Analiza wiersza „Jesień” Karamzina N. M.

Nikolay Mihaylovich Karamzin znany jako aktywny społeczną i literacką postacią, publicysta, historyk, szef rosyjskiego sentymentalizmu. On jest pamiętany w literaturze krajowej poprzez swoje notatki podróży i ciekawych historii, ale niewielu wie, że mężczyzna był również bardzo utalentowany poeta. Nikołaj Michajłowicz został podniesiony w europejskim sentymentalizmu, a fakt ten nie mógł pomóc, ale zastanowić się nad jego pracy. Analiza wiersz „Spadek” Karamzina potwierdza tylko to.

Od młodego wieku pisarz lubił literatury francuskiej i niemieckiej, szczerą nadzieję, że w jakiś sposób sprawdzają się w tej dziedzinie, ale niestety, los postanowił inaczej. Posłuszeństwo woli Ojca, Nikołaj Michajłowicz pierwszy wojskowy działa, a następnie zbudować karierę polityczną. Aby zrealizować swoje marzenie z dzieciństwa i udało mu się odwiedzić Europę w 1789 r. Karamzin wiersz „Upadek”, napisany w Genewie, okres ten był bardzo produktywny w pracy Nikołaj Michajłowicz. W 1789 roku napisał sentymentalną szereg prac z lekką nutką filozofii. Ponadto, literatura rosyjska zdał sobie sprawę z jeszcze innego gatunku – notatki podróży.

Analiza wiersza „Jesień” Karamzin pokazuje, że praca ta ma charakter opisowy. Autor chociaż mówi o europejskim charakterze, ale stara się paraleli z rodziną i przyjaciółmi na swoich lasów i łąk. Początek wiersza jest zbyt ciemny i ponury. Dubrava nie jest zadowolony oczy poety, wieje zimny wiatr, oderwanie żółte liście, nie słychać śpiew ptaków, odlecieć do cieplejszych klimatów ostatnich gęsi, szara mgła wiruje w spokojnej dolinie. Podobny wzór wywołuje przygnębienie i smutek nie tylko pisarzem, ale także od obcego przechodnia, a to nie jest zaskakujące.

Analiza wiersza „Jesień” Karamzin pozwala zobaczyć wszystkie kolory artystycznie malowany obraz autora, pełen beznadziei i rozpaczy. Poeta prowadzi rozmowy z nieznanego nieznajomego, nie wezwał do rozpaczy, mimo ponurych krajobrazów, bo to zajmie trochę czasu i przyjść wiosna, natura jest odnowiona, wszystko się do życia, ptaki śpiewają. Nikołaj Michajłowicz przypomina czytelnikom, że życie ma charakter cykliczny, wszystko powtarza się w nim. Podczas jesieni przychodzi zima, która będzie chronić ziemię śnieżnobiałym welonem, a następnie przyjść ostatni śnieg i przyjdzie wiosna, który postawił wszystko w strojach ślubnych.

Nikołaj Karamzin „Upadek”, napisany w celu porównania zmianę pór roku z życia ludzkiego. Wiosna jest bardzo podobny do wieku dojrzewania, kiedy ludzie są piękne, pełne siły i energii. Lato jest porównywana z dojrzałości, kiedy można już uzyskać pierwsze owoce swojej pracy. Jesień – jest to pierwsza oznaka starości, konieczne jest, aby spojrzeć wstecz i uświadomić sobie swoje błędy, zima – to starość i koniec życia. Analiza wiersza „Jesień” Karamzin podkreśla, że jeśli natura może być aktualizowana, a następnie osoba jest pozbawiona takiej możliwości. Starszy, nawet wiosną poczują chłód zimy.

Nikołaj Michajłowicz nigdy lubiący literatury Wschodniej, nawet po szczegółowej analizy jego prac może świętować swój nietypowy kształt. Ze względu na filozoficznym rozumieniu oraz specjalny wersów rozmiar czterowiersz są bardzo podobne do japońskiego haiku.