Biografia i filmografia Lars von Trier

Filmy tego reżysera trudno nazwać standardowymi liderami wypożyczalni. Czasami są tak prowokujące, że nawet nie idą na wielkie ekrany, a ich demonstracja ogranicza się do dużych festiwali i poglądów, tak mówiąc, bez wychodzenia z domu.

Filmografia Larsa von Trier jest bardzo zróżnicowana, zarówno pod względem sposobu fotografowania, jak i przedmiotu zaangażowanego w ten lub ten film. Pomimo czasów skandalizujących opowieści, takie gwiazdy światowego kina jak Willem Dafoe, Bjork, Nicole Kidman i Charlotte Gainsbourg chętnie współpracują z reżyserem. Ta ostatnia często pojawia się w filmach jako wykonawca głównych ról.

Pochodzenie reżysera

Lars von Trier, którego filmy na całym świecie zna dzisiaj, urodził się w Kopenhadze w 1956 roku. Jego rodzice byli zwyczajnymi urzędnikami i nawet nie wyobrażali sobie, że ich syn nigdy nie będzie w stanie uderzyć publiczności na świat tak bardzo.

Matka przyszłego reżysera całkowicie i całkowicie podzielała ideę bezpłatnej edukacji, która w tamtych czasach była niezwykle popularna i nie mogła mieć wpływu na kształt osobowości chłopca. Z jednej strony Lars von Trier, którego filmy często rozwiązują problemy relacji między rodzicami i dziećmi, szybko nauczyli się niezależności i odpowiedzialności. Z drugiej strony, bardzo wcześnie opuścił szkołę średnią, ponieważ nie mógł zaprzyjaźnić się z kolegami z klasy i był stale poddawany dziecięcemu wyśmiewaniu ze względu na niezwykłe zachowanie.

Wczesne lata

W rzeczywistości filmografia Larsa von Trier zaczyna się w jego dzieciństwie. Jako jedenastoletni chłopak stworzył swoje pierwsze dzieło reżysera. Animowana taśma "Podróż do kraju z dyni" trwała tylko minutę, ale dla dziecka, któremu zależy na tak gorącym filmie, był to prawdziwy krok w kierunku wielkiej przyszłości.

Matka w pełni podzieliła się pragnieniem syna i zachęcała dziecko do przyciągnięcia do aparatu na wszelkie możliwe sposoby. To ona dała mu starą kamerę i ciągle przyniosła filmy z pracy, aby przyszły reżyser poznał edycję.

Pierwszy krok w dużym filmie

Filmografia Larsa von Triera jako aktora rozpoczęła się w wieku dwunastym. Potem udało mu się rola w filmie Thomas Winding "Ostatni lato". Pomimo faktu, że udział w procesie fotografowania był nieocenionym doświadczeniem, dziecko było o wiele bardziej zainteresowane techniczną stroną procesu, którego jednak nigdy nie ukrywał.

Być może dlatego podczas następnej wizyty w studio został powierzony udział w technicznym komponencie filmowania. Chłopiec mógł na przykład pozwolić sobie na światło i wykonywać inne proste prace o charakterze organizacyjnym.

Dążenie do poważnej pracy

Filmografia Larsa von Triera kontynuowana była w jego pierwszej poważnej pracy. Z pomocą swojego wuja (znanego w tamtym czasie dokumentalnego), młodzieńca, który odmówił wstępu do szkoły w Kopenhadze, dostał pracę jako redaktor w duńskim filmie. Wtedy to, łącząc główne prace z ulubionym hobby, spędził każdą wolną minutę, aby stworzyć własne obrazy. W tym okresie młody entuzjasta stworzył krótkometrażowy film "Błogosławiony Mente" i obraz o nazwie "Ogrodnik uprawy storczyków".

Właśnie w tym czasie urodził się reżyser Lars von Trier, którego filmografia obejmuje dziś dziesiątki różnych dzieł. W szczególności, po zakończeniu pracy nad "Ogrodnikiem" młody reżyser dodał do swojego imienia przedrostek "tło", który dał mu większą arystokrację.

