Najlepsze dzieła Bułhakowa: wykaz i krótki opis

Mihail Afanasevich Bułhakow, którego najlepsze prace zostały zaprezentowane w tym artykule w życiu literackim ZSRR zajęte izolowanym miejscu. Czując się spadkobiercą tradycji literackiej 19 wieku, był równie obcy i społeczny realizm, i posadzić ideologię komunizmu w 1930 roku, a duch eksperymenty awangardy, charakterystyczne dla literatury rosyjskiej z 1920 roku. Pisarz ostro satyryczne, wbrew wymogom cenzury, przedstawiana negatywny stosunek do budowy nowego społeczeństwa i rewolucji w ZSRR.

Cechy Światopogląd autora

Prace Bułhakowa odzwierciedla perspektywę intelektualistów w czasach historycznych demontażu reżimu totalitarnego pozostać zaangażowana do tradycyjnych wartości moralnych i kulturowych. Stanowisko to było warte dużo do autora, jego prace nie zostały dopuszczone do druku. Znaczna część spuścizny pisarza przyjść do nas dopiero w latach po jego śmierci.

Proponujemy następującą listę najbardziej znanych dzieł Bułhakowa:

– powieści „Biała gwardia”, „Mistrz i Małgorzata”, „Notatki zmarłego;

– historia: „Diaboliad”, „Fatalne jaja”, „Psie serce”;

– Spektakl "Ivan Vasilievich."

Powieść „Biała gwardia” (lata tworzenia – 1922/24)

Lista „najlepszych dzieł Bułhakowa” otwarte „Biała gwardia”. W swej pierwszej powieści Bułhakowa opisuje wydarzenia związane z końcem 1918 roku, czyli w okresie wojny domowej. Działanie produktu odbywa się w Kijowie, a dokładniej, w domu, gdzie w tym czasie mieszkała rodzina pisarza. Prototypy Wśród przyjaciół, krewnych i znajomych są Bulgakov niemal wszystkich znaków. Rękopisy dzieł nie przetrwało, ale mimo to fani powieści, po losach bohaterów prototypów udowodnić rzeczywistość i proponowanych imprez Mihailom Afanasevichem.

Pierwsza część książki „Biała gwardia” (Michaił Bułhakow) została opublikowana w 1925 roku w czasopiśmie o nazwie „rosyjski”. Całkowicie praca została opublikowana we Francji dwa lata później. Opinions krytycy nie byli jednomyślni – strona radziecka nie mogła zaakceptować gloryfikacji wrogów klasowych pisarza emigranta – lojalność wobec władz.

W 1923 Bułhakow pisał, że stworzenie takiego produktu, że „niebo będzie gorąco ….” „Biała gwardia” (Michaił Bułhakow) później służył jako źródło słynnego spektaklu „Dni turbin.” Było też wiele zmian.

Tale "Diaboliad" (1923)

Kontynuując opisać najbardziej znanych dzieł Bułhakow. Należą do nich powieść „Diaboliad”. Opowieść o tym, jak bliźniaki zniszczony urzędnik, pisarz ukazuje odwieczny temat „małego człowieka”, który był ofiarą biurokratycznej machiny władzy sowieckiej, w wyobraźni Korotkov, urzędnik, związanego z diabłem, siły niszczącej. Zwolniony z pracy, nie mogąc poradzić sobie z pracownikiem biurokratyczne demony ostatecznie szaleje. Utwór został po raz pierwszy opublikowany w 1924 roku w antologii „Nadra”.

Fabuła „Fatalne jaja” (rok założenia – 1924)

Prace Bułhakowa to powieść i „Fatalne jaja.” Zdarzenia zachodzące w nim w 1928 roku. Vladimir Ipatievich brzoskwinie, genialny zoolog odkrywa unikalne zjawisko: czerwonej części widma światła ma stymulujący wpływ na embrionach – zaczną rosnąć szybciej i osiągają rozmiar, dużo większy niż ich „oryginałów”. Istnieje tylko jedna wada – dane są szczególnie charakteryzuje się zwiększoną agresywność i zdolność do proliferacji.

