Nikołaj Iwanowicz Lobachevsky: krótką biografię, osiągnięcia, odkrycia

Nikołaj Iwanowicz Lobachevsky – wybitny rosyjski matematyk, przez ponad cztery dekady – rektor Uniwersytetu w Kazaniu, działacza Edukacji, twórca geometrii nieeuklidesowej.

Jest to człowiek, który przez kilka lat wyprzedził swój czas i nie był rozumiany przez współczesnych.

Biografia Lobachevskogo Nikolaya Ivanovicha

Mikołaj urodził się 11 grudnia 1792 roku w rodzinie o niskich dochodach z drobnego urzędnika Ivana Maksimovic i Praskovya Aleksandrowna. Kolebką Nikołaja Iwanowicza Lobachevsky matematyka – Niżnym Nowogrodzie. W wieku 9 lat, po śmierci ojca, został przewieziony do matki w Kazaniu, a w 1802 roku został przyjęty do miejscowego liceum. Po jej ukończeniu w 1807 roku Mikołaj został uczniem nowopowstałego Uniwersytetu Cesarskiego w Kazaniu.

Zgodnie z kierunkiem M. F. Bartelsa

Specjalna miłość do geniuszu fizycznej i nauk matematycznych w przyszłości udało się zaszczepić Grigoriy Iwanowicz Kartashevsky – utalentowanego nauczyciela, głęboko znał i doceniłem jego pracę. Niestety, pod koniec 1806 roku z powodu nieporozumień z kierownictwem uczelni „za przejaw ducha buntu i niezgody”, został zwolniony ze służby uniwersyteckiej. Kursy z matematyki zaczął prowadzić Mihail Fedorowicz Bartels – nauczyciela i przyjaciela słynnego Karla Fridriha Gaussa. Przybył w 1808 roku w Kazaniu, objął patronatem zdolnej ale biedny student.

Nowy nauczyciel zatwierdzony Lobachevskian postęp, który studiował pod okiem takich klasycznych dzieł jak „Number Theory” Karl Gauss i „niebieskich mechanice” francuskiego naukowca Pierre Simon de Laplace. Za nieposłuszeństwo, upór i oznak bezbożności w ostatnim roku ponad Nikolay zbliża prawdopodobieństwo potrącenia. Że ochrona Bartels przyczyniły przydzielone zbliżającym się niebezpieczeństwie utalentowanego ucznia.

Kazan Uniwersytet Lobachevsky życie

W 1811 roku, po ukończeniu studiów, Lobachevskiy Nikołaj Iwanowicz, krótka biografia, która jest prawdziwą zainteresowanie młodego pokolenia, został zatwierdzony przez magistra matematyki i fizyki, a w lewo w szkole. Dwa badania naukowe – w algebrze i mechaniki, zaprezentowane w 1814 roku (poprzedni okres), doprowadziły do jego budowy w docenta (docenci). Następny Lobachevskii Nikołaj Iwanowicz, osiągnięcia, które zostaną odpowiednio ocenione potomków zaczął naukę, stopniowo zwiększając krąg kursów do nich (matematyka, astronomia, fizyka) i poważnie myśleć o odbudowie zasad matematycznych. Studenci kochane i cenione Lobachevsky wykłady rok później otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.

Nowe zamówienia Magnickiego

W celu stłumienia wolnej myśli i rewolucyjne nastroje w społeczeństwie rząd Aleksander I był oparty na ideologii religijnej i jej mistycznych nauk chrześcijańskich. Pierwsza inspekcja kardynał poddane uniwersytety. W marcu 1819 roku uczelnia z audytu Kazania przybył ML Magnickiego – przedstawiciel szkół rady zarządzającej, dbając tylko o własne kariery. Zgodnie z wynikami kontroli jego stan rzeczy na Uniwersytecie był bardzo rozczarowujące: brak stypendystów instytucji pociągnęło za sobą szkody dla społeczeństwa. Dlatego uczelnia musiała zniszczyć (publicznie zniszczyć) – z myślą o pouczającej przykład dla innych.

