RGD-5 – granat w służbie Armii Radzieckiej. Specyfikacje granaty RGD-5

Rosja w historii jej istnienia, nie tylko zmieniając status polityczny, będący częścią imperium, królestwa, unii, i tak dalej. D. Jeśli będziemy podążać ścieżką rozwoju kraju od czasów starożytnych do współczesności, może się okazać, że naukowcy i rzemieślników żyjących w różnych czasach, pochwalił kraj nie tylko w sztukach i naukach wszelkiego rodzaju, ale także w sprawach wojskowych. Ogromna liczba odkryć dokonanych przez inżynierów i programistów nie mogą wygrać jedną bitwę. Jeśli lekko przesadzam, możemy powiedzieć, że proch został wynaleziony w Chinach, ale w Rosji nauczył się go stosuje. Uzbrojony całego świata składają Kałasznikowa strzelby szturmowe, pistolety Makarov, czołgi T-34, Dragunov snajper karabin, granaty działania zdalnych (w skrócie RGD-5), i tak dalej .. Wszystkie te i wiele innych osiągnięć spraw wojskowych zostały opracowane i wprowadzone do użytku na terytorium Rosji. Dopiero po pomyślnym testowanie innych krajach były również w stanie zakupić konkretną broń palną.

W tym artykule opisano granat RGD-5 Dane techniczne, urządzenia, aplikacji, rozwój, itp …

Postęp nie stoi

Po zwycięstwie w II wojnie światowej przed kompleksem broni radzieckich była kwestia zmiany broni. W celu przejścia do przodu, konieczne było dokonanie przeglądu priorytetów rozwoju przemysłu i zmienić jednostki bojowe używane przez dłuższy czas. Tak więc, zamiast granatem RG-42 to było konieczne, aby stworzyć bardziej zaawansowaną analogowe, które nakładają pewne wady dostępnych opcji. Tak więc w 1950 roku, zaczął się rozwijać bardziej zaawansowanych i wydajnych jednostek. W 1954 roku przyjął siły zbrojne ZSRR przyszedł granat RGD-5, strukturę i cechy charakterystyczne są kilka razy wyższe niż istniejące analogów.

Ta jednostka bojowa z jego wygląd był niejasno podobny do niektórych modeli europejskich: francuskiego, które pojawiły się w produkcji w 1915 roku, polski Z-23 i M-39 niemiecki. RGD-5 – granat, w przeważającej części przeznaczone do prowadzenia ofensywnej walki. Jednakże, może być również wykorzystana do ataku i ogłuszyć siły roboczej i działania obronne wroga (w okopach, w lesie, w osiedlach, etc.).

Składniki: obudowa

Urządzenie RGD 5 jest połączeniem się z trzech podstawowych części:

• obudowa;
• ładować;
• bezpiecznik.

Rozważmy każdy z nich oddzielnie.

Granat RGD 5 posiada obudowę, które za pomocą umieszczonych wewnątrz ładunku jest podzielona na maksymalnej możliwej liczby fragmentów w jej zerwania. Jednostka zwalczania powłoka składa się z:

• górną część;
• dolna połowa.

W górnej części obudowy znajduje się połączenie trzech elementów: pokrywą, wkładki i jej rurę. Jest on przeznaczony do łączenia się ze sobą bezpośrednio, a bezpiecznik granat. Ponadto, ze względu na ładunek prowadzi przewód uszczelniający o wytrzymałości na rozciąganie. Z mankietu jest podłączony do okapu. Dla bardziej dokładnym granatu pamięci wyposażoną w plastikowym korkiem, co zapobiega dostaniu się zanieczyszczeń do wnętrza. Jeśli chodzi o walkę, to wtyczka otrzymuje bezpiecznikiem.

W dolnej części obudowy znajduje się na tacy i jej wkładu.

