Dźwigni operacyjnej i finansowej. Poziom oceny efektu wzorze współczynnik dźwigni operacyjnej

W literaturze ekonomicznej często występuje coś takiego jak „dźwigni” (operacyjne i finansowe).

definicja

Zatem produkcja dźwigni reprezentowane przez stosunek zmiennych i kosztów stałych przedsiębiorstwa, mających wpływ na zysk operacyjny, który jest określony przez bez podatków i odsetek. Kiedy duża ilość stałych kosztuje dźwignię operacyjną jednostki gospodarczej nieodłącznie związane wysokim poziomie, co prowadzi do niewielkich zmian w wielkości produkcji do znaczącej zmiany zysku operacyjnego.

Innymi słowy, efekt takiego ramienia produkcji jest również widoczna w pokoleniu silnych zmian zysków z każdej zmiany przychodów ze sprzedaży.

Nie na darmo, wraz z „dźwigni”, termin używany w niniejszym artykule, jej synonim – „dźwigni”. Rzeczywiście, w języku angielskim dźwignia oznacza „uzbroić”.

Zatem produkcja dźwigni (operacyjny – jego inna nazwa) jest mechanizmem, za skuteczne zarządzanie zysków jakiegokolwiek podmiotu gospodarczego, który jest oparty na poprawę wskaźnika kosztów stałych i zmiennych. Z tego wskaźnika, możliwe jest zaplanowanie zmian w zyskach spółki w zależności od wielkości sprzedaży zmieniają. W tym przypadku punkt break-even można obliczyć.

Klasyfikacja kosztów

Warunkiem koniecznym, w którym dźwignia uruchamiająca (dźwigni), można wykorzystać – stosowanie sposobu granicznej w zależności od separacji zmiennych i stałych kosztach.

Tak więc, im wyższy udział kosztów stałych w kosztach ogółem jednostki gospodarczej, tym mniejsze zmiany marży w stosunku do szybkości zmian przychodów przedsiębiorstwa.

Wracając do klasyfikacji wydatków, należy zauważyć, że ich poziom (na przykład koszty stałe) przychody spółki ma znaczący wpływ na tendencję zmian wartości kosztów i zysków. Wynika to z faktu, że dodatkowa wydajność, która odnosi się do pokrycia kosztów stałych wytwarzanych przez dodatkową jednostkę mocy. Wzrost wszystkich wpływów z tej dodatkowej części produktu końcowego (lub produkt) wyrażono w zmianie wysokości zysków. Po osiągnięciu poziomu rentowności zysku powstaje, co jest charakterystyczne dla szybszego wzrostu niż sprzedaży.

Efekt dźwigni operacyjnej

Ta dźwignia jest wystarczająco skuteczne narzędzie do oznaczania i analizy zależności opisanej powyżej. Innymi słowy, jego głównym celem jest ustalenie wpływu zysków na wszelkich zmianach w wielkości sprzedaży.

Istotą jego działania – zwiększenie przychodów promuje większy wzrost kwoty zysku. W tym przypadku, tempo wzrostu może być ograniczona przez zmiennych i kosztów stałych. Ekonomiści udowodnili, że im wyższy udział kosztów stałych, tym większe ograniczenia.

dźwigni produkcji (pracy) w kategoriach ilościowych, charakteryzuje się porównania kosztów stałych i zmiennych w pełnej wysokości wartości wskaźników ekonomicznych, takich jak EBIT. Znane rodzaje dźwigni: ceny i naturalne.

Obliczanie produkcji dźwigni operacyjnej, z wystarczającą dokładnością przewidzieć każdą zmianę zarobków do różnych zmian w wysokości przychodów.

Dla lepszego zrozumienia tego wskaźnika ekonomicznej należy rozważyć metodę obliczeń.

dźwignia operacyjna

Wzór na obliczenie ramienia produkcyjny jest dość prosta: stosunek przychodów i zysków ze sprzedaży.

Biorąc pod uwagę przychody jako sumę kosztów (zmiennych i stałych) i zysk, widzimy, że formuła obliczania dźwigni operacyjnej przyjmuje następującą postać:

Ol = (PR + Rper + Rpost) / P = 1 + Rper / + Rpost Przykład / Przykład.

