Nikołaj Iwanowicz Wawiłow: krótka biografia dla dzieci

Wawiłow Nikołaj Iwanowicz, krótka biografia który analizuje program – znany genetyk, rosyjski botanik, geograf, twórca doktryny pochodzenia roślin uprawnych i zasad biologicznych selekcji, inicjator powstania zbioru instytucji naukowo-badawczych, urodził się w Moskwie w dniu 25 listopada 1887 roku. Rosyjski naukowiec dokonał nieoceniony wkład do nauki, który jest rozpoznawany na całym świecie biologów.

Pasja do roślin z dzieciństwa

Ojciec Mikołaja – Iwan Iljicz – pochodzi z rodziny chłopskiej, był kupcem drugiej gildii, a zaangażowanych w działalność społeczną. Przed rewolucja doprowadziła manufaktury Fabryka „Odinstaluj i Wawiłow”. Mama – Alexander M. – była córką artysty-rytownika Prohovskoy manufaktury. Wszystko w rodzinie, było siedmioro dzieci, z których troje zmarło w dzieciństwie. Młodszy brat przyszłego naukowca – Siergiej Wawiłow – poświęcił swoje życie do fizyki, założona w sowieckiej szkole naukowej optyki fizycznych, w latach 1945-1951 stał na czele Akademii Nauk ZSRR. Starsza siostra Aleksandra wybrała drogę medyczną, stając organizator sieci sanitarnych Moskwie. Lydia – młodsza siostra, nauczył się być mikrobiolog, podczas jednej z wypraw złapał ospę i umarł. Nikołaj Wawiłow, krótka biografia ciekawe wielbicieli jego pracy naukowej, w przeciwieństwie do innych dzieci, od dzieciństwa lubił flory i fauny i mają dużą skłonność do nauk przyrodniczych. To hobby przyczynić się do rzadkich książek, map i zielnik, którzy mieli dużą bibliotekę ojca, i sprzyjać tworzeniu przyszłej genetyki.

Nikołaj Iwanowicz Wawiłow: krótka biografia dla dzieci

Z woli Nikołaj Wawiłow, ojciec zapisał się w szkole handlowej. Po jej zakończeniu, w 1906 roku został studentem Instytutu Rolnictwa (Agronomy Faculty) w Moskwie. 1908 cechował studenckiej wyprawy na Zakaukazie i Północnego Kaukazu, gdzie Wawiłow N. I., krótka biografia, które są wymagane w celu zbadania nauczania, prowadzonych badań geograficznych i botanicznych. W 1910 roku miało to miejsce agrotechnice na stacji doświadczalnej Połtawie, Vavilov opłaty za dalszą owocną pracę.

W okresie studiów na skłonność do działalności badawczej instytutu przejawia wielokrotnie Mikołaja; Student wykłady na genealogię w świecie roślin i Doświadczalnej Morfologia przedstawił tezę o nagiego ślimaka, uszkadzając gruntów rolnych prowincji Moskwie. Dla tej pracy, Nikołaj Wawiłow otrzymał Polytechnic Museum Moskwa. Po ukończeniu studiów, obiecujący młody człowiek został pozostawiony do przygotowania stanowiska profesora na Wydziale Rolnictwa i zdecydowany stacji hodowlanej instytucji, gdzie rozpoczął studia ściśle odporności roślin uprawnych na grzyby, pasożyty. Równolegle do tego, Nikołaj Iwanowicz wykładał w Instytucie na rzecz Kobiet i Rolnictwa.

Znajomość z doświadczeniem swoich europejskich odpowiedników

Od 1911 do 1912 roku miał swój staż w Petersburgu, którego celem było wprowadzenie bardziej dogłębne do geografii uprawianych zbóż, badanie ich właściwości i choroby, a w 1913 – wyjazd za granicę, aby zakończyć swoją edukację. W Niemczech, Nikołaj Iwanowicz pracował przez jakiś czas w niemieckim laboratorium filozof i przyrodnik Ernsta Gekkelya, we Francji zapoznał się z nowymi osiągnięciami nasion hodowlanych w Anglii, prowadzonych przez prof William Bateson (jeden z najwybitniejszych genetyków w tym czasie), który Wawiłow badanym swojego nauczyciela, studiował na stabilność do chorób zbóż. Pierwsza wojna światowa była przyczyną przerwania zadania, a Nikołaj musiał wrócić do Moskwy, gdzie kontynuował swoją pracę na badaniu odporności roślin, przeprowadzanie eksperymentów w szkółkach metropolitalnych sparowanych z prof Zhegalovym S. I.

