– Hermes z dzieckiem Dionizosa. Mit i opis rzeźby

Ellada – kolebka kultury zachodniej i wschodniej Europy, nauki, filozofii, sztuki plastycznej. Przykładem tego jest posąg "Hermesa z Dzieciątkiem Dionizosa".

Mit o narodzinach Hermesa

Bóg Zeus miał burzliwe życie osobiste. Żona Hery była bardzo zazdrosna o niego. Kiedy dowiedziała się o kolejnej romansie męża, zdecydowała się zemstę na ukochanego Semele, który spodziewał się dziecka ze Zeusa. Przekonała Semele, aby prosił, aby Zeus spełnił jej prośbę, przysięgając niezłomną przysięgę i ukazując się jej w całej wielkości. Z przerażeniem spełnił prośbę swego ukochanego. Z pioruna i blasku pałacu płonął, a przedwczesne narodziny Semla zaczęły się. Hera była zła, gdy dowiedziała się, że na prośbę Zeusa, Hermesa i Dionizosa dziecka Poszedłem do siostry Semeli, która nazywała się Eno, tak, że dziecko dorastało.

Być może ta chwila mitu została wyobrażona przez rzeźbiarza z Grecji. Co więcej, Hera pozbawiła inteligencję męża Eno. Postanowił zabić rodzinę i udało się skończyć z jednym z dzieci. Ino, uciekając od szaleńca, rzucił się z drugim synkiem do wody morskiej. Stały się bóstwami morza. W międzyczasie pojawił się ponownie zbawiciel młodego Boga. Hermes i niemowlę Dionizos od razu przenieśli się do Nysy Valley do nimfów. A może ten epizod mit został wyryty przez Praxitel. Dionizos dorastał i stał się bogiem winiarstwa, burzliwych orgii i władcy satyrów i nimfów kozowych. Jego atrybutami były wieńce z bluszczu i prętów.

Praxiteles

Od rzeźbiarza czwartego wieku pne E. Praxitel do tej pory wyszedł trochę. Ten, który przypuszczalnie przypisuje się mu jest "Hermes z dzieckiem Dionizosa". O tym, że został wyryty przez Praxitel, znamy z pracy starożytnego greckiego pisarza Pausaniasa. Niektórzy krytycy sztuki wątpią, czy autorem rzeźby była Praxitel. "Hermes z dzieckiem Dionizos" odbywa się w recepcji, która nie jest charakterystyczna dla klasyków. Rzeźbiarz żył tak dawno temu, że trudno jest zrekonstruować dokładną biografię. Wiadomo, że mieszkał w Atenach. Został wychowany przez ojca rzeźbiarza Kefysodota. Jego warsztat odwiedzili filozofowie, artyści, poeci.

Praxitel dorastał w atmosferze wysokich kreatywnych sporów o sztukę. Wiadomo również, że kochał pięknego Frina. W młodości Praxitel wielokrotnie tworzy urzekające obrazy kobiece. Najlepszym, w rapturowych opisach, jest Afrodyta Cnidusa. Pielgrzymi jechali do miasta Knid, aby podziwiać doskonałą pracę. Oryginał nie przetrwał. Jest tylko kilka kopii, na których można ocenić, jak miłosne, kobiece i urocze było obrazem stworzonym przez natchnioną miłość.

W latach dojrzałości, w roku 334, Praxitel wykonał dzieło rzeźbiarskie "Hermes z dziecięcym Dionizem". Porozmawiamy o tym poniżej. Po sobie rzeźbiarz opuścił szkołę mistrzów, swoich wielbicieli, którzy niestety nie zdołali dotrzeć do takich wysokości w sztuce tworzenia życia i pięknych obrazów.

Wykopaliska niemieckich archeologów

W 1874 r. Państwo greckie podpisało umowę z Niemcami o badaniach archeologicznych. W trakcie ich 8 maja 1887 r. Rzeźba została pokryta grubą warstwą gliny. To było nazywane "Hermes z Dzieckiem Dioniz." Zostało ono znalezione w ruinach świątyni Hery w mieście Olimpia, która była wcześniej osadą w Peloponezie, gdzie powstały Igrzyska Olimpijskie i odbywały się.

Znajdowanie Ernst Curtius

Godność tego odkrycia należy do E. Curtiusa. Dwometrowa rzeźba młodego człowieka, opierająca się o drzewo pokryte płaszczem, dobrze zachowaną głowę, pień, nogi i częściowo ręce. Hermes, podobnie jak dzisiaj, nie miał odpowiedniego przedramienia i lewego ramienia. Dionizos nie ma lewego ramienia i prawej nogi. Twarz i tułów Hermesa zadziwią się polerowaniem, a za nim są ślady dłuta i zgrzyt, co wskazuje na niepełność pracy. Ta sama grupa rzeźbiarska składa się z najlepszych marmuru z Parosu. Stoi on na bazie szarego wapienia, otoczonego dwoma blokami marmuru. Rzeźba była mało znana, ponieważ nie było jej ani jednej.

"Hermes z dzieckiem Dionizos": opis

Wydaje się, że okrągła kompozycja Praxitel była przeznaczona do postrzegania planarnego. Nie spodziewał się, że widza ominie. Rzeźbiarz chciał pokazać łagodne i harmonijne relacje. Ten statyczny obraz jest w stanie odprężonym. W tym celu chodzi o wsparcie, na które spoczywa Hermes. Jej miękka tkanina odbija jaśniejący Dioniz. Jest lekki i elegancki. Wszyscy zakładają, że Hermes trzyma w ręku kilka winogron, do których dziecko rozciąga się. Są związane nie tylko przez fizyczne, ale również duchowe więzy: słodką grę, gdy Hermes kontempluje ruch dziecka. Wzrok boga jest pełen troski. Jego twarz jest piękna i szlachetna. Czapka do włosów z loki, w której światło jest zgniecione, pozostawia idealną twarz. I cały wygląd, wydłużony, pełen elegancji. Stosunek części rysunków jest harmonijny. Jeśli weźmiemy pod uwagę całą kompozycję, 1/3 (A) to górna część, w której Hermes trzyma Dionizosa, a dolna część przechodzi z talii do końca nóg (B). Figura boga może być podzielona na nierówne części: 1/3 (C) – głowa, 2/3 (D) – jego tors do talii z dzieckiem na dłoniach. W dolnej części kompozycji obserwuje się te proporcje: 2/3 (E) zajmuje tułów i uda, a ostatnia trzecia (F) to połowa i stopy. Ten podział może być zrównoważony w następujący sposób: A górnej całkowitej kompozycji jest C + D na postać boga, B = E + F. Bez rysunku jest to trochę trudne, ale jeśli o tym myślisz, mówi o szlachetności i harmonii proporcji. Cała kompozycja "Hermes z dziecięcym Dionizosem" daje światu boską energię i miłość.