Jak Zhilin traktowane Tatarów? „Więzień na Kaukazie”: bohaterowie charakterystyczne

Jest mało kto nie poszedł do szkoły, pracy LVA Nikolaevicha Tolstogo „Więzień na Kaukazie”. W tej narracji przed nami jest rodzajem dzielnego oficera rosyjskiego, jak Zhilin. duch wesoły nieprzerwany pierwszy i po serii testów, które przychodzą do jego partii, bohater tej historii nie pozostawia obojętnym nawet najbardziej malovpechatlitelnogo czytelnika.

Po charakteryzacji ZA, ogólnie rzecz biorąc, nie określają, jak to zwykle bywa na początku pracy, a jest nam dana w toku jego działań, nie pozwalając ani chwili wątpliwości co do samego niezaprzeczalnie osobę uporczywy i wesoły.

Kto Jilin?

Nasz bohater – rosyjski wojskowy, który jest na Kaukazie tak gorączkowy wydarzeniach z tamtych czasów. W jednym z jego biurze codziennie dostaje niepokojący list od matki, przeżywają swoje ostatnie dni. W nim, prosi syna, aby wrócić do domu, aby zobaczyć po raz ostatni. Zhilin opuścił placówkę z pierwszego wagonu pociągu. W przeciwnym razie pozostaw stacja obowiązkiem było niebezpieczne, ponieważ krąg miał wrogów – bezwzględny Tatarów, z całego serca, że nienawidzą żołnierzy rosyjskich. Gotowy do złamania każdego, kto będzie ich spotkać na drodze, górali były znaczne niebezpieczeństwo dla tych, którzy sami garnizon.

Szacunek dla głównego bohatera pojawia się u czytelnika od pierwszych stron, ponieważ autor podkreśla przyjazność Żylina zarówno w stosunku do funkcjonariuszy, jak również zwykłych żołnierzy. Od samego początku, bohater uderza jasność jego osobistych cech: ambitny, bardzo inteligentnym i pogodnym duchu. A wszystko to w połączeniu z jego odwagi i dużym doświadczeniem bojowym. Najwybitniejszym charakterystyczne Żylinie od chwili, gdy dołączył do pociągu wagon, spotkał się z innym oficerem – Kostylin – kompletne przeciwieństwo naszego bohatera.

niewola

Obliczanie Zhilin, wyczuwając coś było nie tak, walcząc z konwoju i wysłany do eksploracji, gdzie pokazuje około trzydziestu jeźdźców wroga. Niestety, nie ma czasu, czas, aby podjąć niezbędne środki w celu obrony konwoju, a on zostaje zaatakowany. Pozostają odcięte od reszty opowieści bohater jest świadomy powagi sytuacji, ale mimo to, nie ulegając do paniki, a nawet więcej, więc nie wahaj się wycofać, wysłał konia z boku wroga. Wystawiając miecz, Jilin jeździ na jednym z alpinistów – ten, który najbardziej przyciąga uwagę. Ale kula, która uderzyła konia, nie pozwala mu wyprzedzić swój cel. jego głowa uderzyła o ziemię pozbawia jasności umysłu bohatera, a to budzi się do życia tylko wtedy, gdy Tatarzy, wiązanej ręce zanurzone ciało na klaczy ich przywódca. To jest dokładnie to, co jest Zhilin w niewoli.

okup

Po przybyciu do jego wsi Tatary rzucać Zilina w starej stodole, gdzie rozwiąż ręce. Zamiast tego, do nogi przybite buta. Ku zaskoczeniu bohatera (i czytelnika) Górale natychmiast reagować na prośby, aby dać mu do niewoli wody klikając Dziewczynka z dzbankiem. Jednakże, wieczorem staje się jasne, dlaczego taka postawa. Po tym wszystkim, inne niż zabić rosyjskiego oficera, nawet większą wartość otrzyma okupu. I to jest bardzo dotknięty, jak Zhilin traktowane Tatarów. Zdając sobie sprawę, jak cenny jest dla nich bohaterem jest przedstawić swoje żądania. Mianowicie – dobre jedzenie, protekcjonalne traktowanie i wolność od podkładki. Jednak miało to miejsce to nie było wszystko.