Dlaczego zginął w Persji rosyjskich żołnierzy?

W 1916 roku, Nikołaj Wawiłow otrzymał tytuł magistra po pomyślnym zdaniu egzaminów; w tym samym okresie, jest zwolniony ze służby wojskowej z powodu wady wzroku (ranny w dzieciństwie oka), wniesioną w charakterze konsultanta w kwestiach zaburzeń masowych w Persji żołnierzy armii rosyjskiej. Przyczyną choroby była w stanie zidentyfikować Vavilov Nikołaj Iwanowicz. Krótka biografia dla dzieci 2 opisuje klasę, która dostała się do mąki kawałki grzyba nasienie kąkol Stromantinia temulenta, produkują substancje, które mogą spowodować zatrucie u człowieka – alkaloidów temulin. Efektem jego działania była utrata przytomności, drgawki, senność, zawroty głowy i; tam była możliwość śmierci. Problem został rozwiązany poprzez zakazanie stosowania produktów lokalnych; Przepisy dostawy rozpoczęły się w Rosji.

Po uzyskaniu pozwolenia na prowadzenie lidera wojskowej ekspedycji, Wawiłow poszedł w głąb Iranu, stawiając celu zbadania próbek lokalnych zbóż. Wysiewu nasion pszenicy Anglia perskiego, Nikolai Próbowałem różnych sposobów, aby zainfekować ją mączniaka stosując nawóz azotowy nawet powodując chorobę. Wszystkie próby zakończyły się niepowodzeniem, przy czym naukowcy stwierdziła, że system odpornościowy roślin jest bezpośrednio zależna od warunków środowiskowych pierwotnej postaci gatunku. To właśnie podczas tej wyprawy, Nikołaj Iwanowicz pojawiła się założenie, że prawa zmienności genetycznej.

sukces kariera

1917 upłynął pod znakiem wyborów asystentów głowy Vavilov za Wydziału Stosowanych Botaniki w zalecenie Regel R. E. Żaden z naukowców, którzy pracowali na odporność roślin, nie może przyjść do opening tak blisko a jednocześnie w pełni podkreślić problem, podobnie jak Wawiłow, Nikolai Iwanowicz. Krótka biografia dla dzieci mówi nam, że w 1917 roku naukowiec przeniósł się do Saratowa, gdzie na wyższym Kurs Rolnictwa czele departamentu hodowli, genetyki i hodowli prywatnej. Jako profesora agronomii Wydziału od 1917 do 1921, w Saratowskim University Wawiłow, równolegle do zajęć przystąpił do doświadczalnych badań odporności upraw. Rezultatem tej wielkiej pracy, która obejmuje badanie kilkaset odmian pszenicy i owsa, odmian analizy immunologicznej i ich podatności na choroby, ukazując możliwości anatomiczne, został opublikowany w 1919 roku monografii „odporność roślin na choroby zakaźne.”

W 1920 roku słynny naukowiec przedstawił prezentację na temat prawa w zmienności genetycznej homologicznej do trzeciej serii All-Rosja Kongresu Komitetu Organizacyjnego, który kierował. Raport stał się największym wydarzeniem w świecie nauk biologicznych i został bardzo dobrze przyjęty przez środowisko naukowe.

Eksperymenty, badania, osiągnięcia

W 1920 roku, po wyborze na stanowisko szefa Wydziału Stosowanych Botaniki i selekcja, Nikołaj Wawiłow, krótką biografię, która jest opisana w wielu podręcznikach, przeniósł się do Petersburga, gdzie rozpoczął w wielkim stylu do prowadzenia pracy naukowej. Szef organizacji, ostatecznie przemianowany All-Union Instytut Roślin Wawiłow pozostał aż do końca 1940 roku. Wraz z AA Yachevskim Nikołaj Iwanowicz został wysłany do Stanów Zjednoczonych, gdzie negocjacyjnej podaż nasion, badając jednocześnie, obszary uprawy zboża terytoriów USA. W drodze powrotnej naukowiec odwiedził Belgii, Holandii, Francji, Szwecji, Anglii, gdzie odbył szereg spotkań z naukowcami, spotkał się ze stacjami hodowlanych i laboratoriów badawczych, ustanowione nowe połączenia i ułożone na zakup aparatury naukowej, literatury i wysokiej jakości materiału siewnego.