Osłona zewnętrzna RGD-5 ma również oznakowanie, które nakłada się specjalną farbą czerni. Napis zawiera następujące informacje:

• krótka nazwa jednostki;
• numer partii;
• szyfrowane sprzęt lat;
• oznaczenie charakter wybuchowe granaty wewnątrz;
• roślin, a raczej jego pokoju, gdzie broń została wyprodukowana.

drugi składnik

RGD-5 – granat mechanizm ładunku wybuchowego, który składa się w całości z materiału wybuchowego o nazwie TNT. Substancja ta jest przeznaczona do dzielenia obudowy urządzenia bojowych na mniejsze części (fragmentów). ładowanie samodzielnego pęknięcie ma masę 110 g, 315 g i waży RGD-5. Specyfikacje granaty są takie, że gdy obsada doprowadzić do zwalczania jednostek rozrzuconych stan gruzu w rozmiarze od 28 do 32 metrów kwadratowych. Promień szkodliwych cząstek osiąga dwudziestu metrów.

trzeci komponent

Rozważmy teraz bezpiecznik urządzenia. Początkowo, do zakończenia granat RGD-5 stosuje się układ napędowy podobny do tego, który występuje w jednostki bojowej RG-42 i F-1. Bezpiecznik proszkowej opóźniający, którego czas spalania 3.2-4.2 sekund.

Przypadek tej części granatów wykonanych z metalu. Wewnątrz posiada mechanizm spustowy. Składa się on z dźwignią bezpieczeństwa, sprawdza z pierścieniem, detonator i napastnik z sprężyny powrotnej. ostatni kierunek ruchu jest sterowany przez specjalny podkładka jest również zamocowana w obudowie. Detonator jest wyposażony starterów (i zapalenia detonacji) i umieszczonych proszku odpornego nimi. Na korpusie sam zatopione śruby do gwintowanej tulei. Z pomocą bezpiecznika połączonego z granatem.

Zasada działania

Zobaczmy jak bezpiecznik. Jak wspomniano powyżej, trzpień wyzwalający jest połączony do sprężyny powrotnej. Utkwił dźwignię bezpieczeństwa z widelcem. Który z kolei jest w stanie stabilnym dzięki zawleczką. Przeciwnie, jest ona ustalana. Zawleczka jest trzpień zabezpieczający, który przechodzi przez otwory umieszczone w ścianach skorupy zapalnika i występami dźwigni. Ten ostatni jest połączony z dolną podstawą udaru. Znajduje się w górnej części podkładki nad nim. To jego jeden koniec opiera się o sprężynę działania. Druga część jest w sąsiedztwie górnej części korpusu spryskiwacza.
Po pewnym czasie, skład bezpiecznika nieco zmienione. Jego zamedlitelny element został nieznacznie zmodyfikowany: ustabilizował. Ponieważ granat bezpiecznik nazwano UZRGM-2. To także zaczął być stosowany do produkcji bojowych F-1.

zaangażowanie cel

Aby wdrożyć rolki RGD-5 musi najpierw wyjąć zawleczkę. Gdy dźwignia jest wciśnięty mocno do ciała sprzętu wojskowego i jest utrzymywany aż do punktu, w obsadzie. Ponadto, jest działanie sprężyny. Odwraca dźwignię bezpieczeństwa, uwalniając młotek. Który, z kolei, pod działaniem sprężyny oddziałuje z bezpiecznikiem zapłonu. Iskra płomienia przebiega do opóźniacza, a następnie po całkowitym spalaniu, ładunek spłonki. Prowadzi to do eksplozji granatów.

Ostateczną wagę RGD-5 granatów 315 Ten ciężar pozwalają żołnierzy miseczki urządzenia w pewnej odległości od 50 do 60 metrów.

Do rzucania granatami trzeba przejść przez kilka etapów:

• Należy najpierw wziąć powłokę w dłoni tak, że dźwignia bezpieczeństwa jest bezpośrednio przylegające do ciała;
• Następnie należy poluzować „wąsy” kontrole;
• wyciągnąć go z bezpiecznikiem i rzucać naprzód RGD-5 w zamierzonym celu.

