Artysta, ilustrator, historyk i opowiadacz Tasha Tudor: biografia, kreatywność i ciekawostki

Dzisiaj, nawet w najbardziej zamożnych krajach, często można znaleźć ogłoszenia o gromadzeniu funduszy na potrzeby jednej matki. Niestety, tylko niektórzy z tych, którzy pytają, naprawdę dostali się w tak trudną sytuację, jak opisują. Większość autorek takich reklam jest albo oszustwami, albo po prostu starają się wykorzystywać czyjeś poczucie współczucia dla ułatwienia własnego życia. Amerykański Tasha Tudor może wyrządzić sobie krzywdę, a jednocześnie służyć za przykład dla takich ludzi. Nie tylko mogła podnieść i umieścić cztery dzieci na nogach, ale stała się znana na całym świecie jako pisarz, artysta i tylko niezwykła kobieta. Tymczasem większość swojego życia mieszkała w gospodarstwie, gdzie nie było energii elektrycznej i bieżącej wody.

Wczesne lata Tashi Tudor

Urodził się w późniejszym sierpniu 1915 roku w Ameryce w Bostonie. Jej rodzice byli twórczymi ludźmi. Ojciec – William Burgess – projektował jachty, a jego matka – Rosamond Tudor – zajmowała się pisaniem portrety.

Tasha Tudor była najmłodsza w rodzinie (miała 2 braci – Edward i Fredrik).

Dwaj twórcy, którzy byli rodzicami Tashi, nie mogli się dogadać nawet po 20 latach małżeństwa. Dlatego, gdy dziecko miało 9 lat, rozwiodły się.

Ze względu na re-małżeństwo ojca, dzieci pozostały do życia ze swoją matką. Jednak ze względu na to, że Rosamond skupiła się na artystce kariery, przez pewien czas posłała ich do wychowania w wiosce przyjaciół – Gwen i Michael Mikkelson.

Życie z ciotką Gwen

W następnych latach Tasha Tudor, ze swoim starszym bratem Fredrikem (Edwardem zmarł w wieku 5 lat) mieszkał z ciotką Gwen.

Jako zwolennicy starych tradycji edukacji, Gwen i Michael nie dali swojej córce Rose i wychowali dzieci do szkoły, ale zatrudniali dla nich prywatnego nauczyciela. Zajmował się oddziałami przed obiadem, a po każdym dziecku miał swobodę dysponowania czasem według własnego uznania.

Talent rysunku pojawił się bardzo wcześnie w Tashie. Jednak w wolnym czasie zrobiła nie tylko znakomite szkice, ale także opowiadały im historie.

Dzięki Gwen, dziewczyna również została zabrana z igłą. Doskonale szyła i szykowała urocze małe rzeczy, nie tylko dla siebie, ale i dla bliskich jej.

Żyjąc w gospodarstwie, Tasha Tudor nauczyła się robić wszystko w domu i kochała ten sposób życia całym swoim duszą. Według niej, lata spędzone z ciotką Gwen były najlepsze w jej życiu.

Studia i pierwsze prace

Pomimo żarliwości swojej kariery matka przyszłego pisarza próbowała wziąć udział w życiu swoich dzieci. Kiedy Tasha dorastała trochę, Rosamond Tudor wysłał ją do szkoły średniej, a następnie zapłacił za wykształcenie córki w Boston School of Fine Arts.

Widząc, że Tasha – znakomity artysta i zdolny do osiągnięcia w tej dziedzinie dużo, Rosamond starał się pomóc dziewczynie w przygotowaniu niezbędnych znajomych. Ponadto, matka często używała swojej córki jako asystenta i modelu.

Tasha mogła znaleźć dobre miejsce w tym bohemskim świecie, ale dziewczyna była droższa była skromnym życiem na farmie z ciotką Gwen. Brakuje tego wszystkiego, panna Tudor w wieku 19 lat opublikowała almanak swoich rysunków Hitman's Almanac, w którym przedstawiono szkice z życia wiejskiego. W następnym roku opublikowała kolejny almanac swoich prac – New England Wild Flowers. Tym razem poświęcono flocie Connecticut.