Początek kariery zawodowej

W 1983 roku Lars von Trier z powodzeniem ukończył krajową szkołę filmową w Danii, gdzie początkowo nie mógł nawet dostać. Potencjał przyszłego reżysera rozwijał się tak szybko, że nagroda główna festiwalu filmowego "Pictures of Liberation", ukończeniu studiów młodego pokolenia zdobyła nagrodę główną na festiwalu filmów w Monachium.

Lars von Trier, którego biografia zmieniła się gwałtownie po ukończeniu szkoły filmowej, weszła w wielki film z filmem "Element of Crime" wydana w 1984 roku i natychmiast zdobyła uznanie światowych krytyków kina. Debiutancki film reżysera zdobył pierwsze miejsce w wielu festiwalach, począwszy od Cannes i kończąc na imprezie w Mannheim.

Filmy, które przyniosły największą sławę

Pomimo tak wspaniałego debiutu, dwa kolejne prace stały się naprawdę gwiezdne: "Epidemia" i "Europa" opublikowane cztery lata później. To właśnie wtedy reżyser Lars von Trier, którego filmy odniósł ogromny sukces, stał się znany na całym świecie jako utalentowany twórca niestandardowego kina.

Niezwykły pomysł

Jak wspomniano wcześniej, ten reżyser nie jest jednym z tych, którzy mogą pozostawić widownię obojętnie – jego pomysły zawsze były wyróżniane przez jakąś ekstrawagancję i złożoność występu.

Na przykład na początku lat dziewięćdziesiątych dyrektor Lars von Trier pojął pomysł stworzenia filmu, którego premiera miała się odbyć w 2024 roku. Cała niezwykłość taśmy polegała na tym, że miała być kręcona tylko przez 2 minuty w roku. Pomimo dość globalnego pomysłu, pod koniec lat dziewięćdziesiątych reżyser zrezygnował z tego przedsięwzięcia i wydał 24 minuty na publiczne widowisko, odmawiając kontynuowania projektu.

To triumf

Być może, jednym z najważniejszych dzieł w karierze tego reżysera był seria "Królestwo", wydana w 1994 roku. Wtedy to Lars von Trier, którego opinie nie były tak sprzeczne w tym czasie, znalazły nie tylko swój własny styl, ale także ich widza.

W tej chwili cała publiczność była zafascynowana serią "Twin Peaks", ekscytującą wyobraźnią i zaczerpnięciem z pierwszych minut serii. Popularność tej pracy, którą David Lynch kładł na ręku, był tak wysoki, że trudno sobie wyobrazić jakąkolwiek konkurencję. To był taki rywal dla serii "Twin Peaks" "Kingdom".

"Złote Serce"

Po pracach gwiazdowych, które przyniosły dyrektorowi światową sławę i niekończące się porównania z Davidem Lynchem, Lars von Trier postanowił podjąć poważniejszy projekt. Założyli trylogię "Złote Serce".

Łatwo odgadnąć, że w przyszłości działa temat moralny, wartości etyczne, kwestie religii i samoświadomości. Reżim reżysera był tak wielki i oryginalny, że od kilku pierwszych osób wierzyło, że w ogóle można go zrealizować.

Pierwsza część trylogii

Lars von Trier, którego najlepsze filmy, niewątpliwie zawarte w "Złotym Sercu", nie zawiódł nikogo. Pierwszą pracą tego formatu był obraz "Breaking Waves", który pojawił się na wielkich ekranach w 1996 roku.

Opowieść o bohaterze, pełnym tragedii i głębokim znaczeniu, ujawnia dyrektor z największą precyzją i maksymalną zgodnością z normami zachowań człowieka w krytycznej sytuacji. Niektóre postacie postaci mogą wydawać się nieco hiperbolizowane, ale tylko w ten sposób można było dotrzeć do widza, stopniowo stając się nieświeży pod łożem masowego kina i presją wiecznego mieszania i gotowości do wszystkiego ze względu na pieniądze społeczeństwa.