Transport i magazynowanie

W jednostkach wojskowych granaty tego typu dostarczane są w drewniane skrzynie. W ten sposób osobne metalowe pudełka, z których każdy składa się z obudowy lub uchwyt lub bezpieczniki. Pojemniki te można otworzyć tylko za pomocą specjalnego noża, która jest również zasilana.

Na okładce i ścian drewnianych skrzynek powinny być oznakowane specjalnym związku, na podstawie których można zobaczyć następujące informacje:

• ile granaty znajdujące się wewnątrz pojemnika;
• jaka jest ich waga całkowita;
• wymienić granaty, bezpieczników i uchwyty;
• maszynowni, w którym urządzenie jest wykonane;
• rok produkcji jednostek;
• numer partii;
• Znak niebezpieczeństwo.

Zabrania się rozpakować te pudełka z granatów, użytkowania, które nie jest obecnie planowane. Powinny być przechowywane w pudełkach stworzony przez producenta.

Gdzie się ubrać?

W warunkach zbliżonych do walki, każdy żołnierz ma w swoim amunicji RGD-5 granatów. Kiedy sama jednostka ta jest przechowywana w specjalnym worku. Bezpieczniki, z których każdy jest owinięty w papier lub tkanina zawijania, są takie same, ale oddzielnie od granatów. Wcześniej żołnierze musieli nosić torbę z dwoma kieszeniami na bezpieczniki i wydział na dwie jednostki bojowe. Obecnie wojsko wolą nosić granaty i komponentów w kieszeni kurtki.

Gąsienicowym lub kołowy transportu bojowych (pojazdy bojowe piechoty, artyleria samobieżna, czołgi, transportery opancerzone) granaty i bezpieczniki są tworzone niezależnie od siebie w różnych worków.

opcja szkolenie

Na dobry posiadaniu RGD-5 i jego prawo do rzucania na cel pierwotnie ludzie są przeszkoleni. W szkołach, w instytucjach wtórnych i wtórnych celów specjalnych, z uczelni, wydziału wojskowego, wojskowych szkół i oczywiście armii młodzi ludzie są przeszkoleni w użyciu non-combat opcji granat, który jest nazywany „Szkolenie i symulacja granat URG-N”.

Jak RGD-5, to prototyp ma dokładnie taki sam wygląd, kształt, masowy. Granat URG H nie różni się od przykładu wykonania walce też Obsługa zasad. Proces szkolenia analogowego kontakcie z powierzchnią podczas rzucania z dźwiękiem i efektów .. dymu, ulega awarii itp metodystą URG H analog wielokrotnie. Ten granat, jak również walki „brat”, składa się z korpusu i bezpiecznikiem. Ten ostatni jest symulacja niniejszego przykładu wykonania. Osłonki URG RGD-H i 5 są prawie identyczne. Jedyną różnicą jest obecność w granatem szkolenia na dole mały otwór, zaprojektowany w celu zwiększenia efektu dźwiękowego. Obudowa URG-N jest w kolorze czarnym i ma specjalne oznakowanie.

Europejski modyfikacja

The Soviet army granat RGD-5, zdjęcie, które można zobaczyć w tym artykule, została oddana do użytku w 1954 roku. Następnie po upadku wielkiego mocarstwa, w wielu krajach WNP przechowywane w siodle Jednostka ta walka. Ponadto, granaty RGD-5 używane w wielu innych krajach: Chinach, Indiach, Korei, itd.
To niezwykłe, ale produkcja tego typu broni zaangażowanych w Bułgarii i Polsce. Dwadzieścia lat po wydaniu pierwszego granatu był naukowcy z tych krajów proponuje wymienić bezpiecznik na granat. W rezultacie, RGD 5 otrzymaniu nowej bezpiecznik nazywa wet-78, dużą masę – 450 gramów, i nowy nazwa – RGS-78.