1923 upłynął pod znakiem wyborów Nikolaya Ivanovicha Vavilova jako dyrektor Państwowego Zakładu Doświadczalnego Agronomii. Z inicjatywy naukowca w latach 20. wiele stanowisk badawczych, studiując i doświadczających różnych form roślin użytkowych został stworzony w różnych warunkach klimatycznych i glebowych ZSRR.

Nieoceniony wkład do nauki

Biografia Vavilova Nikolaya Ivanovicha jest ściśle związana z wypraw naukowych, realizowanych od 1924 do 1929 roku. Jest to Afganistan, Afryka, Morza Śródziemnego, Japonia, Chiny, Tajwan, Korea, podczas których naukowcy dodać do kolekcji nasion (w tysiącach próbek), a produkowane centrów studiów uprawy roślin.

W 1927 roku, za doskonałą raportu „eksperymentów Geograficznych do badania zmienności roślin uprawnych w ZSRR”, który Mikołaj Iwanowicz wykonane w Rzymie na konferencji ekspertów rolnych, naukowcy otrzymali złoty medal, a Konferencja postanowiła zastosować rozwinięty system Vavilov upraw geograficznych na całym świecie.

Nikołaj Wawiłow rodzinny

Nikołaj Iwanowicz Wawiłow, krótka biografia, która opowiada o swoich ogromnych osiągnięć w świecie nauki, był dwukrotnie żonaty. Pierwsza żona była Ekaterina Nikołajewna naukowiec Sacharowa, poprzez małżeństwo z którą miał syna Oleg. Zmarł w wieku 28 lat na Kaukazie w wspinaczki. Druga żona – Doktor Nauk Rolniczych, biolog Elena Barulin z którym Nikolai znają od czasu jej uczniów (1918); Młoda dziewczyna udział w wielu przedsięwzięciach jego mentor (w tym w wyprawie do południowo-wschodniej części Rosji), pisanie artykułów, zawarte w książce Wawiłow w sprawie upraw polowych. Rodzina Elena Iwanowna i Nikolay utworzony w 1926 roku. Z tego małżeństwa urodził się Jurij Wawiłow, który został doktorem nauk fizycznych i matematycznych, fizyk jądrowy i zrobił wiele, aby wyszukać informacje na temat swojego ojca i ich publikacji.

Ze względu na utworzenie Instytutu Vavilov dla sadownictwa, warzyw i ziemniaków sektor, rośliny subtropikalne, uprawa winorośli, pastewnych, roślin leczniczych i aromatycznych – ponad stu instytucji naukowych. W 1930 roku, Nikołaj Wawiłow czele Leningrad laboratorium genetycznego Akademii ZSRR, w 1931 – All-Union Towarzystwo Geograficzne.

Aresztowanie i fałszywe oskarżenie

Karierę na całym świecie uznanie Nikolaya Ivanovicha Vavilova straszy go zazdrosny, który napisał list do Stalina z oskarżeń politycznych, który został oskarżony Wawiłow w oderwaniu od rolnictwa prawdziwy winny, wyuzdanie polityczny, w którym Wawiłow nie odróżnić prawdziwych wrogów władzy radzieckiej. Równoległe prowadzenie prześladowanie społeczeństwa w czasopismach. Od 1934 roku, Nikołaj Iwanowicz został wyrzucony z wyjazdem za granicę, jego praca zostanie uznana za niezadowalającą.

Wawiłow został aresztowany w sierpniu 1940 roku, oskarżony o działalność kontrrewolucyjną. W 1941 roku naukowiec został skazany na śmierć; wyrok został zastąpiony w 1942 roku przez 20-letniej kary. Nikołaj Iwanowicz zmarł w szpitalu w więzieniu Saratowie, był chory podczas jego uwięzienia zapalenie płuc, czerwonki; w ostatnim roku cierpiącej życie Duchenne'a. Śmierć była spowodowana spadkiem aktywności serca. Rosyjski naukowiec pośmiertnie zrehabilitowany został w 1955 roku: wszystkie zarzuty przeciwko niemu zostały sfabrykowane, nieprawdziwe. Pochowany Wawiłow, Nikołaj Iwanowicz, krótka biografia, że zainteresowanie duża liczba jego zwolenników, w zbiorowej mogile, z innymi więźniami.