Nocne spacery: senność u dzieci

W czasach starożytnych, senni ludzie (naukowo somnambulistyczni) przestraszyli ludzi. Powodem nocnego chodu uśpionych było wpływ księżyca na nich, a nawet przypisanie temu zjawisku nieczystej siły.

Mijanie u dzieci jest dość powszechnym zjawiskiem (zwłaszcza u chłopców w wieku od 6 do 12 lat), które występuje u prawie 15% dzieci i młodzieży. Ataki trwają zwykle od kilku minut do około pół godziny. Ujawnia się na wiele sposobów: od prostych ruchów po skomplikowane działania. Sleepwalker może wstać z łóżka, usiąść, wymówić pojedyncze słowa lub całe frazy, chodzić po domu lub wyjść. Oczy mogą być otwarte lub zamknięte, ale przy zamkniętych przedmiotach, bez spacowania przedmiotów. Ciało somnambulisty jest odprężone, ruchy są gładkie, powolne. W chwilach konfliktu ludzie nie doświadczają uczucia strachu lub lęku i mogą okazać się nietypowe w zwykłych sytuacjach, siłach i zręczności. Świadoma część psychiki jest wyłączona w takich momentach. Dlatego szaleńcy mogą bezpiecznie spacerować wzdłuż krawędzi dachu lub półki okna, a następnego ranka, absolutnie nic do zapamiętania.

Mijanie dzieci może być wywołane przez ciężki stres, wysoką gorączkę, niektóre postaci padaczki lub przewlekły brak snu. Ponadto nauka udowodniła, że może to być dziedziczna natura. Jeśli matka lub ojciec wędrują we śnie, w 60% przypadków ich dzieci będą również szaleńcami. Sam w sobie senność u dzieci nie jest niebezpieczna, ale lepiej jest, aby dziecko zapewniało maksymalne bezpieczeństwo, a mianowicie: instalację kratek na oknach, usuwanie wszystkich przedmiotów termoizolacyjnych, zamykanie drzwi, blokowanie dostępu do schodów. Drzwi szklane są szczególnie niebezpieczne. Przed łóżkiem na podłodze można umieścić mokry szmatką, wkraczając na to, dziecko obudzi się.

Mijanie u nastolatków, jeśli nie znikło w czasie poboru, staje się powodem, dla którego nie są one wcielane do wojska.

Aby chronić rodziców powinno być okres czasu, w którym dziecko bez powodu, mechanicznie, ściera ręce, smaki, jaja, a jednocześnie drgają, mogą nagle i nagle wstać i spaść jak nagle. To zachowanie może wskazywać na napady padaczkowe, padaczkę lub zaburzenia snu. W takich przypadkach należy pilnie zwrócić się do neuropatologa i przekazać lub przeprowadzić kontrolę, która powinna obejmować encefalogram.

W miarę upływu czasu senność u dzieci i nastolatków przebiega w większości przypadków. Tylko 1% osób, które poszły spać w dzieciństwie, nadal robią to w dorosłości.

Sleepwalking u dorosłych jest zwykle oznaką uszkodzenia mózgu, w tym. Taka choroba jak padaczka. Poddaj się somumbulizmowi tylko bardzo wrażliwemu, ale na zewnątrz nie manifestuje się, ludzie. Podżegać może również podkreślić, wysoką gorączkę, przewlekły brak snu, leki i alkohol.

25% śpiących w trakcie katastrofy może ranić siebie lub szkodzić innym. Czasem ludzie wyskakują przez okna, mylą je drzwiami, chodzą po ulicach lub gorsze, na dachach. Są przypadki, gdy somnambuliści popełnili akty nietypowe ze swojej natury: różne przestępstwa, a nawet poważne przestępstwa.

Należy zauważyć, że nie powinieneś budzić senatora podczas jego demokracji, nawet jeśli znajduje się w niebezpiecznej sytuacji. Może to spowodować strach, co z kolei może prowadzić do załamania nerwowego. Trzeba poczekać na sytuację, a następnie, biorąc dłoni ręką, spokojnie i starannie prowadząc do łóżka.

Eksperci zalecają takie osoby przed snem, aby zaciemnić okna, zrelaksować się, posłuchać przyjemnej muzyki, pić lekki środek uspokajający lub hipnotyczny.

Sleepwalking u zdrowych ludzi jest czasowy i nie wymaga, z reguły, terapii specjalnej. Jeśli jednak są związane z neurozami, zaburzeniami układu nerwowego, lękami lub padaczką, należy najpierw leczenie tych chorób przyczynowych.