Starożytna Sparta i jej historia

W czasie, gdy Grecja rosły w potężne miasta, filozofowie zastanawiali naturę rzeczy, wojowniczy Sparta żyła ich codzienne życie. Głównym zajęciem mieszkańców miasta zawsze było przygotowanie do ataku. Widmo wojny ciągle unosił się nad Spartą. Mieszkańcy nie zamierzali tworzyć nowe wycieczki, chcą spokoju, ale w razie zagrożenia ze strony innych miast i krajów chcieli być przygotowane. Wszystkie siły Spartan udał się do obrony podbitych ziem: zwykły Mesenii i EUROTAS doliny. A oni pilnowali miejsca te nie są ze swoich sąsiadów, którzy ich okradli, a od niewolników, którzy mieszkają w tych dziedzinach, i zawsze gotowy do buntu.

Starożytna Sparta licząca 9000 miał 200.000 niewolników-helotów, którzy skłonili głowy na ziemię, ale nigdy nie stracił nadziei na uwolnienie. Na przykład w roku 464, kiedy miasto zostało zniszczone przez trzęsienie ziemi, gdy helotów rzucili się tam, ale nie w celu ratowania życia swoich mistrzów i ich zabić. Ale dzięki dalekowzroczności króla Archidamos, który zbudował falangę żołnierzy ocalałych, niewolnicy wycofał. Po tym, zajęło ponad 10 lat krwawej wojny, po raz kolejny poprowadzi helotów do uległości.

Po niewolnicy poddanie Starożytna Sparta, który dorycka związane społeczności Megara i Koryntu, brał udział w wojnie z Aten. Po długich walkach, wojującego State długiej walce pokonał Stan myślicieli i filozofów. Jednak to nie tylko przyniósł wielką sławę, ale również duże kłopoty. Fakt, że zaraz po wygranej urząd w Sparcie przyszedł hoplitów, którzy poniżali „czarny” i rozpoznają tylko swój własny rodzaj. Nie lubię dużych przedsiębiorców i przedstawicieli klas niższych, ciągle próbował zmienić władzę. Dlatego rząd Sparty został zmuszony bronić się przed ludźmi.

Starożytna Sparta, którego historia ma wiele zwycięstw militarnych, został pokonany po raz pierwszy w 371 Tebańczyków. W tej walce, został zastosowany nowy system budowy paliczków ( „skośny porządek”). Podczas bitwy zginął król Spartan Cleombrotus, a po wojsku nieustraszonego spanikował i uciekł z pola bitwy. Ale to nie powstrzymało Tebańczycy. Przeprowadzili się do Sparty, a Spartanie pokazał swoją siłę bojową. W rezultacie Tebańczycy wygrał Messinian równinę.

Można powiedzieć, że po tej walce Starożytna Sparta zaczęła tracić swoją moc. Raz wśród „równa się” Spartanie zaczęły pojawiać się „mniejszy”. Wiele osób zaczęło sprzedawać swoje ziemie, bo Znaleźli się w potrzebie. Podczas gdy mężczyźni próbowali utrzymać siłę bojową Sparta, kobiety zaczęły angażować się w lichwie. Kupili ziemię za długi. W ten sposób rozpoczęła się rozwarstwienie społeczeństwa, był bogaty arystokracja. Wszystko mniejsze znaczenie nadano szkolenia wojskowego młodszego pokolenia.

Tylko sto lat później, liderzy Sparta sobie sprawę, że nie ma nikogo do obrony miasta i wziął starań, aby powrócić rozkazy dawnych czasów. Teren był rozpowszechniany, anulowane długi żołnierze szeregi były pomnażane przez silne helotów i periekami. Ale arystokracja miasta bał się nowego porządku, rewolucja zaczęła, który zachęcił Macedończyków. Tak więc w 221 Spartanie doznał kolejnej porażki, ale już nie na rękach tebańczykom.

Spartan system edukacji

Stan wojujący zwracał uwagę na ochronę miasta przed wrogami wewnętrznymi i zewnętrznymi. W tym celu został opracowany system edukacji, który składał się z 3 etapów:

– Edukacja chłopców od 7 do 12 lat. Na tym etapie dzieci są grupowane. Grali i badane. Ale nauczyciele stale upewniając się, że dzieci walczyli między sobą. Więc rozpoznać mocne i słabe strony swoich zawodników.

– Od 12 do 20 lat chłopcy byli zjednoczeni w grupach, gdzie doprowadziły do starszych chłopców. Na tym etapie nie było gry, wszystkie uwagi poświęcono szkolenie wojskowe.

– Od 20 do 30 lat, Spartanie byli zjednoczeni w sissitii – grupa składająca się zazwyczaj z około 15 osób. Oni nadal angażować się w szkolenie wojskowe w swoim okręgu, ale jest teraz w stanie założyć rodzinę, angażują się w niektórych pracach domowych.

Jak można zauważyć, Starożytna Sparta zapłacił ogromną wagę do szkolenia tych wojowników, aby chronić swój stan.