Prawda i kłamstwa w dramacie „The Lower głębi” Gorky

Gorky zawsze przyciąga do jedności i walki przeciwieństw (nic dziwnego, że był marksistą): społeczeństwo i osobowość, bogactwo i ubóstwo, dobra i zła, prawdy i fałszu. W dramacie „The Lower Depths” Autorowi udało najbardziej wyraźnie pokazują nieznośny ciężar prawdy i energooszczędnością kłamstwa dla słabych, złamanego człowieka. Wiele kontrowersyjnych dzieł rosyjskich nie zostały opublikowane w kraju i za granicą. I nie był wyjątkiem, i dramat "The Lower Depths". Gorki pisał go pod koniec 1901 – początek 1902 roku. Tytuł oryginalny: „Na dnie życia”, „Sunless”, „Doss dom”, „dno”.

Spektakl był dozwolony tylko w Moskiewskiego Teatru Artystycznego, gdzie po raz pierwszy wystawił 18 grudnia 1902 dyrektorzy Stanisławskiego i Nemirovich-Danczenki została przeprowadzona. W 1904 roku otrzymała nagrodę Griboyedov.

slumsy świata

Pierwszy pojawił się na ludzi sceny „z dołu” – złodzieje, prostytutki, hazardziści i pijaków, których autorem jest zebranych w koszmarnych Flophouse.

Sad sytuacja rysuje się jego bohaterowie Maxim Gorky – na dole społeczeństwa się bać „w piwnicy, jak w jaskini,” niski sufit, meble ciężkiego „niemalowane i brudne”. Oczywiście, tam panuje rozpusta, picia, hazardu, walki, niekończące się kłótnie, ubóstwo i obojętność. Autor nie szczędzi czarną farbą – bohaterowie prac są tak dobre jak ich miejscu mieszkania.

Mieszkańcy „dół”

Dom rooming żyć młodego złodzieja Ash prostytutka Nastia, zrujnowany szlachcic (Baron), który żyje na koszt Nastya za, ślusarz roztocza i jego umierającej żonie, aktor-alkoholik, oszuści karty satyna, kartuznik Bubnov i innych, aby dopasować już nazwany. Zawiera ona tę jaskinię chciwy i odrażający w swojej ostentacyjnej pobożności Kostylew szczerze przekonany, że „dobroć serca nie można postawić na równi z pieniędzmi.” Więc on rozdziera się ubogim z ich gości trzy skórki, to było coś kupić olej w lampie naftowej. Można powiedzieć, że w tym dramacie Gorky stworzył styl „Noir” – jednak wiele rosyjski sin dramat przesadzone beznadziejności.

Początkowo postacie grać w nieskończoność sprzeczka na codzienne tematy – Baron nie chce wymiata domu, a następnie zaznaczyć snarls w odpowiedzi na oskarżenia o obojętność na jego chorą żonę, ugniatanie domokrążca omawia możliwości małżeństwa. Kiedy pojawia się wędrowny stary dom rooming Luke mówić jej bywalcy nagle skręcić filozoficzną. To gdzie to naprawdę i walczyć o prawdzie i fałszu w dramacie „The Lower głębi”.

Ślad chrześcijaństwa w pracach

Przybysz wyróżnia się spośród stałych mieszkańców „kostylevskih refrenem”, który pozostał elementarną ludzkość. Niektórzy krytycy twierdzą, że Luke – negatywny charakter, a nawet jego nazwa wywodzi się od „złego”. Ale najwyraźniej nie jest to sprawa na przełomie XIX i XX wieku. Gorki był wyznawcą teorii bóg-budowlanego, który starał się pogodzić z marksizmem i chrześcijaństwem, na podstawie podobieństwa filozofii.