Zhilin Kostylin

Jakie było zdziwienie naszego bohatera, gdy noc jego firma dołączyła Kostylin – oficer, który towarzyszył mu, wraz z konwoju. W przeciwieństwie do Żyliny nie przeznaczono specjalną odwagi. I podczas ataku próbował uciekać. Robię to i znalazł wroga. Szczególnie należy podkreślić, że w tym czasie był w rękach Kostylin załadowany karabin, który nie zadał sobie trudu, aby zastosować do innych celów.

Więzień pobytu Góry Zhilin w obozie wroga próbował jakoś złagodzić los własnych i towarzysza. Ponadto, zaczął rozwijać plan ucieczki. Nie mniej ważna część została ona patrzy. Studiowanie wroga zależała od wielu czynników. To była liczba ludzi na wsi, a lokalizacja warty, a ilość czasu w straży. Ważnym punktem było to, że niektóre zwyczaje Zhilin Tatarzy przestrzegać. Kiedy obchodzone podczas modlitwy, itd. Wszystko, co było ważne dla przyszłości imprezy, która poczęła oficera rosyjskiego.

Jak Zhilin Tatarów traktowane pierwszy i jak – a potem? Wszystkie zmiany w przebiegu historii. Po niespokojnej bohater nie mógł przeciwieństwie Kostylin siedzieć i wpatrywać się w jednym miejscu. Jeśli nie jest on zaangażowany w przygotowania do ucieczki, a potem spojrzał na coś innego do zrobienia. Nie trwało długo, gdyż Tatarzy zaczęła przynosić mu różne rzeczy do naprawy, którą łatwo doprowadziła do dobrego wyglądu. Jako bohater praktykuje jako znachora, nie zostawiaj go bez szacunku przez górali.

Więzień Gór Zhilin w pierwszych dniach niewoli znajdzie przyjaciela – tatarski dziewczyna Dina dla którego rzeźbi lalkę gliny. I zaczyna ciągnąć mu mleko, ciastka ser i inne rzeczy, które nie miały do niewoli oficerów.

Ważnym punktem, który, jak Zhilin traktowane Tatarzy, była postawa ich lidera – Abdula Murata. Stał się cenionym rosyjski oficer niemal od pierwszych dni. W jaki sposób jednostka dowódcy highland mogą próbować zastraszyć głównego bohatera, spojrzał mu prosto w oczy, tym samym wyrażając obojętność wobec jego zagrożeń. Jeżeli po nieudanych kampaniach większość Tatarów oferowane do zabijania jeńców rosyjskich, a następnie Abdul Murat był jedynym, który nie pozwoli to zrobić. Czy to było tak chciwy na pieniądze, to nie jest jeszcze dotknięte wrażenie wykonanej na nim Zhilin.

Jak dla Kostylin, potem tylko westchnął, patrząc w sufit i czeka na cud. Mianowicie – uwolnienie.

pierwsza ucieczka

Pierwsza ucieczka nie powiodła się dla głównych bohaterów, jak wyczerpany Kostylin był prawdziwy statecznik do Żyliny, a nie rozdawać je opuścić. Na początku, że kiedy trzeba było chować się za skały na przejeżdżającego Tatara, zaczął płakać z bólu, który w naturalny sposób wpływa na szybkie wychwytywanie zbiegów. Nie jest konieczne, przez długi czas, aby pomyśleć o tym, jak traktuje Zhilin Tatarów po takich wybryków. Teraz w miarę upływu czasu nie przez kilka dni, ale w godzinach. To pilne działania.

druga ucieczka

Tym razem główny bohater nie jest już wziąć Kostylin. Po pierwsze, dlatego, że ingeruje w wydaniu, nie próbując jakoś pomóc Žilina. Po drugie, Kostylin nie był już w stanie nawet chodzić.

I to w znacznym stopniu wpłynęły na sukces drugi ucieczki naszego bohatera. Niewiele czasu minęło jak Zhilin już w kierunku jednostek kozackich, oszczędzając w ten sposób się z niewoli i masakra czyli około oczekuje więźniem Tatarów.