Jednak Aleksander I, zdecydowano, aby zaradzić tej sytuacji ręce tej samej kontroli i Magnickiego ze szczególnym zapałem zaczęli „bezpośrednie rozkazy” do ścian obiektu: 9 zawiesił prace profesorów, wprowadził ścisłą cenzurę i surowy tryb koszar wykładowe.

Lobachevsky szerokie działania

Biografia Lobachevskogo Nikolaya Ivanovicha opisuje trudny okres ustalony na Uniwersytecie w systemie kościół-policyjnej, która trwała przez 7 lat. Znosić trudne testy pomogły zmusić buntowniczego ducha i razem bezwzględną naukowca, nie pozostawia żadnych chwilę wolnego czasu.

Nikołaj Iwanowicz Lobachevsky zastępował Bartels, który opuścił mury Uniwersytetu, i nauczył się we wszystkich kursach matematyki, również za biurze fizycznym i czytać ten temat, uczy studentów astronomii i geodezji aż I. M. Simonow był w światową trasę koncertową. Dużo pracy włożono w nich uporządkowania biblioteki, zwłaszcza wypełnianie jej część fizycznego i matematycznego. Wzdłuż drogi, matematyk Nikołaj Iwanowicz Lobachevsky, jako przewodniczący komisji budowlanej, nadzorował wznoszenie gmachu głównym uczelni i przez pewien czas pełnił funkcję dziekana Wydziału Fizyki Technicznej i Matematyki.

Non-geometria euklidesowa Lobachevsky

Ogromna liczba spraw bieżących, ogólna nauka, praca administracyjna i badania nie stać się barierą dla kreatywności matematyki: z jego pióro przyszedł 2 podręczniki dla szkół średnich – „Algebra” (skazanych za korzystanie z systemu metrycznego) oraz „Geometry” (niepublikowany ). Na części Magnickiego Nikołaj Iwanowicz został ustalony ścisły nadzór, ze względu na manifestacji z nich śmiałości i naruszeniem ustalonych przepisami. Jednak w tych warunkach, działająca upokarzające godności ludzkiej, Lobachevskiy Nikołaj Iwanowicz ciężko pracował nad ścisłym budowy fundamentów geometrii. Wynikiem takiej żmudnej pracy naukowców było odkrycie nowej geometrii, idealny na drogach radykalnej rewizji pojęć epoki Euklidesa (III wpne. E.).

W zimie 1826 rosyjski matematyk została przeprowadzona raport na podstawie geometrycznej transmitowanego recenzję szereg wybitnych profesorów. Jednak spodziewana ocena (pozytywna lub nawet ujemny) został odebrany, a rękopis raportu cenne do naszych czasów nie została osiągnięta. Materiał ten naukowiec zawarte w jego pierwszej pracy „Na podstawie geometrii”, opublikowanym w 1829-1830 gg. w "Journal of Kazan." Oprócz prezentacji ważnych odkryć geometryczne, Nikołaj Iwanowicz Lobachevsky opisane wyrafinowaną definicję funkcji (wyraźnie odgraniczającej swoją ciągłość i różniczkowalności), błędnie przypisane do niemieckiego matematyka Dirichleta. Naukowcy poczyniono również dokładną analizę szeregów trygonometrycznych, szacuje się kilka lat później. Utalentowany matematyk jest autorem metody numerycznego rozwiązywania równań z czasem niesłusznie nazwany „metody Graeffe”.

Lobachevskiy Nikołaj Iwanowicz: Ciekawostki

Audytor Magnickiego, niepokoi jego działania kilku lat, oczekują pozazdroszczenia los: dla wielu naruszeń stwierdzonych specjalną komisję kontroli, został usunięty ze stanowiska i na zesłanie. Kolejną instytucją edukacyjną zarządca został powołany Mikhail Musina-Puszkin, który był w stanie docenić aktywną Nikołaj Łobaczewski i polecił go na stanowisko rektora Uniwersytetu w Kazaniu.