Małżeństwo i kariera ilustratora

Kiedy Tasha miała 21 lata, spotkała się z Thomasem McCraeadym, a po 2 latach ślubu kochankowie wyszli za mąż. Thomas był synem rolników, a nie z kręgu znajomych dziewcząt. Jednak to właśnie przyciągnęło Tashę.

Po ślubie młodzi ludzie przeprowadzili się do gospodarstwa Rosamond Tudor. Niestety, w przeciwieństwie do żony, Thomas nie był tak żarliwym kochankiem wiejskiego życia. Ponadto, poślubiając córkę dobrze znanych i bogatych Bostonian, miał nadzieję, że to pomoże mu zdobyć przyczółek w tym mieście. Zamiast tego McCready musiał iść z żoną do starej farmy i podnieść drób i krowy tutaj. Mając nadzieję, że jego żona będzie znudzona monotonnym życiem natury, Thomas zaczął aktywnie obciążać ją "radością" życia rolniczego. Ku jego zdziwieniu, mieszkaniec miasta, białoruski artysta, wierzył w to, nie tylko szybko przystosowany do wszystkich trudów takiego życia, ale także wiele przyjemności z tego. Ponadto, równolegle z pracą w domu i opieką nad zwierzętami, Tasha miał czas na komponowanie opowieści.

Na krótko przed ślubem, przyszła pani McCrady opublikowała książkę dla swoich pierwszych dzieci z ilustracjami – Pumpkin Moonshine. Głównym bohaterem pracy była mała Sylvia Ann, marzyła o uprawie największej dyni. Ta historia była tak popularna wśród dzieci, że wkrótce pisarz napisał i zilustrował kolejne 4 książki serii cykli Calico.

Wkrótce para miała 2 dzieci: córkę Bethany i syna Setha.

Podnosząc dzieci, Tasha wymyślała dla nich różne rozrywki i opowieści, przyzwyczajeni do pracy i pomagania w rozwijaniu wyobraźni. Pomimo tego, że dorastali w gospodarstwie pozbawionym wszelkich korzyści cywilizacji, nie powstrzymywali ich od przystosowania się do życia miejskiego, kiedy dorastali i opuścili dom.

Od 1942 roku Herbert Dubler podpisał kontrakt z Tashą i zajmuje się tworzeniem kart okolicznościowych i zaproszeń.

W 1944 r. Pani McCready, która podpisała wszystkie swoje prace pod pseudonimem "Tasha Tudor", została zaproszona do bycia ilustratorem nowej edycji "Opowieści o gębie matki". Rysunki w tej książce uwielbiły Tashę na całym świecie. Co więcej, jej prace zaczęły wykazywać znane galerie w Stanach Zjednoczonych.

"Opowieści o gąszczu matki" przyniosły rodzinie McCraeadów dobre dochody. Od tego czasu para miała syna Tomasza, kupili farmę z pięknym, starym domem, który miał prawie 200 lat. Pomimo zniszczonego stanu, Tasha i jej mąż przybyli na mieszkanie, porządkując wszystko na swój własny smak, a cztery lata po tym, jak Tasha urodziła najmłodszą córkę Efnera.

Pomimo faktu, że na początku lat 50-tych artystka potrzebowała w Stanach Zjednoczonych, jej rodzina ciężko zarabiała na życie. Aby mieć stały dochód, autor otworzył własny sklep w 1949 r. Ginger i Pickles Store. Tutaj każdy mógł dostać pyszne domowe ciasta i pikle, a także książki i pocztówki malowane przez gospodynię.

W kolejnych latach Tasha zilustrowała 2-3 książki rocznie. Jej niesamowite rysunki ozdobiono opowieściami Andersena: "Tajemniczy ogród", "Małej księżniczki", "Małymi kobietami" i wiele innych. Ponadto w tych latach pisarz opanował różne rzemiosła, w tym tkactwo kosze, kaligrafię, naukę splotowania na maszynie, robienie lalek i domów dla lalek.