Jedno gospodarstwo, kierowany przez człowieka o nazwisku Rock, postanawia wykorzystać wynalazek Persikov przywrócić liczbę kurcząt hodowlanych po Rosja przechodzi na dżumę kurczaka. Bierze aparat-karmi profesora, ale przez pomyłkę zamiast kurczaka, aby go krokodyl, wąż i jaj strusich. Gady wyklute z nich stale powielać – one są w drodze do Moskwy, zmiatając wszystko na swojej drodze.

Fabuła tego dzieła echa „pokarm bogów” – powieści HG Wellsa, napisany przez niego w 1904 roku. W nim, naukowcy wynaleźli proszek, który powoduje znaczny wzrost roślin i zwierząt. W wyniku eksperymentów w Anglii istnieją olbrzymie osy i szczury, a potem kury, różnorodność roślin, jak również rasą gigantów.

Prototypy i adaptacja opowiadania „Fatalne jaja”

Według wybitnego filologa B. Sokolova, prototypy Persikov nazwać Aleksandra Gurvicha, słynny biolog, i Włodzimierz Lenin.

Sergey Lomkin usunięte na podstawie filmu o tym samym prace nazw, w tym takich bohaterów tam i dzieł „Mistrz i Małgorzata” jako Voland (Mikhail Kozakov) i kot Behemot (Roman Madyanov) 1995. Oleg Jankowski genialnie grał rolę profesora Persikov.

Powieść „Psie serce” (1925)

Po raz pierwszy ta historia została opublikowana w Londynie i we Frankfurcie w 1968 roku. W ZSRR jest rozprowadzany w drugim obiegu, a dopiero w 1987 roku, oficjalnej publikacji.

Prace, który został napisany do Bułhakowa Mihail ( „Psie serce”), ma następujące działki. Wydarzenia mające miejsce w 1924 roku. Filipp Filippovich Preobrazhensky, wybitny chirurg osiąga niesamowite wyniki w odmładzaniu i pojmuje unikalny eksperyment – aby operację transplantacji ludzkiego psa mózgową. Bezdomny pies żarówka służy jako badanego zwierzęcia, a Clim Chugunkin złodziej, który zginął w walce, jest dawcą narządów.

Na Ball stopniowo zaczyna spadać wełnę, przeciągnął kończyny, jest ludzka twarz i głos. Profesor Przemienienia wkrótce mają jednak gorzko żałować o doskonały.

Podczas przeprowadzania wyszukiwania w mieszkaniu Michaiła Bułhakowa w 1926 roku został zatrzymany rękopis „Psie serce” i powrócił dopiero po wniosku o nim Gorkiego.

Prototypy i adaptacja „Psie serce”

Wielu badaczy twórczości Bułhakowa uznała, że pisarz przedstawiane w tej książce Lenina (Przemienienia), Stalin (kule), Zinowiew (asystent Zina) i Trockiego (Bormental). Uważa ponadto, że Bułhakow przewidział masowe represje, które miało miejsce w 1930 roku.

Alberto Lattuada, włoski reżyser, w 1976 roku, wziął książkę o tym samym tytule filmu, w którym profesor Przemienienia Max von Sydow gra. Specjalna popularność, jednak ta adaptacja nie mają, w przeciwieństwie do kultowego obrazu reżyser Władimir Bortko, opublikowanej w 1988 roku.

Powieść „Mistrz i Małgorzata” (1929-1940 rok)

Farsa, satyra, tajemnica, fantasy, przypowieść, romans, mit … Czasami wydaje się, że produkt, który tworzy Michaiła Bułhakowa „Mistrz i Małgorzata”, łączy w sobie wszystkie te gatunki.

Szatan w przebraniu Woland panuje w naszym świecie tylko jedno znane mu celów, zatrzymując się od czasu do czasu w różnych wsiach i miasteczkach. Raz, podczas wiosennej pełni księżyca, on odnajduje się w Moskwie w 1930 roku – czas i miejsce, gdzie nikt nie wierzy w Boga, ani szatana ani, zaprzeczył istnieniu Jezusa Chrystusa.