Przez 19 lat, od 1827 roku, Lobachevskiy Nikołaj Iwanowicz (fot pomnik w Kazaniu zob. Powyżej) ciężko pracował w tej pozycji, osiągając świt jego ulubionym dzieckiem. Ze względu Lobachevsky – wyraźną poprawę w zakresie działań naukowych i edukacyjnych w ogóle, budowa dużej liczby budynków biurowych (biuro fizycznej, biblioteka, laboratorium chemiczne, magnetyczne i astronomiczne obserwatorium, krajanie, warsztaty mechaniczne). Rektor jest również założycielem ścisłym czasopiśmie naukowym „naukowcy notatek Kazan University, Kazan” zastępując „Biuletynu” i po raz pierwszy opublikowana w 1834 roku. Równolegle z rektorem przez 8 lat prowadzonych przez biblioteki Nikolai, zaangażowanych w nauczanie, pisanie instrukcji dla nauczycieli matematyki.

Przez zasługi Lobachevsky sposób nie odnoszą się do jej szczere szczere zaniepokojenie uczelni i jej studentów. Tak więc, w 1830 roku udało mu się wyizolować badanego obszaru i przeprowadzić gruntowną dezynfekcję, aby zaoszczędzić na personelu epidemii cholery instytucja. Podczas strasznym pożarze w Kazaniu (1842) udało się uratować prawie wszystkie budynki edukacyjne, instrumenty astronomiczne i materiały biblioteki. Ponadto, Nikolai otwarty dla mas darmo odwiedzają bibliotek uniwersyteckich i muzeów i organizuje klasę popularnych tematów dla ludności.

Dzięki niewiarygodnych wysiłków Lobachevsky autorytatywny, pierwszej klasy, dobrze wyposażone Uniwersytet Kazan stał się jednym z najlepszych placówek oświatowych w Rosji.

Niezrozumienie i odrzucenie idei rosyjskiego matematyka

Przez cały ten czas, matematyka nie zatrzymuje w trwających badań mających na celu opracowanie nowej geometrii. Niestety, jego pomysły – głębokie i świeże, jak były sprzeczne z ogólnie przyjętym aksjomatem, że współcześni nie udało, a może nie chciał docenić dzieła Lobachevsky. Niezrozumienie i można powiedzieć, w pewnym stopniu mobbingu nie zatrzymał Nikołaj Iwanowicz: – „Zastosowanie geometrii wyimaginowanej niektórych całek” w 1835 roku opublikował „wyimaginowany geometrii”, a rok później Trzy lata później, świat widział najszerszym dzieło „nowych początków geometrii z pełnym teorii równolegle”, który zawierał zwięzłe, jasne izyasnenie kluczowych pomysłów.

Trudny okres w życiu matematyki

Nie uzyskać zrozumienie ich ojczystej ziemi, Lobachevsky postanowił skłonić ludzi podobnie myślących za granicą. W 1840 Lobachevskii Nikołaj Iwanowicz (patrz zdjęcie. W opinii) opublikował swoją pracę z jasno określone podstawowe idee języka niemieckiego. Jeden egzemplarz tej edycji przyznano Gaussa, który pracował za kulisami geometrii nieeuklidesowej, ale nie odważył się mówić publicznie ze swoimi myślami. Po zapoznaniu się z pracami rosyjskich kolegów, niemiecki powinni wybierać rosyjski odpowiednik Royal Society w Getyndze jako członka korespondenta. Laudatory o Lobachevsky, Gauss mówił jedynie w swoim dzienniku, w kręgu najbardziej zaufanych ludzi. Wybory Lobachevsky nadal utrzymywane; stało się to w 1842 roku, ale stanowisko rosyjskiego naukowca, to nie poprawi: musiał pracować na uniwersytecie w 4 lata.

