Pałasz – cięcie i przeciwpancernej broni. Opis i zdjęcia

W dawnych czasach, kiedy na polu bitwy całkowicie zdominowany ostrą broń, ludzki umysł w poszukiwaniu nowych sposobów, aby zniszczyć ich własny rodzaj stworzył miecz – skrzyżowanie mieczem i szablą. Jego bezpośredni, czasem obosieczny, blade Raziel wróg tak skutecznie, że przez wieki była w arsenałach większości krajów europejskich i azjatyckich.

Artefakty z starożytnych grobowców

Najwcześniejsze próbki pałaszy zostały znalezione w grobach Bułgarów – osób pochodzenia tureckiego, którzy osiedlili się w IV i V wieku stepów Europy Południowo-Wschodniej. Mimo tak odległej epoce, miał wszystkie te same cechy, które przetrwały do dnia dzisiejszego.

Jest to broń wyciętych i wepchnięcie z bezpośrednim dwojakiej ostrza, do długości miernika, Efez, przeznaczone do ochrony rąk, a także lekko zakrzywione rękojeści. Wiadomym jest, że te same lub bardzo podobne pałasze użyte w czasie Chazarów, Awarów, Alans i wielu innych przedstawicieli ludów starożytnych.

Miecze w rękach wojowników azjatyckich

Podobne w konstrukcji i wyglądu broni białej były powszechne w krajach Wschodu i Azji Środkowej. W XIII-XIV wieku, byli uzbrojeni hordy tatarskie-Mongołów, którzy popełnili swoje krwawe rajdy i utrzymywanych w posłuszeństwie do znacznej części dawnej Rosji. Ich miecze miały jednostronnego szlifowania, tworząc pewną przewagę w wojownika zamontowanych broni bojowych z powodu mniejszej wagi. Ponadto są one łatwiejsze w produkcji i dlatego tańsze.

Broń na Kaukazie

Są one szeroko stosowane również na Kaukazie i Bliskim Wschodzie. Wspólną cechą pałaszy wykonanych orientalne Rusznikarze, miał słabą ochronę dłoni. Efez nie miał złożoną strukturę, która jest charakterystyczna dla zachodniego próbki późniejszym okresie, a to w zasadzie, jedynym krzyża z łuku.

Wśród pałaszy, które uzbrojonych narodów Kaukazu znany tzw Frangulov. Zostały one przekazane Khevsurs – grupy etniczne zamieszkujące dorzecze Khevsurian Aragvi a górny biegu Argunie. Ich rękojeść i mosiądzu lub żelaza płyty pochwa okovyvalis i bogato ozdobione wzorami w stylu narodowego. Szeroko stosowany miecze i Gruzji. Ich cechą było uchwyt, podobny w wyglądzie do tych, w późniejszym czasie może być postrzegane w kawałkach kawalerii.

Pałasze praca indyjskich rzemieślników

Bardzo popularne bronią był miecz, aw Indiach. Tutaj jego konstrukcja miała swoje własne cechy, z których najważniejszym jest kształt ostrza. O długości około osiemdziesięciu centymetrów i jednostronny ostrzenia Wykuwa z pewnym rozszerzeniem do końca, miał owal. Co więcej, był to oryginalny rozróżnienie potężny i niezawodnie chroni ramię rękojeści, składający się z dwóch filiżanek, połączonych za pomocą taśmy stalowej. Ten projekt został nazwany Kunda.

Podczas późnego średniowiecza, pojawił się w Indiach, a inny rodzaj pałaszy, zwany Firangi. Jego oryginalność polegała na ostrze, które zaostrzonym pół, czyli tylną stronę więzienia do połowy, a rękojeść kosz, który miał ostry kolec, służy również do prowadzenia wroga.

Pierwsze próbki zachodnich pałaszy europejskich

W Europie Zachodniej ten typ broni pojawiły się stosunkowo późno – w XVI wieku, ale kiedyś było to docenione i powszechne. W latach czterdziestych, węgierscy huzarzy jako uzupełnienie tradycyjnej szabli w momencie zaczął używać miecza.

Broń mocowane w pobliżu miejsca i są używane głównie do kłucia, co było bardzo wygodne, ponieważ z długim ostrzem. Jednocześnie konstrukcja uchwytu, a niektóre przypominały zakrzywiona szabla, siekanie wolno dostarczać silnych wstrząsów.

Pod koniec XVI wieku namacalny impuls do dalszego rozprzestrzeniania pałaszy było pojawienie się w Europie Zachodniej od regularnych jednostek ciężkiej kawalerii – kirasjerów. Istotnym elementem ich obronnej zbroi był metalowy pancerz – pancerz, niezawodnie chroni przed ciosami szabli, ale są narażone na ciężkie i długim ostrzem, która została wyposażona w specjalnie opracowanej rodzaju broni, przeszedł do historii jako kirasjerów miecz.

Nowe szkockich Rusznikarze

W tym samym czasie przyczynić się do powstania zimnego stalowa Szkocja. Został on stworzony, a później stał się popularny w całej Wielkiej Brytanii tzw Szkocki pałasz. Jeśli jest to miecz obosieczny w ogóle, a przypominały te, które zostały wyposażone w miecze, strażnik – rękojeść z ręki chroniącą wojownika, to jest coś nowego.