Wszyscy ci, którzy stykają się z Woland, realizując zasłużoną karę za charakterystyczne dla każdej z tych grzechów: pijaństwo, przekupstwo, chciwość, egoizm, kłamstwa, obojętność, chamstwa itp

Stworzyć powieść o Poncjusza Piłata, pan jest w domu wariatów, gdzie prowadził ostrą krytykę ze strony kolegów po piórze. Margaret, jego kochanka, tylko marzy o tym, jak znaleźć Mistrza i powrócić do niego. Azazello daje jej nadzieję, że to marzenie się spełni, ale ta dziewczyna musi mieć jedną usługę Woland.

prace historyczne

Oryginalna wersja powieści zawierała szczegółowy opis fizyczny Woland jest umieszczone na piętnastu odręcznych stron, które są tworzone Michaiła Bułhakowa. „Mistrz i Małgorzata”, więc ma swoją historię. Po pierwsze, Mistrz nazywa Astaroth. W 1930 roku w sowieckiej prasie i publicystyce po Maxim Gorki został ustalony tytuł „Master”.

Według Elena Sergeevna, wdowa pisarza, Bułhakow przed śmiercią wypowiedział te słowa o swojej powieści „Mistrz i Małgorzata”: „w celu poznania … wiedzieć.”

Praca nie została opublikowana dopiero po jego śmierci. To pierwszy ujrzały światło dzienne dopiero w 1966 roku, czyli 26 lat po śmierci jego twórcy, w wersji skróconej, z rachunków. Powieść natychmiast zyskał popularność wśród sowieckiej inteligencji, do tego stopnia, że na oficjalnej publikacji w 1973 roku. Kopie przedrukowany prace ręcznie, a zatem rozprowadzane. Elena udało się zachować rękopis przez te wszystkie lata.

Dużą popularnością cieszył się liczne występy na podstawie prac zrealizowanych Valeriem Belyakovichem i Yuri Lyubimov, został również nakręcony przez Aleksandra Petrovic i Andzheya Vaydy i serialu Władimir Bortko i Yuriya Kary.

„Powieść teatralna«lub»Notatki zmarłego„(1936-1937 rok)

Bułhakow pisał prace Mihail Afanasevich przed śmiercią w 1940 roku. Książka „Powieść teatralna” pozostał niedokończony. To w imieniu Siergiej Leontyevich Maksudova, pewnego pisarza, opowiada o świecie pisarza i kulisy teatru.

26 listopada 1936 rozpoczął pracę nad książką. Bułhakow na pierwszej stronie swego rękopisu mają dwie nazwy: „teatralne powieści” i „Notatki zmarłego.” Te ostatnie dwa podkreślono ich.

Według większości badaczy, powieść – najbardziej niedorzeczne stworzenie Bułhakow. Został on stworzony w tym samym oddechu, bez szkiców, projektów i poprawek. żona pisarza przypomnieć, że podczas gdy ona serwuje kolacje, czekając na powrót męża z nocy z Teatru Bolszoj, usiadł przy biurku i napisał kilka stron tej pracy, a potem, usatysfakcjonowany, zacierając ręce do niej.

Spektakl „Iwan” (1936)

Najbardziej znane kreacje to nie tylko powieści i opowiadania, ale także odgrywa Bułhakow. Jeden z nich, „Iwan”, zaproponował uwagę. Wykreślić ją obok. Nikołaj Timofeev, inżynier robi w Moskwie, w swoim mieszkaniu wehikuł czasu. Kiedy zarządca budynku Bunsha przychodzi do niego, przekręca kluczyk, a ściana zniknie między mieszkań. Znaleźli złodzieja George Miloslavsky, siedzi w Shpak mieszkaniu jego sąsiada. Inżynier otwiera portal do Moskwy w dniach 16 wieku. Iwan Groźny, zaniepokojony, sitowie w dzisiejszych czasach, a Miloslavsky Bunsha i wrócić na czas.

Ta historia zaczęła się w 1933 roku, kiedy pan Michał zgodził się napisać „fun play” z sali muzycznej. Początkowo tekst zwany inaczej „Bliss”, poszło w komunistycznej przyszłości maszynę czasu, a Iwan Groźny pojawiła się tylko w jednym odcinku.

Ta kreacja, jak również innych sztuk Bułhakowa (lista może być kontynuowane), w trakcie jego trwania nie został opublikowany i nie oddano aż 1965. Leonid Gaidai w 1973 roku w oparciu o prace wykonane swój słynny film o nazwie „Ivan Vasilyevich Zmiany zawód”.

To tylko podstawowe kreacje, które złożyły Michaiła Bułhakowa. Dzieła tego pisarza nie są ograniczone do wyżej wymienionych. Kontynuować badanie twórczości Bułhakowa można włączać i innych.