Oficjalny dokument – co to jest? Pojęcie i rodzaje

Dokumenty istnieją od dawna. Doszli razem z języka pisanego. Kluczowe cechy dokumenty są mocowania i późniejsze przekazywanie informacji, rejestrując dane i zapisać je. Realizując te cele, różne, w tym dokumentów urzędowych. Obszary życia publicznego, w których są one wykorzystywane, szeroki.

klasyfikacja

Jak już wcześniej wspomniano, w różnych sferach życia stosując różne, w tym dokumentów urzędowych. еще существуют носители информации? Jakie inne nośniki pamięci? Papier może być osobiste. Dokumenty te są tworzone poza oficjalnym działalności lub wykonywania zadań publicznych. Należą do nich listy, pamiętniki, wspomnienia.

oficjalny dokument

– страна с особым государственным устройством. Rosja – kraj o specjalnej konstytucji. Jego terytorium przepisy działają agencje gałąź, państwowe. . Jako podstawie ostatnich działań są obowiązującymi przepisami. Akty te określają warunki funkcjonowania instytucji, granice ich kompetencji, obowiązków, uprawnień, odpowiedzialności urzędników. Ich stworzenie – pracochłonne i czasochłonne prace. являются законы, стандарты, правила, приказы, распоряжения и проч. Oficjalne dokumenty są prawa, normy, przepisy, nakazy i tak dalej. Większość z nich ma orientację kierowniczą.

rodzaje papierów wartościowych

W zależności od sposobu mocowania publikacji informacji:

1. Dokument tekstowy. Jest to taki akt, w którym znajdują się informacje o charakterze mowy. To oddaje żadnego nagrania dźwiękowego lub dowolny system pisania widoki.
2. Elektroniczny dokument urzędowy. акт, созданный и читаемый с использованием компьютера. Akt ten stworzył i odczytać za pomocą komputera.
3. Maszynopisu dokument urzędowy. акт, создание которого осуществляется с использованием технических средств. Akt ten, którego utworzenie jest wykonywane przy użyciu sprzętu.
4. Odręcznie dokument urzędowy. бумага, в которой знаки наносятся от руки. Dokument ten, w którym znaki są stosowane przez strony.

Kategorie te są stosowane w aktach przedsiębiorstw, rządów. obsługa biura, przetwarzanie i przechowywanie dokumentów.

papier zarządzanie

W zależności od stosunku aparatu administracyjnego przedsiębiorstwa lub organu odróżnić dokumenty:

1. Skrzynka odbiorcza.
2. Wewnętrzny.
3. Wychodzących.

Akty różnią się także pod względem poziomu ograniczeń dostępu. Na podstawie pojedynczych dokumentów:

1. Tajne. Są one oznaczone specjalnym stemplem. Aby pracować z takimi dokumentami trzeba specjalnego zezwolenia.
2. Prosta.
3. Dziennik wykorzystanie. Akty te również opatrzone pieczęcią. Są one używane przez pracowników instytucji lub firmy.

Stopień autentyczności

Na podstawie tych dokumentów są podzielone na:

1. Skrypty.
2. Duplikaty.
3. Egzemplarzy.

Oryginalny akt – pierwszy lub jedyny egzemplarz prawnie wiążące. Oryginał odręcznego podpisu musi być poświadczone przez urzędowego pieczęć aprobaty i posiada uszczelkę kodu rejestracyjnego. W oryginale jest obowiązkowe informacje, które potwierdziły swoją ważność. Na przykład, może to być informacja o miejscu, czas tworzenia. Duplikat – drugą kopię oryginału. Dokument ten ma również moc prawną. Wydał w przypadku utraty oryginału. Cc jest aktem, w którym informacja jest całkowicie oryginalny powielana jego możliwości zewnętrznych. W tym przypadku, nie ma mocy prawnej. Kopia może mieć szczególne dane, potwierdzające jego zgodność z oryginałem. W tym przypadku, staje się ważna.

Sposób przechowywania i transmisji

Na każdym oficjalnym dokumencie ustalony termin archiwum. Działania mogą być stałe, tymczasowe (do 10 lat) lub długi (ponad 10 lat) składowanie. Okres określony przez Federal Archives i utrwalono w sprawie wykazu dokumentów. W zależności od sposobu transmisji jest wyróżnić

1. Listów.
2. wiadomości telefoniczne.
3. Telegramy.
4. Faksogrammy.
5. Teleksów.
6. Wiadomości e-mail.

zawartość

Każdy biały papier jest wykorzystywane do konkretnych celów. akty administracyjne, w zależności od zawartości może być:

1. Organizacyjnych i administracyjnych. Należą do nich w szczególności statutów, przepisów, zarządzeń, decyzji, instrukcji, przepisów, personelu i tak dalej.
2. INFORMACJE OGÓLNE. Ta kategoria obejmuje telegramy, listy, wyjaśniający, biuro, notatki, akty, świadectwa, i tak dalej.
3. Papier na pracowników. Należą do nich pliki osobiste, zleceń, ewidencji zatrudnienia, oświadczenia, umowy, CV, profile, funkcje i tak dalej.

struktura

Istnieją dwa elementy, które składają się na oficjalny dokument. Ta informacja i element prawny. Na początku lat 70-tych. nowa koncepcja została wprowadzona w archiwalnych. Stali się termin „Dokument Informacyjny”. Pod tym należy rozumieć informację publiczną lub przetwarzane na poziomie ludzkim myśleniu i tworzyć różne rodzaje danych i utrwalono w trwałym nośniku do przetwarzania i przechowywania. Analizując istniejące definicje dokumentu identyfikuje kilka podejść do jego interpretacji. Jest:

1. Materiał obiektu.
2. Nośnik danych.
3. Udokumentowane informacje.

powołanie

Stosowane w praktyce, definicja dokumentu podkreślają istotę swoich informacji. Ustawa o wyświetlanie informacji zapewnia tym samym ich zachowanie i akumulacji. Wraz z tym dokumentem sugeruje możliwość dalszego przekazywania informacji innym osobom, powtórzył jej wykorzystania. Działając jako nośniku, jest integralną częścią wewnętrznej organizacji wszelkich firm, organizacji, przedsiębiorstw. Informacje te są wykorzystywane w podejmowaniu decyzji administracyjnych wykorzystane jako dowód ich wydajności i uogólnienia źródła danych. Ponadto, dokument służy jako materiał odniesienia dla działalności wyszukiwania. W ramach zarządzania jest przedmiotem pracy i jej wynik, ponieważ decyzja jest napisane i zapisana w ustawie.

przybory

Są one wiążące elementy obecne w każdym dokumencie. Obejmują one w szczególności obejmować:

1. Nazwa.
2. Tekst.
3. Data.
4. Rozdzielczość.
5. Grif zatwierdzenia / umowa.
6. Miejsca przeznaczenia, i tak dalej.

Poszczególne akty różne poziomy szczegółów. Ich liczba jest ustalana stworzyć dokument, wymagania odnoszące się do treści, celu i innych czynników. W wielu dokumentach ilość informacji jest ograniczona. Jeżeli czyn brakuje lub jest nieprawidłowo określony któregokolwiek z wymaganych elementów, może zostać uznany za nieważny.