Komitet prywatne

Wszedł na tron wkrótce po śmierci ojca, Aleksandra I i jego najbliższych przyjaciół i współpracowników tworzy tak zwany Komitet prywatne. Członkowie tajnej organizacji, oprócz cesarza, hrabia Stroganov zaangażować się w Rewolucji Francuskiej i członek klubu jakobinów, a także członków różnych organizacji masońskich Earl B. Kochubei Polak Czartoryskich i Nikołaja Nowosilcowa.

Komitet był prywatny program mający na celu reformę. Na posiedzeniach wielokrotnie omówione we wstępie do konstytucji Rosji, który mówił o prawach obywateli rosyjskich i wydarzeń w duchu rewolucji francuskiej. Projekt konstytucji został napisany przez hrabiego Stroganov, który nazwał go „prawne uznanie prawa narodu, jak i form, w których ma ona prawo do ich wykonywania.”

Sekret komitet był zaangażowany, a ostatnio powrócił do mistrza Rosji Aleksander I, członkiem loży masońskiej La Harpe.

Historycy jednak uwierzyć, że to La Harpe wezwał Aleksandra, dążenie do monarchii konstytucyjnej, aby poczekać z przyjęciem Konstytucji, wierząc, że tak duże państwo jak Rosja, jest koniecznością niezachwiany i jędrne moc.

Takie masoni jak Zavadovsky hrabia AR Varentsov i Troschinsky, późniejszy ministrów też zawarła tajny komitet, wspólnotą ludzi, którzy są zaniepokojeni losem Rosji.

W lecie 1801 roku rozpoczęła dyskusję dyplomów do narodu rosyjskiego, w tworzeniu którego wzięło udział w „ojciec” Inteligencja rosyjska A. Radiszczewa uważane nałogowy wroga monarchii, a jego patronem hrabiego Woroncowa i Mason Speransky.

Cesarz Aleksander, który jest duszą tej organizacji, najbardziej żarliwy i najsilniej potępił rosyjskie rozkazy, wprowadzając wszystkie nowe projekty zreformowania Rosji. Na głębokim przekonaniu o autokrata jak opowiada w swoich wspomnieniach Stroganov, w centrum wszystkich reform miały być indywidualna wolność i swoboda mienia, ochrona osoby za pomocą przepisów prawa „nie dając szansę zmienić w dowolnym istniejącym zakładzie.”

Uważany radykalny, komisja na poprawę życia w Rosji i badali problemy związane z poddaństwa, zdając sobie sprawę z konieczności ekonomicznej jego likwidacji.

Został on opracowany jako dekret zakazujący sprzedaży tylko chłopów bez ziemi. Jednak wysocy urzędnicy dowiedzieli się o nim, zaczął wyrażać głębokie niezadowolenie, wierząc, że w ten sposób podważy fundamenty pańszczyzny. Cesarz nie odważył się domagać.

Członkowie tajnego komitetu doskonale rozumieli ogromny dystans, który leżał między ich planów i obecnej rzeczywistości. Nie mieli wątpliwości, że każda próba ich części do prawdziwego systemu wartości , a przede wszystkim w kwestii chłopskiej, podnieść falę niezadowolenia wśród ziemian, co może prowadzić i moc, i samego cesarza do starcia z interesami klasy wyższej w kraju. A potem może rozpocząć wojnę domową, niebezpieczeństwo dla wszystkich.

I tak cesarz Aleksander I działali ostrożnie i uważnie. Chociaż nawet takie małe nieśmiałe kroki odpowiedział na niezadowolenie społeczeństwa.

Arystokratyczne kręgi i sądowe tajnego komitet zwany „jakobinem gang”.

Wszystkie jej założyciele, prowadzeni przez cesarza Aleksandra, był młody, pełen witalności i pełen dobrych intencji, ale w tym samym czasie były one bardzo niedoświadczony, co było przyczyną różnic.

Komitet prywatny rozwijać swoją działalność, angażowanie się w dyskusję z szerokiej gamy reform, wszystkie w 1801 roku, aż do miesiąca maja 1802 r.

Ale z jakiegoś powodu on nie jechał półtora roku. I choć w 1803 członków „gangu jakobińskiego” zebrało się kilka razy, tajny komitet stopniowo rozpadła się i przestała istnieć. Muszę powiedzieć, że co do meritum, podczas gdy zapotrzebowanie na nią jakoś zniknął.