Rząd Mikołaja I nie chciał ocenić wieloletniej pracy Lobachevskogo Nikolaya Ivanovicha aw 1846 usunięto go z pracy na uniwersytecie, oficjalnie nazwany przyczyna: ostry pogorszenie stanu zdrowia. Formalnie, były rektor zaproponowano stanowisko asystenta kuratora, ale bez ustalania wynagrodzenia. Na krótko przed zwolnieniem i deprywacji profesorskiego krześle Lobachevskiy Nikołaj Iwanowicz, krótka biografia i który jest obecnie badane w szkołach, zaleca Stead Kazan nauczyciel gimnazjum A. F. Popova, doskonale obronił pracę doktorską. Nikolai, że jest konieczne, aby nadać właściwą ścieżkę w życiu zdolność młodych naukowców, aby znaleźć i nieodpowiednie do przechowywania krzesło w takich okolicznościach. Ale, utraciwszy wszystkie na raz i to zupełnie zbędne dla samych pozycjach, Lobachevsky stracił możliwość nie tylko prowadzić uniwersytet, ale również w jakiś sposób uczestniczyć w działalności tej instytucji.

W życiu rodzinnym Lobachevskii Nikołaj Iwanowicz od 1832 roku była żoną Varvare Alekseevne Moiseevoy. W tym małżeństwa urodziło się 18 dzieci, ale tylko siedem przetrwały wszystko.

Ostatnie lata swojego życia

Wydalenie z obudowy przez całe życie, brak nowej geometrii, szorstki niewdzięczność z jego współczesnych, gwałtowne pogorszenie się sytuacji finansowej (z powodu upadłości majątku małżonków zostały sprzedane za długi) i cywilnego biada (straty w 1852 roku, najstarszy syn) zubożają wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne rosyjski matematyk: on wyraźnie mizerny i zaczął tracić wzrok. Ale Nikołaj Iwanowicz oślepiony Lobachevsky nie przestał uczestniczyć egzaminy, przychodzą do imprez świątecznych, uczestniczył w debatach akademickich i kontynuował pracę na rzecz nauki. Głównym dziełem rosyjskiego matematyka „Pangeometriya” został nagrany uczniowie dyktando oślepiony Lobachevskian rok przed śmiercią.

Lobachevskiy Nikołaj Iwanowicz, odkrycie w geometrii, które oceniano zaledwie dziesięć lat później, nie jest jedynym badaczem nowych matematyki. Węgierski naukowiec Janos Bolyai, niezależnie od rosyjskich kolegów, współpracownikami przedstawił Trybunałowi w 1832 roku, swoją wizję nieeuklidesowa geometrii. Jednak jego wysiłki nie zostały docenione przez współczesnych.

Życie jest wybitnym naukowcem, całkowicie poświęcony Nauki Rosyjskiej i Kazański Uniwersytet zakończonym 24 lutego 1856. Lobachevsky został pochowany, a nie ujęte w trakcie jego trwania, w Kazaniu, w Arsk cmentarza. Dopiero po kilku latach sytuacja w świecie naukowym uległa drastycznej zmianie. Ogromną rolę w rozpoznawaniu i akceptacji prac Nikołaj Łobaczewski grał studium Anri Puankare Eugenio Beltrami, Feliksa Kleyna. Rozumiejąc, że geometria euklidesowa pojawiła się pełnoprawnym alternatywą do znaczącego wpływu na świecie naukowym i stanowić zachętę dla innych odważnych pomysłów w naukach ścisłych.

Miejsce i data urodzenia Nikołaja Iwanowicza Lobachevsky znany wielu współczesnych, związanych z naukami ścisłymi. Na cześć Nikolaya Ivanovicha Lobachevskogo nazwano krater na Księżycu. Nazwa wielkiego rosyjskiego naukowca posiada bibliotekę badawczy z Uniwersytetu w Kazaniu, któremu poświęcił ogromny kawał swojego życia. Również Lobachevskian ulice w wielu miastach Rosji, w tym w Moskwie, Kazaniu, Lipieck.