Jednak rosnąca popularność Tasha nie podobała się jej mężowi, gdy wreszcie zrozumiał, że jego marzenia o przeprowadzce do miasta są beznadziejne. Rosnące napięcie pomiędzy małżonkami ostatecznie zakończyło się rozwodem w 1961 roku. Wszystkie dzieci przebywały razem z matką, Tashe także poszedł do gospodarstwa, a poza tym, przez sąd, miała wszystkie swoje dzieci nosić imię Tudor.

Życie po rozwodu i nowe małżeństwo

Pisarz, który zostawił bez męża i czterech dzieci w ramionach, ciężko spędził czas. Pomimo, że niemal wszystkie jedzenie było uprawiane w gospodarstwie, to nadal nie wystarczy, ponieważ dzieci dorastały i potrzebowały pieniędzy na naukę. Dlatego Tasha próbowała wiele rozkazów i wyciągnąć pocztówki i ilustracje przez cały wolny czas, a nawet w nocy. Dzieci Tashi Tudor, widząc niespokojną matkę, pomagały jej nie tylko w gospodarstwie, ale także robiły różne zabawki do sklepu.

Mając nadzieję, że poprawi sytuację finansową, Tasha ponownie ożenił się z Alanem Woodsem. Niestety, nowy mąż nie mógł stać się godnym towarzyszem życia artysty, aw 1966 r. Rozstali się. Panna Tudor nie próbowała więcej zorganizować swojego życia osobistego.

Styl życia "a la Tash"

Ciężka praca tej kobiety nie pozostała bez wynagrodzenia: potrafiła wychowywać i pomagać swoim dzieciom stawać na nogi. Kiedy jednak najmłodsza córka opuściła dom, Tasha uznała, że gospodarstwo jest dla niej zbyt wielkie. Z pomocą swojego starszego syna, Seth, sprzedała go i kupiła mały dom wiejski w Vermont, niedaleko jego syna. Seth pomógł matce oczyścić zniszczony dom i złamał ogród.

Jego nowy dom Tasha postanowił wyposażyć w wiktoriański styl, który się ubóstwiała. Pomimo znacznego wieku, panna Tudor odmówiła trzymania energii elektrycznej i bieżącej wody w domu. Sama pracowała w ogrodzie, w ogrodzie, nosiła wodę, obróciła szmatkę i zeskoczyła z niej własne ubrania.

Codziennie zorganizowano tradycyjną popołudniową herbatę z wypiekami, które zapraszały krewnych i przyjaciół Tashy Tudor. Opowiadania wszystkim, którzy chcieli, aby powiedziała pod koniec tej ceremonii, biorąc pod uwagę rozmowę o książkach jako najlepszą rozrywkę, podobnie jak jej ukochaną pisarkę Jane Austen.

Co dziwne, ta kobieta była postrzegana przez ludzi, a nie jako ekscentryczna, ale jako opiekun amerykańskich tradycji zapomnianych w dobie uprzemysłowienia. Z całego świata fani zaczęli przychodzić do niej, aby spojrzeć na jej styl życia, która jest wyspą zapomnianej przeszłości.

Ostatnie lata

Pomimo codziennej pracy fizycznej, Tasha przeżyła 92 lata. Była wspomagana w domu przez rodzinę najstarszego syna Setha, do którego zostawiła większość swej własności. Zadziwiające jest to, że z resztą dzieci relacje Tashi nie są tak bliskie, najprawdopodobniej wynika to z faktu, że wszyscy żyli z dala od matki.

W latach 80-90. Już starsza panna Tudor zorganizowała wystawę lalek i sukienek zebranych i stworzonych, a także stare przybory kuchenne. Ponadto podróżowała po Stanach Zjednoczonych wiele wykładów z historii kultury i rzemiosła. Podczas gdy kobieta miała wystarczającą siłę, rysowała zdjęcia i napisała do nich historie.