To był dość duży i przypomina wózek z dużą liczbą oddziałów. Ona oddalił wewnętrzną powierzchnię skóry lub czerwonego aksamitu. Ponadto rękojeść ozdobiona szczotek wykonanych z włosia końskiego. Szkocki miecz zazwyczaj używane w połączeniu z małą okrągłą tarczą. Ta kombinacja pozwala na prowadzenie zarówno walkę defensywną i ofensywną.

miecze Walońska

Naukowcy uważają, że w Europie Zachodniej miecz – broń, w wyniku przekształcenia istniejącego wcześniej ciężkiej kawalerii miecz, który był nazywany siodło, jak to zwykle pritorachivalas siedzenie. W tym względzie, początkowo nazywany pałaszy walońskie miecze, obszar tytuł Belgii, gdzie ten rodzaj broni został wyprodukowany. Ich cechą charakterystyczną jest nieco asymetryczna rękojeść, niezawodnie chroni dłoń wojownika poprzez misy jest wyposażony w liczne łuki i poprzecznej poprzeczce.

Nowe czasy – nowe trendy

W XVII wieku w armii większości krajów europejskich nie jest uzbrojony proces unifikacji. Początkowo pojedyncze standardowe pojedyncze sumowane półki i dywizjony, a następnie cała gatunki jazda. Od tego czasu, miecz, broń, który był używany przed całą kawalerią, bez wyjątku, stał się częścią arsenału a dragonii i kirasjerów części.

W połowie XVIII wieku zmienił konstrukcję ostrza. W miejsce obosieczny ostrze ostrzone przychodzą tylko po jednej stronie, o tępej tyłek. Jeszcze tylko zachowała swój kształt i wymiary, w której pozostał wystarczająco potężne i ciężkie uzbrojenie.

Zespoły broni pokładowych

Przez trzy wieki od XVI do XIX wieku, miecz był używany nie tylko na lądzie, ale również na morzu. Był integralną częścią zbrojnych zespołów z internatem – ozdobny bandytów, którzy wleczonych haków stalowych na pokładzie okrętu wroga, rzucili się do walki wręcz. Schiavona różnił się od swojego kolegi ziemi, przede wszystkim fakt, że jego osłona została wykonana w formie muszli.

Były też inne różnice. Jego jednostronne ostrza, która ma długość, osiągając osiemdziesięciu centymetrów, a szerokość od około czterech centymetrów, pozbawiono fulerską – wzdłużny kanał na celu zmniejszenie ciężaru i zapewniają dodatkową wytrzymałość. W tym względzie, morze było jak miecz piechoty, który miał tę samą cechę struktury ostrza.

Pałasze w armii rosyjskiej

W Rosji, miecz pojawił się pod koniec XVII wieku. Było to spowodowane dużym napływem zagranicznych funkcjonariuszy służb wojskowych zwykle niosą ze sobą broni palnej i noży. Zdjęcia, uzupełnia artykuł przedstawia kilka pałaszy że okres, wykonywanych w Moskwie, ale dokonane przez obcych wzorów. Dla nich, jak można zauważyć, charakteryzuje pochyła uchwyt, łatwy do zastosowania kotlet z konia, a krzyż, który miał bezpośredni lub obniżony do końcówek łopatek.

W pierwszej ćwierci XVIII wieku, pod Piotra I, w armii rosyjskiej zostały ustalone w całej regimentów dragonii jako jeden z najbardziej skutecznych rodzajów ciężkiej kawalerii. Główną częścią składową ich bronią był miecz – broń najlepiej nadaje się do tego rodzaju wojsk. Zapotrzebowanie na nią gwałtownie wzrosła, ponieważ oprócz dragon jednostek, byli uzbrojeni konnych grenadierów i karabinerskie półkach.

Produkcja i import pałaszy

Od tego czasu zaczął tworzyć metody fabryki, wprowadzając tym samym pewną unifikację, ale ponadto znaczna liczba pałaszy dostarczane z zagranicy. W Europie Zachodniej, głównym ośrodkiem produkcji był niemieckim mieście Solingen, które w tym czasie obsługiwać szereg firm, specjalizujących się w produkcji zimnej stali.

Made in Russia pałaszy miał kilka charakterystycznych cech. Na przykład, produkty wystawione za panowania carycy Katarzyny II, ozdobione grawerowanie przedstawiający koronę i jej monogram – „E II». Pochwa został wykonany ze skóry lub z drewna pokryte skórą. Tradycja ta trwała do 1810 roku, gdy polecenie Aleksandra I, zostały one wykonane z metalu. Jedynym wyjątkiem był pokład szabli, którego pochwa jeszcze skóry.

Palash jako niezależny rodzaju broni białej jest najbardziej rozpowszechnione w pierwszej połowie XIX wieku. W tym czasie, uzbrojony rosyjski i większość europejskich armie kilku jego gatunku. Wśród nich naukowcy podświetlone: Osłony Kirasjerów miecz, kirasjerów wojsko, dragoni, i koniec, miecz piechoty. Każdy z tych typów ma swoje własne cechy. Wspólna cechą jest ich stała ostrze projekt, który stał się od początku XIX wieku krawędziach.

Broń, która stała się kawałek muzeum

Obecnie miecze mogą być postrzegane tylko w rękach żołnierzy niosących flagi honorową straż w Naval Floty Rosji. Postęp naukowy i technologiczny doprowadził je z nowoczesnymi arsenałów. Taki sam los spotkał prawie wszystkich broni białej. Zdjęcia prezentowane w niniejszym artykule, są rodzajem retrospekcji w minionej świecie, gdzie, podnosząc kurz, udał się na atak kawalerii lawy i błyszczały w słońcu strzał w niebo groźny ostrzy.