Ocena dźwigni operacyjnej nie jest wykonany jako procent, a wskaźnik ten jest przedstawiony w odniesieniu do marży zysku. Ze względu na fakt, że marża zysku, oprócz zysku obejmuje również kwoty kosztów stałych, ramię produkcja jest zawsze większa niż jeden.

dźwigni operacyjnej jako wskaźnik firmie

Wartość tego wskaźnika jest uważane wyświetlać nie tylko stopnia ryzyka podmiotu gospodarczego, ale także od rodzaju działalności, w której jest zatrudniony. Wynika to z faktu, że stosunek w strukturze kosztów całkowitych kosztów – odbicie nie tylko cech przedsiębiorstwa z przyjętymi zasadami rachunkowości, ale także indywidualnych cech oddziałów swojej działalności gospodarczej.

Ekonomiści udowodnili, że wysoki poziom kosztów stałych w całkowitych kosztów jednostki gospodarczej nie zawsze jest negatywnym zjawiskiem. Wynika to z faktu, że wartość bezwzględna marginalny zysk jest niemożliwe. Podniesienie poziomu dźwigni operacyjnej przedstawia ogólną narastaniu zdolności produkcyjnych, modernizację, zwiększenie wydajności pracy. Zysk podmiot gospodarczy o wysokim poziomie produkcji dźwigni zbyt wrażliwy na wszelkie zmiany w wartości wpływów. Wraz z gwałtownym spadkiem sprzedaży przedsiębiorstwa szybko „spadnie” poniżej granicy progu rentowności. Innymi słowy, firma o bardzo wysokiej wartości dźwigni – raczej ryzykowne.

Charakterystyka pozostałych rodzajów instrumentów ekonomicznych

W literaturze ekonomicznej nie są jednoczesne stosowanie wskaźników, takich jak operacyjnej i dźwigni finansowej. W tym przypadku, jeśli dźwignia działa charakteryzuje dynamikę przychodów w związku ze zmianą wysokości przychodów spółki, dźwignia finansowa już charakteryzuje zmianę wartości netto dochodu z odsetek od pożyczek i kredytów w odpowiedzi na zmiany zysku operacyjnego.

Jest jeszcze inny wskaźnik ekonomiczny – łączny efekt dźwigni, który integruje dźwigni operacyjnej i finansowej, i pokazuje, jak (ile punktów procentowych), nie będzie zmian w zysku po zapłaty odsetek do zmiany jednego procenta przychodów.

Kredyt (finansowe) dźwigni

Ten wskaźnik ekonomiczny jest stosunek kapitału własnego i obcego w przedsiębiorstwie, a także jej wpływ na zarobki. Wraz ze wzrostem udziału kapitału obcego zmniejszyła zysk netto. Jest to spowodowane wzrostem kosztów odsetek od kredytów.

Stosunek długu do kapitału własnego wskazuje poziom ryzyka (stabilność finansowa). Firma z wysokim poziomem dźwigni finansowej – zależność finansowa spółki. Jeżeli spółka finansuje swoje działania biznesowe tylko kosztem kapitału, może zostać zakwalifikowane jako niezależne finansowo firm.

Płatność za korzystanie z pożyczonego kapitału jest często niższy niż zysk, którego otrzymanie jest świadczona poza nimi. Wspomniane dodatkowe zyski mogą być sumowane z zysku osiągniętego za pomocą kapitału własnego, która zwiększa współczynnik rentowności.

zadania

Dla pełnej analizy wskaźników ekonomicznych konieczne jest przeniesienie problemu, który należy rozwiązać przy pomocy dźwigni operacyjnej:

• Wynik finansowy w całym przedsiębiorstwie, a dla niektórych rodzajów produktów z zastosowaniem planu „Koszty – wolumen – zysk”;
• Obliczenie punktu krytycznego produkcyjnego wykorzystania jej w podejmowaniu pewnych decyzji administracyjnych, jak również ustanowienia kosztów robót budowlanych;
• podejmowanie decyzji w sprawie realizacji zamówień dodatkowych i ich uwzględnieniem ewentualnego wzrostu cen w zakresie kosztów stałych;
• wynagrodzenie za przerwanie niektórych towarów, gdy cena spadnie poniżej poziomu kosztów zmiennych;
• maksymalizacja zysku z powodu względnej redukcji kosztów stałych;
• stosowanie poziomu rentowności z rozwojem programów produkcyjnych, w ustalaniu cen surowców.

wniosek

Podsumowując, należy stwierdzić, że dźwignia uruchamiająca może być zwiększona za pomocą kredytu. Bardzo wysoka dźwignia produkcja może być kompensowane za pomocą dźwigni. Omówione w tym artykule są skuteczne instrumenty ekonomiczne przyczyniają się do osiągnięcia niezbędnej teraz zwrot z inwestycji do poziomu kontroli ryzyka.