Główny bohater pierwszej części trylogii nie znalazł żadnej nagrody za wszystkie jej wysiłki. Przynajmniej tak się nie dzieje w jej życiu. Niemniej jednak wszyscy krytycy jednogłośnie twierdzą, że nie mogło być możliwe inne.

Manifest o odejściu od tradycyjnego kina

Jak wspomniano wcześniej, Lars von Trier zawsze miał dość osobliwy pogląd na świat. Czy to dziwne, że w odniesieniu do swojego zawodu zachowywał się odpowiednio?

W 1995 roku w Paryżu przeczytał manifest "Dogma-95", w którym reżyser gwałtownie wezwał do wyjścia z szablonu kina i stworzenia własnej wizji.

Do tego manifestu dołączono listę 10 zasad, zgodnie z którą miały powstać wszystkie przyszłe filmy reżysera.

Druga część trylogii

Ta część była nazywana "Idiots" i była prezentowana publicznie w ramach Festiwalu Filmowego w Cannes w 1998 roku. Pomysł nie pasował do reszty filmów Larsa von Triera. Komentarze na temat obrazu, jakie kiedykolwiek dotknęły jego różnorodnością. W szczególności krytycy byli głęboko zirytowani obecnością niepotrzebnie szczerej sceny, aktu seksualnego, w którym nie była symulowana, ale zupełnie naturalna. Bez uwag, to nie mogło zostać. Po raz pierwszy Lars von Trier opuścił festiwal bez otrzymania nagród.

Ta sama historia z tym filmem stała się jednym z najbardziej skandalicznych wówczas.

Prace końcowe

Po pozornie ogłuszającym niepowodzeniu drugiego obrazu, Lars von Trier nie zrezygnował z próby robienia filmów o ludziach z sercem złota. A co? Po prostu ogłuszający sukces i szok ogólny połączyły pracę reżysera z piosenkarką Bjork, zwaną "Taniec w mroku".

W jednym miejscu podczas kręcenia zdjęć zbierano kilku wiodących aktorów, oryginalna ścieżka dźwiękowa została napisana w filmie, który był wykonywany zarówno przez wykonawcę wiodącej roli, jak i frontmana z Radiohead Tom York.

Ta opowieść nie pozostawiała obojętności, ponieważ poruszała najbardziej globalne kwestie ludzkości, rozważana na przykładzie jednej nieszczęśliwej rodziny.

Dwa tysiące

Lars von Trier, jak się wydaje, wydaje się, że jego filmy są już za sobą, nie zrezygnował z jego chęci stworzenia oryginalnych arcydzieł. "Dogville", "Manderley", komedia "Najważniejszy Szef" – wszystko to było dopiero początkiem ścieżki, coraz bardziej zdumiewało zarówno widza, jak i widownia.

W 2009 roku na świecie pojawiła się taśma "Antychryst", w której można było bezpiecznie nazwać zapis sceny szczerej, nie wspominając o motywach sadyzmu, tak odważnie i tak niezwykłym pięknie podniesionym w tym filmie.

Lars von Trier, którego zdjęcie już zdobiło główne strony kronik i rozprzestrzeniło się błyskawicznie w Internecie, stało się coraz bardziej skandaliczne co roku. Podczas premiery filmu "Melancholy", humorystyczna uwaga na temat współczucia dla Hitlera doprowadziła do wszczęcia postępowania przeciwko dyrektorowi i długim, długim skandalu. Na szczęście to nie powstrzymało Kirsten Dunst od uzyskania nagrody za najlepszą rolę żeńską.

Ostatnią pracą Larsa von Triera był dialog o nazwie "Nymphomaniac", którego głównym zadaniem było udanie się do Charlotte Gainsbourg. Była to okazja do nowego skandalu, obfitość nie-symulowanych aktów seksualnych, użycie profesjonalnych aktorów pornograficznych i temat całego filmu.

Według samego reżysera jedynym prawdziwym sprzymierzeńcem był zawsze żona Larsa von Triera, który zawsze popierał wszelkie jego zobowiązania.

Teraz historia z "Nymphomaniac" zniknęła i możemy tylko poczekać na to, co to dziwne, ale jednocześnie pomysłowy reżyser gotuje …