Prawda i kłamstwa w dramacie „The Lower głębi” jest najbardziej misternie splecione w postaci Łukasza, który jest raczej charakter ewangeliczny. Jego pomysły w dużej mierze chrześcijańskich: On jest naprawdę stara się pocieszać żałobie (i ewentualnie w ten gorzki i widzi główny cel religii). Starzec pociesza umierającego Anna, współczuciem słucha fikcyjna historia miłosna Nasty prostytutka, mówi aktor alkoholu w szpitalu, który jest wymagany, aby zostać wyleczone, starając się przekonać złodziej Vaska pójść na Sybir, i rozpocząć nową uczciwe życie.

Luke uważa, że utrata nadziei, skazany na śmierć, a opowiada przypowieść o człowieku, marzenie życia, aby przejść do „krainy sprawiedliwości.” Dowiedziawszy się, że nie było tam, powiesił się (właśnie kończy się utratą wiary w uzdrowienie aktora alkoholu, co w rzeczywistości gra Gorky i końce).

Tak wszystko jedno: prawda czy fałsz? Szacunek lub szkoda?

Nie wiadomo, czy identyfikuje autorem nadzieje z iluzji celowo, a tym samym przekształcając go w kłamstwie, ale było w tym przypadku rodzaj polemiki z Luca bierze satyny. Był to chłopiec czytałem dużo, a potem zabił człowieka, aby chronić swoją siostrę w więzieniu uzależniony od karty i zaczął zarabiać na życie oszustwa. Satin ironiczny, inteligentny utworzone. Jego perspektywy nieco pokrywa się z poglądami Łukasza: Obaj uważają, że centrum wszechświata – człowieka i jego swobodnego wyboru. Ale jeśli Luke nazywa „czas ludzkiej litości,” coś za aa litości nie do przyjęcia „Musimy szanować ludzką … nie szkoda go upokorzyć …”

Kiedy współlokatorzy oskarżony starca z fałszu, hazardzista-intelektualnej namiętnie broni go: „Istnieje wiele osób, które leżą z litości dla bliźniego … jest pocieszające kłamstwo, kłamstwo pogodzenia”. On sam jednak mówi, jego jednoznacznego zła, ale uznaje nieuchronność niektórzy: „Kto jest słaba dusza … i inni ludzie, którzy mieszkają soki … kłamstwo jest konieczne.”

Krytyk literacki i intencją autora

Prawda i kłamstwa w dramacie „The Lower głębi” w opozycji nie tylko bohaterów opinii. Głównym sprzeczność jest jak zwykle między słowem i czynem, myślą a rzeczywistością. Satin jest dużo gadania o tym, że ludzie „brzmi dobrze” – powiedział jednak nic więcej niż Sharpie karty, nie bacząc na jego pracy: „Work? Za co? Aby zostać zaspokojona?”. Nie, oczywiście, trzeba być „wyższy sytości.” Praca, zatem jest naganne i oszukują w kartach – nie.

To dobrze, że mamy teraz wolne od ideologii socjalistycznej, która stała się zakładnikiem Maksyma Gorkiego. „Na dnie” – dramat ciekawy i głęboki, że jest mało prawdopodobne, należy traktować wyłącznie jako krytyki społeczeństwa kapitalistycznego. Jest możliwe, że autor starał się odróżnić nie tylko między prawdą i fałszem, ale także człowieka, który brzmi dobrze, i takie, w których jego dawnej świetności z niczego pozostaje.

Spojrzeć w otchłań

Jedna z postaci w grze są bardzo wyraźnie przedstawia powody jego pobytu „na dole”: „Jak zacząć wypełniać – całą rekwizyt, jeden skóra pozostaje … A jednak – jestem leniwy. Pasja jak nie lubię pracować. "

W ostatnim akcie Nastya formułuje tę linię na końcu: „… trzeba zmieść jak śmiecia … gdzieś w dole.” To brzmi dość nieprzyjemny idei, że „zbędnych mężczyzn” powinny zostać zniszczone, a nie pocieszeni humanitarny kłamstwo, choć każdego ludzkiego życia – nie na próżno. W tym przypadku, śmierć aktora, w końcu zrozumiał daremność jego istnienia, jest bardzo symboliczne.