywatele stają się niewolnikami i wyzwoleńców, ale były one ograniczone w swoich prawach.

Po II -II na. BC każdy uprzywilejowana klasa – były to szlachta (bogaci patrycjusze i plebs tip) i jeźdźców (know właściciele gruntów komercyjnych i finansowych). Aby wziąć udział w zgromadzeniu, a także posiadać gosdolzhnosti może tylko gospodarz – głowa rodziny.

System polityczny Republiki Rzymskiej było. Najwyższe władze państwowe były następujące: Senat, kongresów i absolwent Ludowej. Zgromadzenie Ludowe były trzy rodzaje: centuriata, tributa i kuriatnye. Główną rolę odgrywały spotkań centuriata. W połowie III. BC Struktura Zgromadzenie nie zmieniło. Zostały już zaprezentowane nie tylko arystokratów i bogatych właścicieli niewolników, a każdy z bitów obywateli bogatych zaczął wykazywać taką samą liczbę stuleci. W zakresie swoich kompetencji do przyjęcia ustaw, wypowiedzenie wojny, skarg wyroków śmierci.

Znaczenie w życiu społeczno-politycznym odgrywanej przez Senat. Chociaż formalnie był to organ doradczy, ale jego uprawnienia i funkcje były finansowej, legislacyjnej, kultu religijnego, krajobrazu, bezpieczeństwa publicznego i polityki zagranicznej.

urząd publiczny nazywano Sądownictwa. Zostali oni podzieleni na normalne (zwykłe) konsulów pocztowych, cenzorów, pretorów, kwestorów, etc. i nadzwyczajne (nadzwyczajne) utworzona podczas sytuacji awaryjnych: wojny itp bunty Zdaniem Senatu, powołuje dyktatorów.

Republika rzymska była oparta na wojsko, które odgrywają szczególnie ważną rolę w życiu państwa. W tym czasie polityka zagraniczna cechowała niemal ciągłych wojen. Była to walka z Kartaginy za posiadanie zachodniej części Morza Śródziemnego (około 120 lat, od 264 pne do 146 pne, trwała wojen punickich). Również w tym okresie stanowią wojny z Syrią i Macedonii. Przez 146 lat pne Republika rzymska ugruntowała swoją wyższość nad Morzem Śródziemnym.

Rozwój społeczeństwa niewolników w czasach republiki doprowadziła do pogorszenia jego sprzeczności społecznych i klasowych. W II. BC. e. Kryzys wybuchł organizacji polis.

Upadek Rzeczypospolitej towarzyszyły wydarzenia, takie jak dwa sycylijskiej niewolniczej buntu i pod wodzą Spartakusa (74-70 gg.do pne), walki między dużymi i małymi ziemian, rewolucyjnego ruchu plebs wiejskich prowadzonych przez braci Gracchi, wojna Allied obscheitaliyskim bunt przeciwko rzymskiej władzy, który zakończył się ustanowieniem dyktatury Sulli, a następnie – Cezar.