Realizm w malarstwie. Główną ideą

Termin "realizm" dosłownie oznacza "rzeczywisty", "materiał". W sztuce kierunek ten obiektywnie, prawdziwie odzwierciedlał rzeczywistość przy użyciu konkretnych środków.

Historycznie konkretne znaczenie pojęcia "realizm" oznacza przepływ sztuki i literatury, który powstał w XVIII wieku. Kwitnący i wszechstronny rozwój tego kierunku osiągnął w XIX wieku. W tym okresie krytyczny realizm malarski pokazał się wyraźnie wyraźnie . Kierunek rozwijany w procesie interakcji lub zmagania się z innymi prądami sztuki dwudziestego wieku.

Realizm malarski w połowie XIX w. Charakteryzuje się pewnym systemem artystycznym, który jest teoretycznie uzasadniony jako metoda świadoma estetycznie.

We Francji tendencja ta związana jest głównie z nazwą Courbet. Głównym wymogiem realizmu tego okresu był apel do współczesnej rzeczywistości w różnorodności jego manifestacji, polegając na ścisłej nauce. Przedstawiciele obecnych używali jasnych i wyraźnych technik, zastępując je kilkoma "niejasnymi i niestabilnymi" urządzeniami romantyzmu. Wielkim znaczeniem w dalszym rozwoju tego kierunku była rewolucja z 1848 r., Która rozwiewała złudzenia przedstawicieli francuskiej inteligencji.

W Rosji realizm w obrazie drugiej połowy XIX wieku jest nierozerwalnie związany z rozwojem demokratycznych idei społecznych. Ujawniło się to w ścisłym badaniu natury, głębokiej sympatii dla losu i życia ludu w połączeniu z potępieniem istniejącego systemu państwa.

Ostatnie trzecie dziewiętnastego wieku oznaczało powstanie grupy Wędrowców. Wśród nich są Kramskoy, Perov, Shishkin, Repin, Savrasov, Surikov i inni. Dzięki nim realizm malarstwa wzmocnił swoje pozycje, ukazując się w historycznym i codziennym charakterze, krajobrazie i portretie.

Tradycje obecne szczególnie w Rosji na początku XX wieku. Widać to w pracach Korovina, Serowa, Iwowa i innych. Po rewolucji, na podstawie tych tradycji, socjalizm zaczął się rozwijać w malarstwie. To twórcze urządzenie było estetyczną refleksją świadomości publicznej człowieka i świata. Koncepcja ta z kolei była uwarunkowana epoką walki o tworzenie i umacnianie nowego społeczeństwa.

Realizm w malarstwie stał się głównym kierunkiem artystycznym w ZSRR. Ideą tego trendu było zapowiedź prawdziwej reprezentacji rzeczywistości w jego rewolucyjnym rozwoju.

Bardziej precyzyjny pojęcie zostało sformułowane przez Gorky w 1934 roku na kongresie pisarzy. Powiedział, że realizm w malarstwie, literaturze, sztuce jako całości nazywa się twierdzeniem istnienia jako działania. Będąc twórczym urządzeniem, wykonuje zadanie ciągłego rozwijania najcenniejszych ludzkich zdolności, dzięki któremu można wygrać siły naturalne w imię zdrowia i długowieczności ludzkości oraz wielkiego szczęścia na naszej planecie. Realizm w malarstwie i innych kierunkach artystycznych stał się nowym rodzajem twórczej świadomości.