Po śmierci w 2008 r. Krewni zorganizowali Muzeum Pamiątkowe, które każdy może odwiedzić dzisiaj.

Warto zauważyć, że karty wydane przez Tashę wciąż są produkowane w Stanach Zjednoczonych i są bardzo popularne. Jeśli chodzi o książki, z powodu wielu lat sporów dzieci, pisarze o woli nie mogą publikować ich jeszcze, chociaż wielu wydawców bardzo by to spodobało.

Tłumaczenia książek na język rosyjski

Czytelnik krajowy jest niewiele zaznajomiony z pracą pisarza o imieniu Tasha Tudor. Książki w języku rosyjskim nie są jeszcze dostępne ze względu na ich nieobecność. Faktem jest, że w czasach radzieckich książki Tashy nie odpowiadały oficjalnej ideologii, dlatego nie zostały przetłumaczone ani opublikowane, a dzisiaj, z powodu problemów z dziedzicami, jest to problematyczne. W ten sposób wielu ludzi pozbawia się możliwości zapoznania się z kulturą amerykańską, przedstawioną w pracach pisarza o imieniu Tasha Tudor.

Niemożliwe jest przeczytanie wszystkich książek w języku rosyjskim. Jak wspomniano powyżej, żaden z nich nie został przeniesiony do niego. Dlatego też nie wierzcie reklamom w niektórych witrynach w Internecie, które za umiarkowaną opłatą obiecują pobrać pełną kolekcję dzieł tego wspaniałego pisarza.

Tasha Tudor: książka kucharska

Panna Tudor stworzyła nie tylko książki dla dzieci. Pisała artykuły o rzemiośle i historii Stanów Zjednoczonych. Miała też niesamowite zbiory receptur na wszystkie okazje. Później wnuk Tashi – Winslow – zebrał wszystkie informacje i opublikował książkę kucharską swojej babci. Imię i nazwisko: Książka kucharska Tasha Tudor: Przepisy o potrawach i ciepłe wspomnienia z domku Corgi.

To wydanie zawiera około 360 przepisów kulinarnych ze zdjęciami i ilustracjami. Niektóre z nich zostały napisane przez pisarza, inne zostały odziedziczone po jej ciotce Gwen lub pochodziły z innych źródeł. Przy okazji, warto wspomnieć, że w swojej młodości Tasha wygrała kilka konkursów kulinarnych, więc było oczywiście gotować ze smakiem.

Ciekawe fakty

• Prawdziwe nazwisko nadane pisarzowi od urodzenia to Starling Burgess. Jednak ojciec Tashy był fanem powieści "Wojna i pokój" Leo Tolstoy, dlatego pomimo zapisu w metryce, przy chrzcie dziewczyna została nazwana na cześć Natali Rostowej – Natasha. Stopniowo rodzina zaczęła nazywać to skrócone imię – Tasha, które zostało przytwierdzone do życia przez całe życie.
• Imię matki Tasha wzięło się dlatego, że z wczesnego dzieciństwa była reprezentowana wszędzie jako córka Rosamung Tudor. Dlatego dziewczynka była uważana za Burgessa, ale Tudora.
• Podczas swojego życia Tasha zebrała kolekcję sukni w stylu wiktoriańskim, która liczyła ponad 500 sztuk.
• Artysta bardzo lubił psy, uważając ich za prawdziwych przyjaciół i niezawodnych asystentów.
• Córki Bethany i Efner również stały się ilustratorami.
• Przez całe życie panna Tudor zilustrowała ponad sto książek (nie licząc napisanych przez nią).

Los Tashi Tudor jest żywym przykładem, w jaki sposób osoba, która znalazła ulubiony interes, może osiągnąć wszystko, o czym można tylko marzyć, pomimo trudności i nieporozumień bliskich ludzi. Chcę wierzyć, że dzieci i wnuki pisarki w końcu się ze sobą zgadzają, a jej prace będą tłumaczone na język rosyjski, a wraz z jej dotykającymi ilustracjami, wiele więcej dzieci będzie zadowolonych.